جواهراتـی که گم نمی‌شود

دیپا، بانوی هندی‌تبار است که همسرش روحیه کارآفرینی داشته و چند تجربه نسبتا موفق در این زمینه کسب کرده بود. شاید اگر دیپا همسری با این ویژگی‌ها نداشت هیچ‌گاه نمی‌توانست بلندپروازی‌های خود را با واقعیت پیوند دهد. همسر دیپا مشغول تحقیق روی یک پروژه جدید بود که با کارهای قبلی‌ او فرق داشت. او و جمعی از دوستان صمیمی‌اش که همیشه در به ثمر رساندن چنین پروژه‌هایی همراه یکدیگر بودند، این بار روی روشی برای ردیابی به کمک فناوری‌های نوین کار می‌کردند؛ برای مثال آنها وسایلی همچون تلفن هوشمند را به عنوان ابزار و محور طرح خلاقانه خود انتخاب کرده بودند.

این پروژه که برخلاف طرح‌های قبلی همسر دیپا، ایده‌ای با اهداف تجاری بود، نظر دیپا را جلب کرد. با آن‌که دیپا رابطه خوبی با فناوری نداشت و دانش‌ او در این زمینه سطحی بود، اما آن‌قدر به این ایده علاقه‌مند شده بود که با شرکت در جلسات همسرش مصرانه پیشرفت طرح را دنبال می‌کرد. یک روز دیپا در حال تماشای یکی از فیلم‌های جیمز باند بود که با دیدن یک سکانس از آن فیلم ایده جالبی به ذهنش رسید. این ایده باعث شد همسرش مسیر خوبی را برای شکوفا کردن طرحی که مشغول کار روی آن بود، پیدا کند. طبق رسم فیلم‌های جیمز باند، سکانس تاثیرگذار روی دیپا مربوط به بخشی از ماجراجویی‌های کاراکتر باند بود که از یک ساعت معمولی برای مکان‌یابی و ردیابی استفاده می‌کرد.

چالش

دیپا با دیدن این صحنه به خود گفت اگر طرحی که همسرش روی آن کار می‌کرد با یک ساعت که با تلفن هوشمند ارتباط برقرار کند ادغام شود، آن‌گاه یک گجت جالب و مشتری‌پسند ساخته می‌شود. او بدون هیچ مکثی جستجو در اینترنت را شروع کرد. نتیجه جستجوهایش به چیزی ختم نشد جز ساعت هوشمند. ایده‌اش را برای همسرش بازگو کرد و او نیز پسندید، اما زمانی که آن را با دوستانش در میان گذاشت، نتیجه شفافی به دست نیامد. دیپا قصد داشت برخی قابلیت‌های تلفن هوشمند را روی یک ساعت پیاده‌ کند تا کمتر به تلفن نیاز باشد، ضمن این‌که ایده ردیابی همسرش درون آن گنجانده شده و یک محصول ساخته شود. ایده دیپا جذاب بود، اما مشکلی داشت که اجرای آن را به طور اساسی با چالش مواجه می‌کرد؛ چند سالی بود ساخت ساعت‌های هوشمند شروع شده بود و سازنده‌های بزرگی روی آن سرمایه‌گذاری کرده بودند. بنابراین عملی کردن این ایده برای یک تیم کوچک و تازه‌وارد که می‌خواستند با یک استارت‌آپ شروع کنند، بسیار دشوار و احتمال موفقیت آن پایین بود.

تولدی دوباره

دیپا با این دلیل‌ها تقریبا قانع شده بود، اما همچنان به ایده‌اش ایمان داشت و می‌دانست می‌تواند کار بزرگی انجام دهد. او دوباره دست به کار شد و دائم به فکر چیزی غیر از ساعت بود تا ابزار ایده‌اش شود. این بار از احساسات زنانه خود کمک گرفت تا ایده‌اش را برای زنان توسعه دهد. ناگهان به فکر جواهرات و اشیای تزئینی افتاد که خانم‌ها از آن استفاده می‌کنند. او فکر ‌کرد قرن‌هاست زنان از اشیای تزئینی استفاده می‌کنند، اما این جواهرات همچنان شکل سنتی خود را حفظ کرده‌ و با فناوری روز همگام نشده‌اند. به همین دلیل به همسرش گفت: «اگر بتوانیم جواهراتی هوشمند بسازیم آن‌گاه می‌توانم ایده‌ام را عملی کنم. این ایده می‌تواند توجه زنان زیادی را جلب کند، زیرا بیشتر آنها هم یک تلفن هوشمند دارند و هم از جواهرات استفاده می‌کنند. حال اگر جواهر هوشمند باشد و با تلفن ارتباط برقرار کند، بسیار دلربا و خواستنی می‌شود. باور کن هر دختری دوست دارد یکی از این جواهرها داشته باشد.»

برخلاف ایده قبلی این بار جواهر هوشمند توانست نظر همسر و دوستان دیپا را جلب کند، طوری که آنها از او تقاضا کردند هرچه زودتر این ایده را عملی کند. برای قدم اول دیپا نام ایده را کاف (Cuff) گذاشت. دیپا یک زن کارآفرین خوش شانس بود، زیرا دوستان خوبی کنارش بودند. اجرای ایده زیورآلات هوشمند به دو شکل قابل انجام بود؛ یکی این‌که ماژول هوشمندی را درون جواهرات فعلی قرار دهند و دیگر این‌که خود جواهراتی هوشمند تولید کنند. راه اول برای یک استارت‌آپ، آسان‌تر و منطقی‌تر بود، اما اجرای آن محدودیت‌های فراوانی داشت، زیرا نمی‌شد به هر جواهری یک ماژول دیجیتال اضافه کرد. راه دوم نیز نیازمند سرمایه عظیمی بود، زیرا طراحی و ساخت جواهر هزینه بسیار بالایی دارد که در قاموس یک استارت‌آپ نمی‌گنجد. به این منظور دیپا و گروهی که متشکل از شوهرش و دوستان او بود، راه دوم را برگزیدند و کار را به‌صورت جدی آغاز کردند. پس از شش ماه کار روی پروژه در نهایت توانستند گجت بسیار کوچکی بسازند که به زیبایی ساخته شده است و می‌توان آن را به جواهرات مختلف وصل کرد. پس از ساخت ماژول مجزا دیپا با سرمایه‌ای که مهیا کرده بود، چند نمونه جواهر هم به‌صورت سفارشی تولید کرد که کاف را درون خود داشتند. در آغاز این کار با خطر بالایی همراه بود اما به دلیل جذاب بودن با استقبال خوبی مواجه شد و موفقیت دوچندانی را برای این ایده رقم زد.

آینده

دیپا افرادی را که با آنها کار می‌کند، دوست دارد. به باور او یک استارت‌آپ زمانی به بهترین شکل تجلی می‌یابد که آن را به کمک بهترین دوستانتان انجام دهید و یک تیم بسازید. او تاکید زیادی بر روابط اجتماعی و استفاده از نظر افراد مختلف دارد، برای نمونه او از نظر یکی از فروشندگان محصولش برای طرح‌های آینده‌اش استفاده خواهد کرد.

کاف چیست؟

کاف، کلکسیونی از جواهرآلات خاص است که مداری هوشمند در خود دارد. جواهرات کاف از طریق ارتباط بلوتوث به تلفن هوشمند وصل می‌شود و اپلیکیشنی مخصوص برای آن نوشته شده است. صاحب کاف می‌تواند اسم یک نفر یا شبکه‌ای از افراد همچون دوستان فیسبوکی خود را به اپلیکیشن کاف بدهد تا در موقع لزوم پیام هشداری برایشان ارسال شود. کاف حالت ارتجاعی دارد که با فشار آن دستوری خاص اجرا می‌شود؛ برای مثال با یک‌بار فشار می‌توان پیامی برای شخصی فرستاد که با دوبار فشار دادن پیام برای شخص دیگری ارسال می‌شود. غیر از پیام‌های هشدار، کاف قادر است اطلاعات مربوط به سلامت فرد همچون تعداد گام‌های صاحبش را ذخیره کند، ضمن این‌که می‌تواند اعلانات ازجمله دریافت یک پیام در اپلیکیشنی مثل وایبر را با یک لرزش به فرد خبر دهد. کلکسیون جواهرات کاف شامل انگشتر، دستبند و گردنبند است. غیر از هشدار از طریق شبکه‌های اجتماعی با پیامک، کاف می‌تواند به همتایان خود وصل شود و پیامی ارسال کند. برای نمونه می‌توان هر کدام از جواهرات کاف را طوری تنظیم کرد تا به جواهرات کاف دوستان متصل شود و هشداری با یک لرزش برای او بفرستد.

مدرسه تلاش

تاثیر دوستان در موفقیت

اطرافیانتان گویای خیلی مسائل هستند. یک نظریه هست که می‌گوید، شما میانگین شش فردی هستید که بیشترین وقت‌تان را با آنها صرف می‌کنید. اگر به اطرافیان حرفه‌ای خود ازجمله دیگر کارمندان شرکت، همکاران، صاحبان تجاری و متخصصان صنعت که بیشترین برخورد را با آنها دارید، نگاهی بیندازید و از خودتان بپرسید آنها چه کسانی هستند، به چه دردی می‌خورند و در مورد شما چه فکری می‌کنند، نتایج جالبی دستگیرتان می‌شود.

اما اطرافیان چگونه روی شما تاثیر می‌گذارند؟ جایگاه شما بین همتایان حرفه‌ای‌تان کجاست؟ آیا سردسته مجموعه خود هستید؟ آیا مطمئنید افرادی را کنارتان دارید که شما را به سمت بهتر شدن سوق می‌دهند؟

اگر بخواهید در ورزشی مثل تنیس پیشرفت کنید، بهترین راه برای پیشرفت، بازی کردن با یکی بهتر از خودتان است. این کار به شما اجازه می‌دهد سطح بازی خود را تا سطح بازی رقیبتان ارتقا دهید و عقب نمانید. حتی اگر همبازی‌تان همسطح شما باشد، پیشرفت کردن مشکل است.

کارهای متفاوتی انجام می‌دهید؟ آیا اطرافیانتان شانس رسیدن به اهدافتان را به شما می‌دهند و باعث پیشرفت‌تان می‌شوند؟ اگر شما در حال نتورکینگ (تشکیل شبکه‌ای از افراد)، همفکری و برخورد با آدم‌های همسطح خودتان باشید و همچنین با آدم‌های یک شکل در ارتباطید، آنها احتمالا نمی‌توانند موجب پیشرفت بیشتر شما بشوند و احتمالش خیلی کم است که شما را با موقعیت‌های بهتری آشنا کنند.

نظرتان در مورد این ایده چیست؟ پیشنهادها و انتقادهای خود را درباره تلاش این هفته با ما در میان بگذارید. کلیک حرف‌های شما را به گوش دیپا سود می‌رساند. شاید در آینده‌ نه چندان دور یکی از اعضای طرح او شوید! علاوه بر این،‌ کلیک دست افرادی که توانسته‌اند ایده دانش بنیان خود را در فضای آی.تی به یک کسب و کار تبدیل کنند به گرمی می‌فشارد. ما را از شنیدن داستان‌های خود محروم نکنید، کلیک بی‌صبرانه منتظر شماست!

شماره پیامک: 300011226 آدرس ایمیل: Click@jamejamonline.ir

رامین فتوت / کلیک (ضمیمه یکشنبه روزنامه جام جم)