گورستان؛ سرپناه اهالی غزه

این در حالی است کــــه اسرائیل نیز همچنان از ورود مصالح ساختمانی به نوار غزه برای بازسازی ساختمان‌های ویران شده در جنگ جلوگیری به عمل می‌آورد.

رژیم صهیونیستی هجدهم تیرماه گذشته برای سومین بار از سال 2008 به باریکه غزه حمله کرد. این رژیم در شش سال اخیر تاکنون سه بار به غزه حمله کرده است. جنگ اول در سال 2008 (بیست و دو روزه) جنگ دوم در سال 2012 (هشت روزه) و جنگ سوم نیز در سال 2014 روی داد که پنجاه و یک روزه بود.

وعده‌های محقق نشده

با گذشت شش ماه از پایان تجاوز پنجاه و یک روزه رژیم صهیونیستی به نوار غزه و با وجود وعده‌های میلیاردی کمک‌کنندگان بین‌المللی برای بازسازی این منطقه، سازمان ملل برای بازسازی ویرانی‌های این منطقه جنگ‌زده هنوز دست به کار نشده است.

به گزارش ایرنا و به نقل از خبرگزاری فلسطینی معا، رابرت سری، فرستاده سازمان ملل در خاورمیانه در تاریخ شانزدهم سپتامبر (بیست‌وپنجم شهریور) از توافقی در جهت کاهش محدودیت حصر منطقه غزه و ورود مصالح ساختمانی برای بازسازی ویرانه‌های به‌جا مانده از تجاوز رژیم صهیونیستی در این منطقه خبر داد که هنوز به آن عمل نشده است. بر اثر حملات رژیم صهیونیستی در تابستان گذشته بیش از یکصد هزار باب منزل مسکونی فلسطینیان ویران و هزاران سازه دیگر از جمله 24 باب مدرسه در غزه با خاک یکسان شد.

گروه بین‌المللی «شلتر کلاستر» وابسته به آژانس پناهجویان فلسطینی سازمان ملل و صلیب سرخ می‌گوید به طور متوسط 440 کامیون حاوی مصالح ساختمانی باید هر روز وارد غزه شود تا ویرانه‌های این منطقه ظرف پنج سال بازسازی گردد. آمار منتشره از سوی موسسه آکسفام انگلیس نیز نشان می‌دهد اگر آهنگ کنونی روند واردات مصالح ساختمانی ادامه یابد، بازسازی غزه یکصد سال طول خواهد کشید.

اروی محنا، سخنگوی آکسفام در غزه به معا گفت: بدون لغو یا کاهش حصر غزه، اوضاع منطقه بهبود نخواهد یافت. در طول هشت سال محاصره غزه، روند طبیعی جمعیت وجود داشته، اما توسعه خدمات و زیرساخت‌ها متوقف شده است؛ در درگیری‌های اخیر نیز آن چه باقیمانده بود، ویران شد. سامی الرامی، روزنامه‌نگار ساکن شهر غزه به معا می‌گوید: اسرائیل در مورد اجازه ورود مصالح، غزه را به بازی گرفته است؛ اگر به غزه نگاه کنید تعجب خواهید کرد که مردم چگونه زندگی می‌کنند. مناطقی که شش ماه قبل ویران شد هیچ تغییری نکرده‌ و تقریبا کل آوارها هنوز سر جای خود باقی مانده است. معا می‌افزاید: کمبود مصالح ساختمانی باعث شده تا بسیاری از خانواده‌های فلسطینی سهمیه ناچیز سیمان خود را که از سازمان ملل دریافت می‌کنند، برای امرار معاش خود بفروشند.

جامعه بین‌المللی در ماه اکتبر (مهر‌‌/ ‌‌آبان) وعده داد پنج میلیارد و 400 میلیون دلار برای بازسازی غزه کمک خواهد کرد، اما یک هفته از آتش‌بس گذشته بود که گروه‌های مردم‌نهاد و مقام‌های فلسطینی اعلام کردند وضع گذرگاه‌ها مانند قبل شده است. اکنون چند ماه از آن روزها گذشته، اما هیچ‌یک از وعده‌های مالی کمک‌کنندگان محقق نشده و راهبرد جامعه بین‌المللی در مورد غزه نیز نامعلوم است. از همه مهم‌تر این‌که شکستن حصر غزه که یکی از شروط آتش‌بس بود، همچنان ادامه دارد.

بیش از ده هزار فلسطینی هنوز در مدارس آنروآ ساکن و ده‌ها هزار خانواده دیگر نیز مهمان دوستان و اقوامشان هستند. هزاران آواره غزه از چادر، پرده و دیگر اجزای به‌جامانده از خانه‌هایشان به عنوان سرپناه استفاده می‌کنند. بسیاری از این آوارگان نیز در سال 2008 و 2009 و در حملات قبلی رژیم صهیونیستی خانه‌هایشان را از دست داده بودند. ‌اکنون ساکنان غزه با کمبود آب لوله‌کشی و برق نیز دست به گریبان هستند و این منطقه روزانه فقط حدود شش ساعت برق دارد که این نیز خود یکی از تبعات مسکوت ماندن سازوکار سازمان ملل در بازسازی غزه است. در حملات اخیر رژیم صهیونیستی به غزه حدود 2200 فلسطینی به شهادت رسیدند که عده زیادی از آنها کودک بودند.

به نوشته روزنامه گاردین، موقعیت اکنون غزه در آستانه بحران بزرگ دیگری است که نتایج هشداردهنده‌ای را می‌تواند برای اسرائیل و فلسطینیان داشته باشد. از این رو کمک مالی برای انجام عملیات‌ انسان‌دوستانه به شکلی فوری موردنیاز است. مردم در غزه نیازمند تغییرات فوری‌اند. آنان نیاز دارند که تمامی احزاب درگیر، به تعهدات خود طبق قوانین بین‌المللی پایبند باشند. همچنین اسرائیل باید تمام موانع احقاق حقوق‌بشر را برطرف کند و محاصره غزه را سریعا پایان داده و اجازه دهد رفت و آمد به غزه انجام شود، زیرا این گامی مهم در جهت بازسازی اقتصادی خواهد بود. به نوشته این روزنامه، اگر همه منابع سیاسی و مالی بسیج شود می‌توان از بحران بزرگ‌تری جلوگیری کرد و شرایط غزه را به نحوی که پیش از این بود، بازگرداند. در غیر این صورت هیچ امیدی برای این منطقه و بخصوص هزاران کودکی که بی‌سرپناه باقی مانده‌اند، نمی‌توان متصور بود.