خیلی از این طلاقها میشد که اتفاق نیفتد اگر اندکی گذشت و نرمش و مهربانی در کار بود و البته کمی گرهگشایی تخصصی.
شاید اگر در پروندههای طلاق، مشاوران قویتر عمل میکردند این زوجهای لج کرده به هم، پا از کفش لجاجت بیرون میآوردند و مثل اوایل زندگی، نیمه پرلیوان را میدیدند نه نیمه خالیاش را. اما حیف، پای مشاوره در پروندههای طلاق نیز لنگ میزند.
معاون پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه، سمتش آنقدر قابل اعتناست که میشود به تکتک حرفهایش استناد کرد و این بار استناد ما به آن بخش از حرفهای اوست که مشاورههای پیش از طلاق را زیرسوال برده است.
تصویری که او از بخش مشاوره دادگاههای خانواده در ذهن مان نقاشی میکند این است: زوجهای خواهان طلاق توافقی، فرمی میگیرند و به واحد مشاوره میروند، فرم را تحویل میدهند و پاسخی میگیرند و 40 هزار تومان میپردازند و بلافاصله حکم طلاق را میگیرند. یعنی در اتاق مشاوره چه اتفاقی افتاده؟
معاون پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه میگوید مشاور در این اتاق نتوانسته طرفین را به اصطلاح، مطیع کند پس مکالمهای صوری ترتیب داده که ارزش هدایتگری نداشته است.
این موضوع غمانگیز است، ولی واقعی است و در جریان، مثل یک موج که در رویارویی با سیل طلاق برمی خیزد و بیآنکه اثری بر آن بگذارد محو میشود.
طلاق؛ اوضاع مان دراین حوزه اصلا خوب نیست. خانوادهها که به اختلافها دامن میزنند و کمتر کسی است که آتش بیار معرکه نشود، زوجها هم که هر کدام قصد پیروزی دارند و تکنیکهای خرد کردن همسرشان را تمرین میکنند، پس تکلیف این زندگی چه میشود که هیچکس به بقای آن فکر نمیکند؟ اینجاست که نقش مشاوران بهعنوان فیلترهای حفظ زندگی نمایان میشود، مشاورانی که میتوانند با فوت و فنهای تخصصی، زوجها را آرام کنند، سرعقل بیاورند و اگر مشکلی کور دارند برایش راهحل ارائه ندهند، نه این که بی مسئولانه شاهد فروپاشی یک رابطه باشند.
مریم خباز - گروه جامعه
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد