تنبل‌ترین سارقان جهان

بانک‌زنی با چاه باز‌کن

گرچه تمام سارقان بانک هنگام سرقت با اسلحه‌ای واقعی و شاید هم غیر واقعی کارمندان را تهدید و آنها را به انجام خواسته‌شان مجبور می‌کنند، اما در همه این موارد داشتن اسلحه و ترساندن افراد حاضر در بانک برای دزدی الزامی است. به همین دلیل هیچ عقل سلیمی با برداشتن یک چاه بازکن برای دزدی وارد بانک نمی‌شود!

لارنس دپتولا را می‌توان یکی از تنبل‌ترین و دیوانه‌ترین دزدان تاریخ بشر دانست، چرا که حتی زحمت خرید یک اسلحه پلاستیکی را نیز به خود نداد و با استفاده از یک چاه بازکن کوچک و ساده سعی کرد به چند بانک دستبرد بزند. لارنس در تمام تلاش‌هایش برای سرقت خیلی عادی وارد بانک‌ها شده و با استفاده از چاه باز‌کن سعی می‌کرد صندوقدار را بترساند و وی را مجبور به پرداخت پول کند، اما هیچ‌کس به او پولی نمی‌داد و یک دل سیر هم به او می‌خندید، اما وی ناامید نشده و سراغ بانک بعدی می‌رفت. اما در نهایت لارنس پس از تلاش برای سرقت از پنج بانک توسط نگهبانان بانک دستگیر و به دوسال حبس محکوم شد.

دزدان خواب‌آلود و خسته

یکی از قوانین مربوط به کار این است که هیچ شخصی نباید در طول ساعات کاری در محل کار بخوابد، بخصوص آن‌که شغلش دزدی از خانه‌های مردم نیز باشد! شاید جالب باشد بدانید در سراسر جهان تعداد زیادی از سارقان منازل در حالی که در صحنه جرم به خواب رفته بودند، دستگیر شدند.

رابرت داونی جونیور، بازیگر معروف هالیوود که در اواخر دهه 90 بشدت به مواد مخدر اعتیاد پیدا کرده بود، در شانزدهم ژوئن 1996 پس از مصرف مشروبات الکلی به خانه همسایه‌اش رفت و در تختخواب آنها خوابید! وی پس از این اتفاق به جرم دزدی توسط پلیس دستگیر شد و این در حالی بود که او به دلیل ارتکاب به جرم‌های مختلف اخلاقی تحت نظارت دادگاه بود. گرچه وی در این باره ادعا کرد به اشتباه وارد خانه همسایه‌اش شده، چراکه در آن وضعیت گمان می‌کرده آن خانه، خانه خودش است!

گذشته از رابرت داونی جونیور، نمونه‌های دیگری با درصد معروفیت کمتر نیز وجود دارند که هنگام دزدی به خواب رفته‌اند. سال 2014 سارقی به نام مارک اسمیت در حالی وارد خانه مردم شد که صاحبخانه هنوز در خانه و مشغول اتو زدن لباس‌هایش بود. وی تصمیم گرفت تا خارج شدن صاحبخانه زیر تخت پنهان شده و منتظر بماند، اما چند ساعت بعد در حالی که به خوابی عمیق فرو رفته و پاهایش از زیر تخت بیرون زده بود توسط صاحبخانه پیدا شد! زمانی که پلیس از راه رسید، وی چنان غرق در خواب بود که آنها بسختی او را بیدار و دستگیر کردند.

دیون دیویس نیز نمونه دیگری از دزدهای خسته‌ای است که ترجیح داد قبل از فرار از صحنه جرم، چرتی زده و خستگی از تن به در کند. وی به حدی خونسرد بود که کیف جواهرات دزدی را در کنار خود گذاشت و به خواب رفت. جالب اینجاست که دیویس چنان غرق عالم خواب بود که سر رسیدن صاحبخانه یا حتی صدای شاتر دوربین پلیس‌ها که از او عکس می‌گرفتند نیز او را از خواب ناز بیدار نکرد.

استتار احمقانه

معمولا آخرین راه‌حلی که یک مجرم طی برنامه‌ریزی عملیات به آن فکر می‌افتد، استتار است، چرا که ساختن نقاب و پوشاندن چهره ساده‌ترین و پیش‌پا افتاده‌ترین مرحله کار است که از راه‌های زیادی از جمله خریدن یک جفت جوراب و بریدن دو جای چشم، پوشیدن ماسک اسکی یا حتی پیچیدن یک تکه پارچه به دور صورت بسادگی قابل حل است. حال با وجود هزاران راه ساده برای استتار چهره، یک سارق تا چه میزان می‌تواند تنبل باشد که با خط‌خطی کردن صورتش به وسیله یک ماژیک بخواهد صورتش را پنهان کند؟ احتمالا این مسخره‌ترین چیزی است که تا به حال درباره یک مجرم شنیده‌اید، ولی بهتر است بدانید این فکر حاصل نبوغ فکری دو سارق تنبل به نام‌های متیو آلن مکنلی و جوی لی میلر است.

این دو سارق صورت‌هایشان را با ماژیک سیاه خط‌خطی کرده و سپس برای دزدی وارد آپارتمان یک غریبه شدند که البته شانس با آنها یار نبود و در همان اثنا توسط نیرو‌های پلیس محاصره شدند. زمانی که ماموران برای دستبند زدن به این دو نزدیک شدند با دیدن صورت آنها براحتی شناسایی‌شان کردند.

رئیس پلیس جف کایلر در این باره می‌گوید: «مدت 25 سال به عنوان رئیس پلیس به مردم خدمت کرده‌ام و در این سال‌ها با موارد عجیب و خنده‌دار زیادی مواجه شده‌ام، اما این دو سارق دیوانه، خنده‌دارترین و در عین حال مسخره‌ترین آنها بوده‌اند. به طوری که به قطع یقین هیچ‌گاه آنها را فراموش نخواهم کرد.»

دزد شکمو

احتمالا بیشتر شما مثل معروف «سر به فدای شکم کردن» را شنیده و معنای آن را می‌دانید. مصداق این مثل، سارق شکمویی است که سرش را در راه شکم بر باد داد. رایان بونرت سارقی است که با 33 سال در حساس‌ترین شرایط نیز نمی‌توانست جلوی شکمش را بگیرد.

داستان از این قرار است که بونرت تبهکار پس از کشیدن یک نقشه حساب شده تصمیم گرفت همراه همکارش از یک خانه سرقت کند. وی در روز موعود و در حین عملیات سرقت ناگهان چشمش به خوراکی‌های داخل آشپزخانه افتاد و عنان از کف داد. اما بونرت آن‌قدر تنبل بود که پس از خوردن خوراکی‌ها باقیمانده‌اش را نه با خود برد و نه دور انداخت، بلکه همان جا در آشپزخانه رهایشان کرد.

بونرت در این سرقت به همراه همکارش تمام اشیای قیمتی داخل خانه اعم از جواهرات، سکه‌های طلا و وسایل الکتریکی را جارو کرد و با خود برد. بعد از این سرقت، پلیس هنگام بازرسی صحنه جرم با یک قوطی خالی نوشیدنی رو‌به‌رو شد که پس از مقایسه دی‌ان‌ای باقیمانده روی آن با اطلاعات فهرست مظنونین موجود در اف‌بی‌آی به نام بونرت رسید و او دستگیر شد.

سارق فیسبوکی

بیشتر ما زمانی که در خانه صفحه فیسبوک‌مان را چک می‌کنیم در پایان کار از حساب کاربری‌مان خارج نشده و صفحه را می‌بندیم، اما گاهی بر حسب این عادت اتفاق افتاده که در مکان‌های دیگر نیز خروج از صفحه‌مان را فراموش کنیم و این درست همان چیزی است که دست سارقی به نام نیک ویگ را برای صاحبخانه رو کرد.

یک روز عصر زمانی که جیمز وود از سر کار به خانه بازگشت و با در باز خانه‌اش رو‌به‌رو شد، در همان لحظه فهمید سارقی وارد خانه‌اش شده است. وی پس از بررسی خانه متوجه نبود پول‌های نقد، دسته چک، کارت‌های اعتباری، ساعت و چند فقره از دیگر وسایل شخصی شده و سریع آن را به پلیس گزارش کرد. اما پس از آن متوجه شد سارق سراغ کامپیوتر شخصی وی نیز رفته و نه‌تنها از فیسبوک استفاده کرده، بلکه زحمت خارج‌ شدن از حساب کاربری‌اش را نیز به خود نداده است. جالب اینجاست که وی در بعدازظهر همان روز فردی شبیه عکس‌های فیسبوکی سارق را در خیابان محل زندگی‌اش می‌بیند و پلیس را از ماجرا باخبر می‌کند. پس از سررسیدن پلیس و دستگیری سارق حواس‌پرت، ساعت دزدیده شده و کلید ماشین جیمز همراه وی پیدا شد و وی به تمام اموال دزیده شده اعتراف کرد. نیک ویگ در پی این فضاحت به ده سال حبس و پرداخت 20 هزار دلار محکوم شد.

سیفون دردسرساز

استفاده نکردن از سیفون دستشویی گاهی دردسر ساز می‌شود. چارلز ویلیام سارقی است که از این پس باید توجه بیشتری به آداب معاشرت نشان دهد، چرا که ترک کردن توالت فرنگی بدون کشیدن سیفون آن هم از خانه‌ای که 1000 دلار از آن دزدی کرده بود، دقیقا همان چیزی است که او را گیر انداخت. پلیس با آزمایش دی‌ان‌ای این سارق را به دام انداخت تا او یاد بگیرد همیشه از سیفون استفاده کند.

مترجم: دینا فراهانی/ تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)