قصر؛ زندانی که بوستان شد

طراح این زندان «مارکوف»، معمار و دوست روسی رضا شاه بود، اما سازنده آن سرتیپ درگاهی که نخستین زندانی زندان قصر نیز بوده، است. قصر قاجار تفرجگاه ویژه فتحعلی‌شاه بوده، نقطه‌ای خوش آب و هوا در محل تلاقی جاده قدیم شمیران با خیابان عباس‌آباد در عهد قاجار که بیرون از دروازه‌های تهران آن زمان بود و در دوره رضاشاه جایش را داد به زندانی با 192 سلول (96 سلول پنج نفره و 96 سلول انفرادی) برای نگهداری مخالفان حکومت.

زندان قصر تا قبل از تبدیل شدنش به باغ موزه در سال 91 نیز محل نگهداری محکومان بود، زندانی در میان بافت پرتراکم شهری که وصله‌ای ناجور برای خیابان شریعتی و حوالی منطقه سیدخندان به شمار می‌رفت، اما زندان قصر که پوست انداخت و تبدیل به بوستانی عمومی شد، حال و هوای این منطقه را نیز عوض کرد. حالا قصر یک تفرجگاه است که مردم برای سرگرمی به آنجا می‌روند و در مخوف‌ترین بخش‌های آن یعنی موزه مارکوف، سالن فرخی یزدی، موزه سیاسی، برج‌های دیده‌بانی، نیایشگاه، باغ ایرانی و گالری قصر گردش می‌کنند.