حضور چهره‌ها، تضمین‌کننده فروش گیشه؟

در گذشته تعصب روی این موضوع بیشتر بود به گونه‌ای که اگر بازیگری از تئاتر به سینما می‌پیوست، رفتارش نوعی تابوشکنی محسوب می‌شد. برای اثبات این مدعا باید به خاطرات پیشکسوتان این عرصه بازگشت که در اینجا مجال آن نیست. با این همه باید اعتراف کرد که اگر بازیگرانی از عرصه تئاتر به سینما و تلویزیون می‌پیوستند، بی‌شک تجربه سال‌ها بازیگری‌شان را که تجربه‌های ارزشمندی بود در خدمت سینما و تلویزیون قرار می‌دادند. پرواضح است که این دو مدیوم (رسانه)، هم در بهتر دیده شدن آن بازیگران و هم در ارتقای وضعیت معیشتی‌شان نقشی پررنگ ایفا می‌کردند؛ چیزی که این روزها تقریبا دیگر وجود ندارد و از خاک صحنه‌خورده‌های کارکشته اثر چندانی روی صحنه نیست. گاه اگر صدایی از آنها بلند می‌شود، آن صدا هم در نقد وضعیت موجود است. با این همه فارغ از آسیب‌شناسی این موضوع باید به این سوال پاسخ داد که این تعامل چگونه می‌تواند، به تئاتر و مدیوم‌های مورد اشاره کمک کند؟ پاسخ این سوال آسان است. چهره‌های سینمایی و تلویزیونی می‌توانند تا حدودی تضمین‌کننده گیشه باشند. شاید این ادعا خیلی کلیشه‌ای به نظر برسد و از فرط استفاده، مستعمل و نخ‌نما شده باشد، اما به هر حال واقعیتی غیرقابل انکار است. بی‌شک در این جستار منظور ستاره‌های امتحان پس داده گیشه‌های سینما و جذاب برای مخاطبان تلویزیون است. حضور این ستاره‌ها هرچند روی صحنه کمبود و خلأ چیزی از جنس مرارت کشیدن‌ها و ریاضت تئاتری‌ها را نشان بدهد با این همه باز هم باید آن را به فال نیک گرفت، چراکه رمقی ولو مالی به تن نیمه جان عرصه نمایش می‌دهد.

برعکس این تعامل وجود دارد و آن هم حضور تئاتری‌ها در سینما و تلویزیون است که می‌تواند به چهره شدن آنها بینجامد و در ادامه باز هم به نفع تئاتر ایران باشد. در این تعامل نام‌های فراوانی را شنیده‌ایم و خواهیم شنید. بسیاری از ما تصویر مهران مدیری جوان را در دهه 60 در تئاتری از میکائیل شهرستانی به یاد داریم. سلطان طنز ایران از حوزه نمایش به حوزه سینما رخت اقامت کشید. این روزها خبر حضورش در کنار هدیه تهرانی، در تئاتر، رسانه‌ای ‌شده که البته بعدا تکذیب می‌شود. محمدرضا فروتن، باران کوثری، مهناز افشار، نگار جواهریان، شهره سلطانی، مهدی پاکدل و... تنها چند نام از بی‌شمار نام‌هایی هستند که می‌توانند مصداق مدعای این جستار باشند. در این فهرست می‌توان افراد زیادی را از دنیای ورزش، مطبوعات و... اضافه کرد. تنها چیزی که می‌توان درباره آن یقین داشت این که تنها بازی خوب چهره هاست که به یاد می‌ماند. همان‌طور که تنها صداست که می‌ماند.

اعظم حسن‌تقی / قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)