در این بیانیه آمده است: منتظر نباشیم. یاوری در راه نیست. برای نجات طبیعت ایران باید خودمان آستین بالا زنیم؛ همین جا و همین امروز.
این دورانی تازه است: میدانیم کشاورزی ایران هم اکنون با مکیدن شیره جان زادبوم ما و مصرف بیملاحظه ته مانده منابع آب کشور تداوم دارد. در این دوران تازه شاید لازم باشد برای واداشتن دولت و خودمان به حفاظت از منابع آب ایران محصولاتی را که به بهای خشکاندن و میراندن زیستبومهای ایران تولید میشود، مصرف نکنیم یا کمتر مصرف کنیم.
در این مرحله میخواهیم از گل شروع کنیم البته که سهم باغهای گل در مصرف منابع آب ایران بسیار کمتر از دیگر باغها و کشتزارهای ایران است اما گل کالایی زینتی است که در شرایط خشکسالی میتوان از مصرف آن خودداری کرد. با ممانعت از خریدن و هدیه دادن و حتی پذیرفتن گل، به همگان یادآور شویم که ایران در لبه پرتگاه خشکیدگی است.
شاید بگویند شماری از هممیهنان که به کار پرورش و فروش گل مشغول اند، دچار مشکل خواهند شد. اما این مشقت دیر یا زود دامان میلیونها ایرانی دیگر را نیز خواهد گرفت.
دولت باید از جایی آغاز کند و هزینه های خشکسالی را بین همه سرشکن کند و برای نخستین زیاندیدگان، یعنی کشاورزانی که شغل خود را از دست می دهند، تسهیلات معیشتی جایگزین فراهم کند. در گام اول برای کاستن از فشار بر منابع رو به نابودی آب، دولت میتواند از گلکاران و گل فروشان شروع کند. اما تا ما نخواهیم، دولت وارد چنین کارزار پرمشقتی نخواهد شد.
هم میهنان!
برای نجات ایران از خشکیدگی هیچ راهحل آسان و بی هزینهای وجود ندارد.
«کارزار گل» نقطه آغازی است برای انجام مسئولیت میهنیمان در این زمینه و البته سهیم شدن در هزینههای مرتبط با آن. باید الگوی مصرف خود و بسیاری از عادتهای روزانه را تغییر دهیم. از گل شروع میکنیم؛ نه میخریم و نه هدیه میدهیم. هدیهدهندگان را نیز با بحران خشکیدگی کشور آشنا میکنیم و پذیرش گل را منوط میکنیم به اینکه قول بدهند دیگر گل نخرند.
امروز 27 خرداد، روز جهانی مبارزه با بیابانزایی است. ما، در فهرست کشورهای رودررو با فاجعه فرسایش خاک، و همچنین در بیابانزایی، رده نخست جهان را داریم، اما دراینباره فقط حرف میزنیم. برای نجات ایران باید از جایی شروع کنیم؛ از کارزار گل آغاز میکنیم. به ما بپیوندید و نه گل بخرید و نه هدیه بدهید. در این باره بیشتر سخن خواهیم گفت. منتظر بیانیههای بعدی ما باشید.
هدف، توجه مردم به خشکسالی و اثرات نامطلوب کشاورزی ناپایدار
گفتنی است این کارزار قصد دارد با این حرکت توجه مردم را به خشکسالی و اثرات نامطلوب کشاورزی ناپایدار جلب کند و آن گونه که ستاد اجرایی این کمپین در بیانیهای آورده است، گل کالایی زینتی بوده و استفاده از آن ضروری ندارد البته که سهم باغهای گل در مصرف منابع آب ایران بسیار کمتر از دیگر باغها و کشتزارهای ایران است؛ اما گل کالایی زینتیست که در شرایط خشکسالی میتوان از مصرف آن خودداری کرد.
در این بیانیه آمده است که کشاورزی ناپایدار ایران هم اکنون با مکیدن شیره جان زادبوم ایران و مصرف بیملاحظه ته مانده منابع آب کشور تداوم دارد و در این شرایط شاید لازم باشد برای واداشتن دولت و خودمان به حفاظت از منابع آب ایران، محصولاتی را که به بهای خشکاندن زیستبومهای ایران تولید میشود، مصرف نکنیم یا حداقل کمتر مصرف کنیم.
هدف از این کارزار این گونه توضیح داده شده که با ممانعت از خریدن و هدیه دادن و حتی پذیرفتن گل، به همگان یادآور شویم که ایران در لبه پرتگاه خشکیدگی قرار دارد.
در بیانیه این کمپین که از امروز 27 خرداد و به مناسبت روز جهانی مقابله با بیابانزایی آغاز شده، آمده است که «کارزار گل» نقطه آغازی برای مشارکت ملی در جهت مهار خشکسالی است.
باید الگوی مصرف خود و بسیاری از عادتهای روزانه را تغییر دهیم. هدیهدهندگان را نیز با بحران خشکیدگی کشور آشنا و پذیرش گل را منوط کنیم به اینکه قول بدهند دیگر گل نخرند.(آنا)
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد