با گذشت یک سال از این تجاوز آشکار، زخمهای روحی و جسمی ناشی از آن هنوز بر تن بسیاری از خانوادههای ساکن در این منطقه محاصره شده است.
با توجه به کشته شدن حدود 2500 نفر و زخمی شدن نزدیک به ده هزار نفر بر اثر حملات سال گذشته، کمتر خانهای را در این منطقه میتوان پیدا کرد که یکی از عزیزانش را از دست نداده باشد.
در کنار این غم، آنها باید روزهای خود را در میان ویرانههایی شب کنند که هنوز هیچ اقدامی برای بازسازی آنها انجام نشده است.وضع مراکز درمانی و خدماتی نیز به قدری اسفناک است که حتی انتقاد سازمانهای بینالمللی را همراه داشته است.
وضع اسفناک بازسازی
بنا به گزارشهای رسمی، بر اثر این حملات 127 مدرسه و24 مرکز بهداشتی و درمانی تخریب شدند.
علاوه بر این نزدیک به 34 هزار خانه آسیب دیدند که نزدیک به هزار واحد از آنها کاملا تخریب شد.
چند ماه پس از پایان این حملات، کنفرانسی در قاهره برای کمک به بازسازی غزه تشکیل شد و مجموع کشورهای غربی و عربی حاضر در این کنفرانس قول کمک 4.5 میلیارد دلاری را دادند. اما نگاهی به گزارشهای موجود نشان میدهد عملا هیچ کاری صورت نگرفته است.
بر همین اساس، استفان دوجاریک سخنگوی دبیرکل سازمان ملل در کنفراس مطبوعاتی به خبرنگاران گفت، رابرت پایپر مسئول هماهنگکننده کمکهای انساندوستانه در سرزمین های اشغالی فلسطین نسبت به سرنوشت دردناک مردم غزه و کندی روند بازسازی ویرانیهای این منطقه ابراز نگرانی شدید کرده است.
سخنگوی بانکیمون گفت، آژانسهای کمکرسان تاکنون توانستهاند نزدیک به 90 هزار خانواده آواره فلسطینی مقیم غزه را در پناهگاههای موقت این سازمان اسکان دهند.
به گفته وی، گرچه نهادهای کمکرسان سازمان ملل تاکنون نزدیک به یک میلیون و 400 هزار فلسطینی را زیر پوشش غذایی قرار دادهاند، اما هنوز بیش از یکصد هزار نفر از مردم این منطقه آوارهاند و120 هزار نفر نیز از دسترسی به آب شهری محرومند.
وی یادآور شد، هنوز بیش از70 درصد بودجه درخواستی برای کمک به مردم غزه و بازسازی ویرانیهای این منطقه از فلسطین اشغالی تامین نشده است.
محله شجاعیه از جمله محلههایی در غزه بود که بشدت در حملات سال گذشته رژیم صهیونیستی آسیب دید. اما خرابیهای این محله به گونهای است که گویی جنگ همین دیروز رخ داد.
در بسیاری از محلهها از جمله محله شجاعیه، هر روز فقط هشت ساعت برق وجود دارد. آب هم به صورت بشکه یا امثال آن در این خانهها دیده میشود.
علاوه بر این، بخش اعظم صنایع غزه نیز ویران شده است. بر اثر حملات سال گذشه صهیونیستها شمار زیادی از کارخانههای صنعتی غزه بمباران شد که نتیجه آن، بیکار شدن 12 هزار نفر شاغل در این مکانها بود. 17 بیمارستان، 56 مرکز خدماتدرمانی و 45 دستگاه آمبولانس بر اثر حملات سال گذشته یا آسیب دیده یا به طور کلی نابود شدند.
گفته میشود برای بازسازی سیستم درمانی و بهداشتی غزه هزینهای نزدیک به 50 میلیون دلار نیاز است.
در این میان بانک جهانی در تازهترین گزارش خود اعلام کرد، اقتصاد غزه در حال فروپاشی است و میزان بیکاری در این منطقه به 43 درصد رسیده که بالاترین نرخ بیکاری در سراسر جهان است.
کودکان رنجدیده
کودکان و نوجوانان دیگر قربانیان این حملات بودند. به گزارش منابع رسمی، 551 کودک فلسطینی در جریان جنگ 51 روزه کشته و 3436 کودک دیگر مجروح شدند و1500 کودک والدین خود را در جریان این جنگ از دست دادند.
در خانههای محلهها و روستاهای سراسر رفح که سنگینترین حملات را در سال گذشته تجربه کرد، اضطراب و شکنجه ناشی از جنگ همچنان در جریان است. انسا معمر 16 ساله یکی از نوجوانانی بود که بر اثر حملات سال گذشته کشته شد.
محمد حسین معمر، پدر او که کارمند سابق وزارت امور مذهبی است در این مورد میگوید: ساعت دو بامداد بود. به خاطر این که تصور میکردیم خانهمان ناامن است، در محل دیگری خوابیده بودیم. ناگهان صدای مهیبی به گوش رسید. انسا از خواب بیدار شد و به بالکن رفت تا ببیند چه اتفاقی افتاده است. چند دقیقه بعد بازگشت که ناگهان صدای دومین انفجار آمد. دو برادرش کشته و او بشدت مجروح شد.
محمد حسین در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده، ادامه میدهد: او را به بیمارستان رساندیم، اما متاسفانه تلاشمان نتیجه نداد. او دانشآموز خوبی بود که علاقه زیادی هم به فوتبال داشت. قرار بود امسال وارد کلاس دوازدهم شود. دوست داشتم به دانشگاه برود و معلم شود.
این داستان مشابهی است که برای بسیاری از خانوادههای این منطقه رخ داده است. علاوه بر این، کودکانی که این روزها در غزه زندگی میکنند، شرایط روحی سختی دارند. بنا به گزارش گروه خیریه «نجات کودکان»، بیش از 70 درصد کودکان در مناطق جنگزده غزه همچنان از کابوسهای مکرر و ترس حملات بیشتر رنج میبرند و نیمی از کودکان به دلیل ترس خروج از منزل به مدرسه نمیروند.
پرنیل آیرون ساید، مدیر یونیسف در غزه با بیان اینکه جوانان و کودکان در این منطقه با چالشهای عظیمی روبهرو هستند، افزود: کودکان باید داخل خانه و کنار خانواده خود احساس ثبات و امنیت کنند. لازمه حس امنیت آن است که سقفی بالای سرشان باشد و به آینده امیدوار باشند.
گروه بین الملل - روزنامه جام جم
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد