جلوگیری از قطع عضو با نیش لارو مگس

لارو درمانی یا ماگوت تراپی روشی است که در درمان زخم‌های مزمن از جمله بیماران مبتلا به زخم مزمن پای دیابتی یا زخم بستر استفاده می‌شود.

در این روش، از لارو نوعی مگس به نام لوسیلیا سریکاتا (Lucilia sericata) که به صورت استریل کشت داده شده‌اند، جهت درمان بیماران استفاده می‌شود.

به گزارش آنا، این لاروها با استفاده از ترشحات خود باعث حذف بافت‌های مرده و عفونی شده و موجب بهبود وضعیت زخم و در نتیجه تسریع روند ترمیم آن می‌شوند.

در حال حاضر «لارو درمانی» به عنوان یک روش تایید شده در کشورهای مختلفی از جمله آمریکا، کانادا، انگلستان و اتحادیه اروپا و در درمان زخم‌های مزمن به کار گرفته می‌شود.

تاریخچه «ماگوت تراپی»

بر اساس علت ایجاد کننده زخم، درمان‌های متفاوتی برای بیمار ارائه می‌شود که گاهی این زخم‌ها با انجام اقدامات درمانی قابل بهبود نیستند که در این موقع پزشک ناچار به استفاده از روش‌های کمک درمانی مانند «ماگوت تراپی» یا «لارو درمانی » است.

دکتر سید مهدی طبایی، معاون پژوهشی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران با بیان اینکه «لارو» درمانی روشی است که در درمان زخم‌های مقاوم به درمان کاربرد بسزایی دارد، گفت: در کشور ما بیمارانی که دچار زخم‌های مزمن و مقاوم به درمان می‌شوند در سیستم بهداشتی – درمانی کشور دچار سرگردانی می‌شوند زیرا درمان زخم در کشور ما متولی مشخص و رشته تخصصی ندارد که بتواند به صورت اختصاصی به درمان زخم بپردازد. عدم توجه به این موضوع باعث می‌شود بیماران برای مدتی در سیستم بهداشتی – درمانی کشور سرگردان و به صورت مداوم از پزشکی به پزشک دیگر ارجاع داده شوند که این مساله موجب گسترش زخم و تاخیر در تشخیص می‌شود و درمان‌های اصلی را با تعویق مواجه می‌کند که در نهایت عوارض عمده‌ای مانند قطع عضو را برای بیمار به همراه دارد. ‌

ضرورت آموزش به بیمار در معرض خطر برای پیشگیری از بروز زخم

معاون پژوهشی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران با تاکید بر ضرورت تشخیص و ارائه آموزش‌های لازم به بیمار جهت پیشگیری از ایجاد زخم، گفت: باید به بیماران در معرض خطر به خصوص بیماران دیابتی آموزش داده شود تا در صورت مشاهده هرگونه ضایعه در بدن به مراکز تخصصی درمان زخم مراجعه کنند.

وی با بیان اینکه در روش «لارو درمانی» کشت لارو در محیطی استریل بسیار ضروری است، گفت: لارو باید در محیطی استریل کشت پیدا کند تا حاوی هیچ‌گونه میکروبی نباشد و زمانی که بر روی زخم گذاشته شود بیماری جدیدی را به بیمار منتقل نکند.

مراحل «لارو درمانی»

در این روش لارو به مدت یک تا دو روز بر روی زخم بیمار گذاشته می‌شود. در این روش برای جلوگیری از مشاهده مستقیم بیمار از روند فعالیت لارو، لاروها را در باندهای مخصوصی قرار داده و بر روی زخم گذاشته می‌شود و سپس با پانسمان‌های مخصوصی محل زخم کاملا بسته می‌شود. بیمار باید بعد از مدت مشخص برای برداشت لارو به مراکز درمان مراجعه کند زیرا لارو تبدیل به مگس می‌شود و این موضوع موجب آزار بیمار می‌شود. لارو یک تکنیک در حد جراحی میکروسکوپی است که پزشک به کمک آن نقاط بسیار ظریف را ترمیم می‌کند.

معاون پژوهشی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران افزود: در مرکز جامع ترمیم زخم جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران از تخصص پزشکان مختلفی از قبیل متخصصان پوست و مو، ارتوپدی، بیماری‌های عفونی و گرمسیری، رادیولوژیست‌های مداخله‌ای، جراحان، پرستاران و غیره کمک گرفته می‌شود و تمام مراحل کار به صورت گروهی و اختصاصی انجام می‌شود.

«لارو درمانی» در درمان تمام زخم‌های مزمن کاربرد ندارد

معاون پژوهشی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران در پاسخ به این سوال که آیا «لارو درمانی» در درمان تمام زخم‌های مزمن کاربرد دارد یا خیر گفت: زمانی که بیماران به کلینیک تخصصی درمان زخم جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران مراجعه می‌کنند ابتدا توسط متخصصان پوست ویزیت و در صورت نیاز نمونه‌برداری انجام می‌دهند که در نهایت بر اساس نوع زخم و علت ایجاد کننده آن تصمیم بر انجام لارو درمانی توسط گروه درمانی اتخاذ می‌شود.

وی کاهش محدودیت حضور بیمار در جامعه بر اثر ایجاد زخم را یکی از اهداف اصلی تاسیس مرکز جامع ترمیم زخم توسط جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران دانست و گفت: در این مرکز به کمک لارو درمانی بیمار می‌تواند در مراحل درمان به فعالیت‌های ضروری خود ادامه دهد اما توصیه‌هایی برای مراقبت از زخم می‌شود که رعایت کردن آن الزامی است.