احمدی: از ریو 2016 مدال می‌خواهم

این دو نفر در فینال رشته تفنگ بادی دختران برابر حریفان جهانی خود توانستند با قدرت در مکان‌های اول و سوم قرار بگیرند و سهمیه المپیک ریو را برای کشورمان به ارمغان بیاورند. هر چند این نتایج برای تیراندازی ایران به دست آمد نه شخص، اما تلاش‌های فردی دو بانوی ایرانی را نباید نادیده گرفت که این روزها بدون فشنگ تمرین می‌کنند و سهمیه‌های المپیکی می‌گیرند.

وعده‌ای که عملی شد

الهه احمدی، تیرانداز بااخلاق و فنی تیم ملی در رقابت‌های تیراندازی المپیک لندن نیز حضور داشت. او بعد از یک دوره طولانی‌مدت که افت کرده بود سال 93 و در بازی‌های آسیایی اینچئون همراه تیم ملی به کره جنوبی رهسپار شد، اما در آنجا فقط به‌عنوان پنجمی رضایت داد.

احمدی در پایان رقابت‌های سال پیش ضعف فنی خود را مهم‌ترین عامل شکست در بازی‌های آسیایی دانست؛ با وجود این قول داد با تمرینات و شرکت در مسابقه‌های مختلف نتایج بهتری بگیرد. بانوی تیرانداز می‌گوید: سال گذشته نتیجه خوبی نگرفتم، اما تجربیات بزرگی به دست آوردم که بر اساس آن توانستم بسیاری از ضعف‌های فنی خودم را برطرف کنم.

عنوان تیمی ایران که در بازی‌های آسیایی به دست آمده بود، الهه احمدی را راضی نکرد زیرا بانوی ملی‌پوش تیراندازی با مقام ششمی در المپیک لندن توانسته بود بهترین مقام بانوان ایران در المپیک را رقم بزند، از این رو از او انتظار می‌رفت در سال 94 ناکامی‌های قبلی را جبران کند. احمدی با طلای خودش در جمهوری آذربایجان رکورد تازه‌ای در تیراندازی بانوان ایرانی ثبت کرد. او در چند مسابقه کسب سهمیه هم شرکت کرده بود، اما در هیچ‌کدام آنها موفق نبود تا این‌که عزمش را برای رقابت‌های جمهوری آذربایجان جزم کرد.

سهمیه در فقر امکانات

با وجود آن‌که یک‌سال تا المپیک ریو فرصت باقی است، اما الهه احمدی تمریناتش را دو روز بعد از بازگشت از گابالا شروع کرد. او معتقد است برای یک قهرمان که امروز بلیت برزیل را در جیب دارد فرصت یکساله هم کم است و باید بیشتر تلاش کند. بانوی تیرانداز ایرانی مدال المپیک را نشانه گرفته است پس تمرینات زیاد و مسابقه‌های تدارکاتی فراوان می‌تواند او را به هدفش نزدیک کند.

احمدی در روزهای آینده در پی تغییر شرایط است، زیرا امروز با گذشته فرق کرده و اینک ایران در رشته تیراندازی دو سهمیه المپیکی دارد.

خودش می‌گوید: ممکن است تا آن موقع این سهمیه به فرد دیگری از ایران تعلق بگیرد، اما من تلاش می‌کنم سهمیه‌ای را که خودم گرفته‌ام با همین سهمیه به المپیک بروم و برای ایران نخستین مدال المپیک در تیراندازی را به ارمغان بیاورم. ایران به خاطر نبود امکانات در 50 متر ناموفق بوده و ورزشکاران تیراندازی در 10 متر عناوین مهمی به دست آوردند که با برطرف کردن مشکلات می‌توان با اطمینان درباره موفقیت‌های 50 متر هم حرف زد.

بخت‌های تازه در کویت

الهه احمدی از بخت‌های دیگر المپیکی شدن می‌گوید: ما در تیراندازی هنوز بخت این را داریم که به برزیل نماینده بفرستیم. این ورزش در صورت حمایت می‌تواند در المپیک هم مدال بگیرد.

ورزشکاران ایرانی تا دو ماه دیگر باید در رقابت‌های قهرمانی آسیا به میدان بروند که در کویت برگزار می‌شود. شرایط در این کشور برای تیراندازان فراهم است، اما تا آن موقع باید مشکلات تمرینی بچه‌ها برطرف شود. ورزشکاران باید بدون نگرانی تمرین کنند در حالی که ما در تمرینات مدام نگرانی نداشتن فشنگ داریم. امیدوارم مسئولان بتوانند به‌گونه‌ای عمل کنند که ما ورزشکاران به فکر مشکل نبود فشنگ و کمبود امکانات نباشیم. همچنین امیدوارم در ادامه سهمیه بیشتری بگیریم و بقیه تیراندازان نیز موفق باشند.

سپاسگزاری خانوادگی

الهه احمدی برای گرفتن مدال و همین‌طور سهمیه المپیک شرایط خاصی داشت. با وجود آن‌که ورزشکاران متاهل کشورهای دیگر به همراه خانواده خود در رقابت‌ها شرکت می‌کنند، اما الهه احمدی ناچار است همسر و تنها فرزند خود را در ایران تنها بگذارد و به اردو‌ها و مسابقه‌های بین‌المللی برود. دوری از خانواده برای هر دو طرف مشکل است.

احمدی می‌گوید: من این شرایط خاص خودم را کاملا پذیرفته‌ام و خوشبختانه خانواده‌ام نیز کمکم می‌کنند به لحاظ ذهنی و تمرکز مشکلی نداشته باشم. مادرم، پدرم و همسرم همه نوع حمایت‌ها را در حق من انجام داده‌اند و امیدوارم با گرفتن مدال و سهمیه پاسخ زحمات‌شان را داده باشم. برای آنها و فرزندم آرزوی سلامتی و عاقبت به خیری دارم و همچنان در تمرینات و مسابقه‌هایم به آنها متکی هستم.