کمک به تشکیل یک خانواده (یعنی کمک به ازدواج دیگران) یک امر پسندیده اخلاقی است و در عین حال کمک به طلاق یا اختلاف در یک خانواده یک ضدارزش است، اما امروزه در جامعه ما متاسفانه آمار سن ازدواج و نیز آمار طلاق نشان میدهد که ما باید نگران وضع خانواده باشیم. دیگر کمتر کسی زحمت واسطه شدن برای ازدواج دیگران را برای خود میخرد. در مقابل، بسیاری از افراد، گناه اختلافافکنی در زندگی دیگران را قبول میکنند. حجتالاسلام والمسلمین محسن عباسی ولدی، از آن کارشناسان دینی است که مباحث بسیار کاربردی و در عین حال اصیل اسلامی را با بیانی شیوا برای خانوادهها مطرح میکند. آنچه اینجا میخوانید، بخشهایی از مباحث ایشان در برنامه خانه مهر رادیو معارف است.
خانواده در اسلام، یک ارزش بزرگ است. در روایات اسلامی، خانواده به معنای واقعی کلمه، محبوب خداوند است، اما اگر خانواده محبوب خداست، چرا ما خانواده را دوست نداشته باشیم؟ چرا برای حفظ خانواده تلاش نکنیم؟ براساس حدیثی از رسول اکرم(ص) چیزی نزد خداوند در جامعه اسلامی محبوبتر از خانهای که به واسطه ازدواج آباد شود نیست.
بنابراین تشکیل یک خانواده به واسطه ازدواج، رویدادی است که بیش از هر رویداد دیگری، خداوند را خشنود میکند. ازدواج و خانواده محبوب خداست، پس ما چرا ازدواج و خانواده را دوست نداشته باشیم؟ چرا واسطه ازدواج دیگران نشویم؟ چه چیز بیش از این به خشنودی خداوند میانجامد؟
ما باید حافظ خانواده باشیم، نهتنها خانواده خودمان، بلکه به طور کلی حافظ و دوستدار خانواده باشیم و در زندگی دیگران نیز اختلافافکنی نکنیم. این مساله بویژه از آنجا اهمیت دارد که براساس آمارها، علت بسیاری از طلاقها، مداخله دیگران است. باز براساس روایتی از رسول اکرم(ص)، هیچ چیز نزد خداوند مغضوبتر از این نیست که خانهای به واسطه طلاق ویران شود. چراکه طلاق به ویرانی محبوب خدا (یعنی خانواده) میانجامد. براساس یکی از روایات، اگر کسی قدمی را برای طلاق دیگران بردارد، خشم خداوند در دنیا و آخرت بر او خواهد بود.
خداوند خانواده را دوست دارد. کسی که با خانواده مشکل دارد، خداوند با او مشکل خواهد داشت. کسانی که در زندگی دیگران اختلافافکنی میکنند و آنها را به طلاق یا دعوا و نبود آرامش میکشانند، باید این را بدانند. ما باید نگران خانوادههای جامعه خودمان باشیم. وضع خانواده در جامعه ما، وضع مطلوب یک جامعه اسلامی نیست. در حال حاضر آمار طلاق در جامعه ما بسیار بالاست و این نشان میدهد خانواده در وضع مناسبی بهسر نمیبرد. ما باید دست به اقدام بزنیم و در حد وسع خودمان، دستکم مانع یک طلاق شویم.
گامهای خوشبختی
برای خوشبختی باید دست به اقدام بزنیم. ما 3گام را برای خوشبختی معرفی میکنیم: گام اول، معرفت شناسی خانواده است. زن و مرد باید جنس مکمل خود را بشناسند. زن و شوهر ملاکهای زندگی سالم را بشناسند. بسیاری از مشکلات درون خانوادهها، به خاطر ضعف شناخت اعضای خانواده است. مرد، زن و نوع نیازهای او را بخوبی نمیشناسد و زن نیز همچنین و این باعث بروز مشکلات بزرگی میشود. گام دوم، بایدهای زندگی مشترک است. برای خوشبختی، برخی امور باید توسط طرفین رعایت شود و آنها خود را مقید به رعایت این رفتارها و نکات کنند. یکی از این بایدها محبت کردن است.
زن و شوهر این بایدها را همچون وظیفه باید پیش روی خود داشته باشند و در زندگی خود آنها را عملی کنند. گام سوم، نبایدهای زندگی مشترک است. یک زندگی موفق باید مرزهایی داشته باشد نباید از آن مرزها عبور کرد. زن و شوهر نباید به یکدیگر دروغ بگویند. یکی دیگر از نبایدها، سوءظن است. اگر این نبایدها را به زندگی خود راه دهیم، به زندگی مشترکمان آسیب رساندهایم. این سه گام لازمه یک زندگی مشترک است و نیاز به همت و اقدام دارد.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگوی «جامجم» با نماینده ولیفقیه در بنیاد شهید و امور ایثارگران عنوان شد