چرایی ممنوعیت مذاکره با آمریکا

یکی از دلایل مخالفت با این مذاکره به اعتقاد نگارنده این است که شرایط «مذاکره برابر» با آمریکا هنوز فراهم نشده است و چون این شرایط، هنوز فراهم نیست هرگونه مذاکره در شرایط فعلی به ضرر منافع ملی جمهوری اسلامی ایران است و در راستای آرمان‌های کشور ارزیابی نمی‌شود.

دلیل آن هم این است که آمریکایی‌ها مذاکره را برای مذاکره می‌خواهند نه برای کسب نتیجه و این واقعیتی است که تجربه نشان می‌دهد.

مذاکره برای مذاکره زمانی است که آمریکایی‌ها بیشتر از آن‌که ‌دنبال نتیجه‌گیری، چه در بحث تنش‌زدایی، چه در بحث بحران‌های بین‌المللی و چه حتی در بحث ترمیم رابطه و پایان دادن به بحران‌ها باشند از مذاکره استفاده می‌کنند تا غرور یک ملت را بشکنند و سیاست‌های خودشان را تحمیل کنند و در نهایت از آن به‌عنوان عاملی در راستای منافع ملی آمریکا استفاده کنند.

در صورتی که جمهوری اسلامی ایران استراتژی تحمیل اقتدارآمیز ارزش‌های آمریکایی را همواره با مقابله پاسخ داده و از مذاکره برابر صحبت کرده است.

مذاکره برابر در شرایطی شکل می‌گیرد که رفتار طرف مقابل عوض شود و این رفتار در راستای مذاکره برای نفوذ و مذاکره برای براندازی و چنین اهدافی نباشد.

شرایط نشان می‌دهد که این شرایط هنوز فراهم نیست. در موضوع هسته‌ای هم که مذاکره شکل گرفت مذاکره برای دفع شر بود، زیرا آمریکایی‌ها از این بهانه برای اعمال تحریم علیه ایران استفاده کرده بودند و سیاست ایران‌ هراسی را پیش می‌بردند و کشورهای دیگری هم که متحد و عامل و مباشر تروریست‌ها بودند بیشترین بهره را در این رابطه بردند.

به طور طبیعی رهبر معظم انقلاب در این رابطه مذاکره را به‌صورت موضوعی پذیرفتند و تاکید کردند که این مذاکره به معنی گفت‌وگو در سایر موارد نیست. اما بعد از این مذاکرات، عده‌ای این بحث را مطرح کردند که ایران و آمریکا می‌توانند در موضوعات مختلف مذاکره کنند و این مذاکره شرایطی برابر دارد.

به اعتقاد من، مخالفت رهبر معظم انقلاب با مذاکره برای این است که هنوز شرایط برای مذاکره برابر فراهم نیست و تا زمانی که شرایط این‌گونه باشد مذاکره با منع مواجه است اما اگر رفتار آمریکایی‌ ها تغییر کند و شرایط برابر شکل بگیرد به نظر من آن موقع مواضع دیگری ممکن است اتخاذ شود.

دکتر حشمت‌الله فلاحت‌پیشه - کارشناس مسائل سیاسی