امروزه به حکم و پشتوانه آمار شاهدیم افراد نابینا و کمبینا، تحصیلکردهترین گروه دارای محدودیتهای جسمی و حسی کشورند، به گونهای که حضور بسیاری از آنان در پستهای کارشناسی، کادرهای آموزشی و سطوح مختلف مدیریتی به هیچ عنوان بعید نیست و از جلوههای روزانه زندگی اجتماعی ماست، اما این گروه برخلاف برخورداری از استعدادهای مشابه با سایر افراد و در وجه غالب با ارادههایی مصممتر از سایر آحاد، نیازمند ایجاد فرصتهای برابر برای به ثمر نشاندن سرمایههای تخصصی خود هستند.
15 نابینایان و کمبینایان به تبعیض مثبت نیاز ندارند، آنچه سقف خواست آنهاست، برچیدن موانع بر سر راه رشد و مشارکت آنها در همه عرصه هاست؛ چه موانع فیزیکی در محیطهای شهری و چه موانع حقوقی که امکان رقابت مساوی را از آنان میگیرد. رفع این موانع، مهمترین درخواستهای جامعه نابینایان و کمبینایان کشور از دولت، نهادهای عمومی و جامعه است.
به این اعتبار، مهمترین اولویتهای نابینایان و کمبینایان که متاسفانه هنوز حل آنها روی کاغذ مانده و در مقام عمل رفع نشدهاند، عبارتند از: 1 ـ ایمنی در تردد و تحرک، 2 ـ ایجاد فرصتهای اشتغال پایدار، 3 ـ دسترسی به منابع آموزشی، 4 ـ فرصتهای برابر برای مشارکت اجتماعی.
در حالی که تمام قوانین حمایتی بر حذف موانع برای مشارکت کامل افراد معلول از جمله نابینایان تاکید دارند، برخی تفاسیر از قوانین کشور در این خصوص موانعی جدی برای مشارکت افراد نابینا و کمبینا ایجاد میکنند؛ از جمله ماده 28 قانون عمومی انتخابات که بر اساس آن، نابینایان به دلیل تفسیر از این ماده مبنی بر ناتوانی در خواندن و نوشتن، قادر به نامزدی نمایندگی مجلس شورای اسلامی نیستند.
سهیل معینی
مدیرعامل انجمن باور
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد