فرانسه تنها در انتظار چهار تیم دیگر است تا با مشخص شدن آنها قرعهکشی نهایی مسابقات را تا کمتر از دو ماه دیگر انجام دهد؛ تیمهایی که ممکن است در میان نام آنها به جمهوری ایرلند هم بربخوریم؛ تیمی که تنها دو بار به این مسابقات راه یافته و آخرین حضورش در جام ملتهای اروپا به رقابتهای اوکراین و لهستان در سال 2012 بازمیگردد. جایی که با سه شکست متوالی با جام وداع کرد، اما اهمیت حضور جمهوری ایرلند در یورو 2016 به تجربه اندک گذشته این تیم ارتباطی ندارد، بلکه به همسایگان جغرافیایی این کشور مرتبط میشود که توانستهاند به طور مستقیم راه فرانسه را در پیش بگیرند.
رقابتهای مقدماتی این دوره جام ملتهای اروپا یک اتفاق خاص را به همراه داشت و آن هم صعود کشورهای جزیرهنشین بریتانیای کبیر و منطقه ایرلند بود. صعود انگلیس و ولز از بریتانیا و ایرلند شمالی از منطقه ایرلند رخدادی بود که شاید برای اولین و آخرین بار به وقوع پیوسته باشد و این در حالی است که جمهوری ایرلند این شانس را دارد تا به جمع جزیرهنشینها بپیوندد. کشورهایی که اگرچه همسایگان نزدیک یکدیگر هستند، اما همواره در طول تاریخ با مشکلات سیاسی عمدهای روبهرو و بعضا نزاعهای سیاسیشان به درگیریهای فراتر از مباحث سیاسی و داخلی کشیده میشد. از میان کشورهای این نقطه از دنیا تنها اسکاتلند بود که از صعود بازماند، اما همچنان شانس صعود کشور دیگری از آن پابرجاست. رویارویی این کشورها در یورو 2016 زمانی جالب میشود که بدانیم با توجه به سید بندی و قرار گرفتن انگلیس در سید یک، ایرلند شمالی و ولز در سید چهارم و جمهوری ایرلند در صورت صعود در سید سه، سه کشور میتوانند در یک گروه قرار بگیرند که البته احتمال زیادی ندارد.
منازعات سیاسی
عمده اختلافات سیاسی این منطقه به ایرلند شمالی و تقسیمبندیهای جغرافیایی این کشور بازمیگردد. قرار گرفتن این کشور در میان جمهوری ایرلند و انگلستان باعث شده در طول یک سده گذشته اتفاقات قابل توجهی -چه از نظر سیاسی و چه از نظر اقدامات نظامی- در این منطقه رخ دهد. جزیره ایرلند در قرن 12 میلادی به تصرف پادشاهان انگلستان درآمد هر چند این تحول به معنی خاتمه مقاومت اهالی ایرلند در برابر تسلط خارجی نبود. پس از آن که انگلستان در قرن شانزدهم مذهب کاتولیک را کنار گذاشت، اختلاف با اهالی ایرلند، که اکثر آنان همچنان پیرو کلیسای کاتولیک باقی ماندند، جنبه نزاع فرقهای نیز یافت. در حالی که اتحاد پادشاهی بریتانیا از سال 1603 حاکمیت همه این کشورها و جزایر را بر عهده داشت، حرکت استقلال طلبانه مردم این سرزمین سرانجام در سال ۱۹۲۱ به تصویب قانون استقلال ایرلند در پارلمان بریتانیا انجامید. براساس این مصوبه، کشور مستقلی از ۲۶ استان که بیشتر آنها کاتولیکنشین بودند در بخش جنوبی جزیره ایرلند تشکیل شد که نام جمهوری ایرلند را به خود گرفت، اما شش استان دیگر در شمال که بیشتر جمعیت آنها را پروتستانها تشکیل میدادند، ایرلند شمالی را شکل دادند. در حالی که ملیگرایان ایرلندی در شمال و جنوب همواره از الحاق ایرلند شمالی به جمهوری ایرلند حمایت میکردند، پروتستانهای شمال خواستار ادامه حاکمیت بریتانیا بر این بخش از جزیره ایرلند بودند. خشونتهای ایرلند شمالی به تعلیق پارلمان و دولت محلی منجر شد و اداره امور ایرلند شمالی به طور مستقیم در اختیار پارلمان و کابینه بریتانیا در لندن قرار گرفت. در سال ۱۹۹۹ کابینه ائتلافی متشکل از چهار حزب میانهرو پروتستان و کاتولیک تشکیل شد که به دلیل مشکلات ناشی از اختلافات میان گروههای تندرو پروتستان و کاتولیک سرانجام در سال ۲۰۰۲ سقوط کرد و دولت بریتانیا دوباره اداره امور این سرزمین را در دست گرفت.
پیوندهای ورزشی جزیره نشینها
با وجود مشکلات سیاسی میان این کشورها، هر ساله رقابتهای راگبی با عنوان «شش کشور» با حضور همه این کشورها بهجز ایرلند شمالی برگزار میشود که همواره رویارویی تیمهای انگلیس و ایرلند جذابیتها و حواشی خاصی را به دنبال دارد. تقابل ورزشی دیرینه میان کشورهای بریتانیا و ایرلند همواره فراتر از مشکلات سیاسی بوده، اما طوری هم نبوده که نتوان جو سیاسی را در آن حس کرد. پیش از بازی راگبی دو کشور سال 2014 که در کروک پارک برگزار شد، برخلاف صحنههای خشونتبار کشتار شورشیان دوران جنگ انگلستان ـ ایرلند توسط پلیس، هیچ تنش سیاسی رخ نداد تا مشخص شود کماکان مردم کشورهای این منطقه به توافقهای صلح صورت گرفته در سالهای اخیر پایبند هستند.
هواداران راگبی این کشورها معتقدند برخلاف جنگ وحشیانه آن دوران، جنگ اکنون به شیوه متفاوتی ادامه دارد و با سکوت خود در جشنواره کالتنهام که به مسابقات راگبی شش کشور اختصاص دارد، روش جنگ جدید خود را نشان دادند.
عرفان خماند
ورزش
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد