یک آدمکش حرفه‌ای به نام نیروانا

به گزارش جام جم سیما ،سودابه بیضایی همچنین دوره‌های آموزشی فیلمنامه‌نویسی و داستان‌نویسی را در کلاس‌های ناصر تقوایی گذرانده و گهگاهی شعر می‌سراید، ساز می‌زند و به نقاشی و موسیقی می‌پردازد.

«هوش سیاه 1»، «هوش سیاه 2»، «ارمغان تاریکی»، «آسمان من»، «تا افطار چیزی نمانده» و فیلم‌های سینمایی «توهم»، «کودک و فرشته»، «محافظ»، «غیرمنتظره»و «گیس بریده» نیز از جمله فعالیت‌های بازی او در حوزه سینما و تلویزیون است.

ایفای نقش این بازیگر را این روزها در سریال‌های «آمین» و «کیمیا» شاهد هستیم. نیروانای سریال «آمین» با بازی بیضایی آدمکشی حرفه‌ای است

که باعث فاصله گرفتن او از نقش‌های قبلی‌اش در سریال‌های پلیسی شده و خانم طاهری سریال «کیمیا» هم معلمی است با تفکر انقلابی که در جریان آگاه‌سازی شاگردانش از آنچه در جامعه رخ می‌دهد، نقش موثری دارد. ایفای این دو کاراکتر متفاوت بهانه‌ای شد تا با او گپ بزنیم.

اگرچه شما را مدتی در قاب تلویزیون ندیدیم، اما یکباره با دست پر و دو سریال در حال پخش «کیمیا» و «آمین» به آنتن سیما برگشتید.

بله، همین طور است. علت این فاصله به خاطر مدت زمان تصویربرداری دو سریال «کیمیا» و «آمین» بود. «کیمیا» از دو سال گذشته کلید زده شد و من اوایل این سریال همراه گروه بودم و نقش خانم طاهری را در بخش‌های خرمشهر بازی کردم.

همچنین بعد از آن مجموعه هم سر سریال «آمین» برای بازی در نقش نیروانا حاضر شدم. البته سریال «آسمان من» را هم به کارگردانی محمدرضا آهنج بازی کردم.

با این حال بازیگر کم کاری هستید.

من در رشته ادبیات تحصیل کرده‌ام و به همین دلیل تا حدودی با مقوله فیلمنامه‌نویسی آشنا هستم و همین باعث می‌شود حساسیتم بر نقش‌ها و فیلمنامه‌هایی که پیشنهاد داده می‌شود، بیشتر باشد. در این میان قصه‌هایی را انتخاب می‌کنم که خودم هم از آن لذت ببرم.

کیمیا این ویژگی را دارد؟

بله، کیمیا روایت زندگی دختری است که از دوران دبیرستان تا میانسالی بیننده را با خود همراه می‌کند و به ماجراهای تاریخی و اجتماعی هم طی آن اشاره می‌شود و چون قصه زندگی است به نظرم برای مخاطب هم جذابیت دارد.

آیا خانم طاهری را باز هم در کیمیا خواهیم دید؟

بله، بخش‌های زیادی از حضور این کاراکتر در داستان مانده است. آنچه تاکنون از این نقش دیده‌ام تنها یک‌دهم حضورش است.

و این بخش‌ها دوباره در بازگشت به خرمشهر روایت خواهد شد؟

بله، خانم طاهری این بار در فضای جنگ حضور فعالی دارد و به کمک‌رسانی مشغول است.

آمین چطور؟

هیجان ژانر پلیسی و نوع میزانسن‌ها در این سریال برایم جذاب است و من فیلمنامه آن را دوست داشتم.

نگران نبودید که به واسطه ایفای نقش در آثار پلیسی مثل هوش سیاه در این گونه کلیشه شوید؟

نه، به خاطر این که در کارهای قبلی همیشه نقش پلیس داشتم، اما در آمین نقش یک آدمکش حرفه‌ای به نام نیروانا را بازی می‌کنم

که کاملا از نقش‌های قبلی‌ام متفاوت است و تنها شباهت آن فقط به موضوع اکشن و پلیسی بودن اثر با سریال‌هایی مثل «هوش سیاه» برمی‌گردد. این مهم‌ترین انگیزه بازی من در این سریال بود.

خودتان را بازیگر خوش‌شانسی می‌دانید؟

من به واژه شانس اعتقادی ندارم، اما فکر می‌کنم تاکنون اتفاقات خوبی برایم در عالم بازیگری رقم خورده است و از زندگی‌ام راضی هستم.

به نظرم آدمیزاد به هر آنچه که بخواهد و اراده کند می‌رسد و بهانه کردن شرایط و اوضاع برای نرسیدن به یک هدف فقط و فقط توجیهی است برای تلاش نکردن.

در صورتی که با پشتکار و عشق می‌توان به هر هدفی رسید. به شرط آن که در مسیر رسیدن به آن مصمم بود و برایش انرژی گذاشت. من سعی کرده‌ام تنبلی را کنار بگذارم و هیچ وقت چیزی را بهانه نکنم.

آیا از زمانی که بازیگری و ادبیات را به عنوان حرفه‌تان انتخاب کردید چنین آینده‌ای برای خود ترسیم می‌کردید؟

من همیشه ادبیات را دوست داشتم و دارم. در کلاس‌های استاد سمندریان هم بازیگری آموختم و در کلاس‌های استاد تقوایی هم فیلمنامه‌نویسی را آموزش دیدم.

احساس می‌کنم که بازیگری و ادبیات با یکدیگر پیوند دارند و به هم نزدیک هستند.همچنین مدتی است که در کنار این دو گرایش طب گیاهی را هم دنبال می‌کنم.

طبیعت درمان همه دردهاست و می‌تواند سلامت ما را تضمین کند. از طرفی تمایل دارم تا به حوزه نویسندگی وارد شوم و ادبیات را جدی‌تر در سینما و تلویزیون پیگیری کنم.

خدا را شکر می‌کنم که تاکنون زندگی‌ام را با برنامه‌ریزی پیش برده‌ام و توانسته‌ام به آنچه می‌خواهم برسم.

چقدر اهل تماشای تلویزیون هستید؟

برای من قصه داشتن فیلم و سریال خیلی مهم است و از آنجا که ارزش وقت را می‌دانم و حتی دقیقه به دقیقه زندگی هم برایم مهم است، سعی می‌کنم کارهایی را ببینم که جذبم کند.

آخرین سریالی که دیدید و دوست داشتید؟

اگر بخواهم بگویم صد درصد و همه قسمت‌های آن را دنبال کرده‌ام سریال «پایتخت» که به نظرم واقعا دیدنی و جذاب است.

برایم اهمیت داشت که سرنوشت ارسطو، نقی و بقیه شخصیت‌های این داستان چه می‌شود و آخر ماجرا چه اتفاقی می‌افتد.

اما بقیه سریال‌های تلویزیون را هم در حد چند قسمت یا چند سکانس دنبال می‌کنم و اگر دوست داشته باشم با آنها همراه می‌شوم.

تماشاگر حرفه‌ای سینما هم هستید؟

بله.

آخرین فیلمی که دیدید؟

نهنگ عنبر به کارگردانی سامان مقدم.

و آخرین نمایشی که به تماشایش نشستید؟

«غرب واقعی» به کارگردانی داریوش مهرجویی.

در بازیگری الگو دارید؟

به نظرم الگوبرداری در این حرفه درست نیست. زیرا هر کاراکتری باید از فیلتر وجودی بازیگر آن عبور کند و بنابراین وقتی من از بازیگری الگو می‌گیرم، مسلما نمی‌توانم نقشی را درست مثل او ایفا کنم. هر بازیگری ویژگی‌های خاص خودش را دارد.

کدام کار را نقطه عطف بازیگری‌تان می‌دانید؟

«ارمغان تاریکی».

چرا؟

من از همکاری با جلیل سامان بسیار آموختم و بعد از این سریال اساسا نگاهم به بازیگری عوض شد. ایشان کارگردان بسیار کاربلدی هستند و مدیوم و اندازه بازی را به‌شدت می‌شناسند و من همیشه خودم را مدیون این کارگردان می‌دانم.

بازی کدام بازیگر را دوست دارید؟

فاطمه معتمدآریا.

چقدر اهل مشارکت در فضای مجازی هستید؟

به نظرم این که بخواهیم این فضا را کاملا انکار کنیم و کنار بگذاریم کار اشتباهی است. دنیای مجازی فریمی به سمت تکنولوژی‌های جدید و عجیب و غریب است.

شاید من اوایل نسبت به حضور در این فضا موضعگیری می‌کردم و نمی‌خواستم وارد آن شوم.

حالا چطور؟

الان احساس می‌کنم می‌توان نکات مثبت آن را برداشت کرد. مثلا من از یوتیوب کلیپ‌های آموزشی ساز زدن را می‌بینم و از آن یاد می‌گیرم.

به هر حال باید قبول کنیم که خواسته یا ناخواسته در فضای مجازی هستم و دوری از آن عقب ماندن از تکنولوژی است، اما بهتر است از آن استفاده درست کرد.

زیرا این فضا بسیار وقت‌گیر است و در شرایطی که ریتم زندگی آن‌قدر تند است و زمان به سرعت می‌گذرد اگر درگیر این فضا شویم، می‌بازیم.

از کارهای جدیدتان چه خبر؟

مشغول خواندن چند فیلمنامه هستم. همچنین کم‌کم به سمت همان نویسندگی گرایش پیدا کرده ‌ام و چند قصه را برای ساخت فیلم و تله‌فیلم آماده می‌کنم.

رکسانا قهقرایی

ضمیمه قاب کوچک