جدال دختران دونده با صدم ثانیه‌ها برای سهمیه المپیک

طوسی تنها 9 صدم ثانیه با ورودی المپیک 2012 لندن فاصله داشت اما موفق نشد به این رکورد برسد. بعد از این مسابقه روزها، ثانیه‌ها و حتی صدم‌های ثانیه که از دست رفته بود ارزش خود را نشان داد. اگر تمرین‌های طوسی زودتر آغاز شده بود و برنامه‌ها بهتر جلو می‌رفت این حسرت تبدیل به شادی کسب سهمیه می‌شد.
چهار سال از این اتفاق می‌گذرد و به نظر می‌رسد تاریخ در حال تکرار است. بعد از کسب سهمیه المپیک لیلا رجبی، مریم طوسی همچنان بیشترین شانس المپیکی شدن را در میان دختران دوومیدانی کار ایران دارد اما برنامه‌های او به مانند ورزشکاری که در آستانه کسب سهمیه المپیک است پیش نمی‌رود. او اعلام کرد که قرار است برای کسب ورودی دوی 200 متر المپیک تلاش کند و ورودی 200 متر بانوان در المپیک ریو 23 ثانیه و 20 صدم ثانیه است.
تمام مسئولان ورزش ایران می‌دانند که رسیدن به سهمیه المپیک تا چه اندازه اهمیت دارد و رسیدن به آن تا چه اندازه دشوار. بنابراین تمام بانوان ورزشکار که در آستانه کسب سهمیه هستند در انتظار نگاه ویژه وزارت ورزش و همچنین کمیته ملی المپیک هستند، چرا که برای رسیدن به آوردگاهی همچون المپیک نمی‌توان به تنهایی کاری را انجام داد.
مریم طوسی اولین اردوی خود برای گرفتن سهمیه المپیک را در کیش برگزار کرد. او درباره شرایط خود به «جام بانوان» گفت: حدود سه هفته در کیش اردوی آماده‌سازی برگزار کردیم. این اولین اردویی بود که بعد از مدت‌ها مربی هم در کنارم حاضر بود. شرایط به‌خوبی جلو رفت و تمرین‌های خوبی را پشت‌سر گذاشتیم و امیدوارم در آینده هم این شرایط خوب ادامه داشته باشد تا بتوانم به المپیک برسم.
دونده سرعتی تیم ملی بانوان درباره مشکلات خود نیز گفت: من چندین ماه بدون مربی بودم و برنامه خاصی نداشتم. همین موضوع باعث شد که عقب بیفتم و آمادگی خوبی نداشته باشم. من باید زودتر از اینها تمرین‌هایم را آغاز می‌کردم تا به مانند دوره قبل حسرت نخورم و به خاطر صدم‌های ثانیه از حضور در المپیک محروم نشوم.
سپیده توکلی در هفتگانه و الناز کمپانی و فرزانه فصیحی در دوهای سرعت دیگر دوومیدانی‌کارانی هستند که نیم‌نگاهی به کسب سهمیه المپیک دارند. هرچند که شانس بسیار کمی برای حضور در برزیل می‌توان برای آنها قائل شد. توکلی که هدف اصلی‌اش مدال طلای مسابقه‌های داخل سالن قهرمانی آسیاست، گفت: دوومیدانی‌کاران زن آسیا همواره برای گرفتن سهمیه المپیک در ماده هفتگانه کار دشواری دارند. با این حال هیچ چیز دور از دسترس نیست. حضور در المپیک افتخار بزرگی است که امیدوارم بتوانم با کمک و حمایت مسئولان به آن برسم.
الناز کمپانی و فرزانه فصیحی نیز شرایطی به مانند توکلی دارند و برای گرفتن سهمیه المپیک باید تلاش زیادی انجام بدهند. الناز کمپانی درباره شانس کم خود برای گرفتن سهمیه المپیک ریو گفت: ما شانس زیادی برای کسب سهمیه نداریم اما نمی‌خواهم نا امید باشم و می‌دانم که اگر تمرین مداوم و با برنامه داشته باشم می‌توان سخت ترین کارها را هم انجام داد. همه ما به حمایت مسئولان احتیاج داریم و قطعا اگر پشتیبانی باشد ما هم شایستگی رسیدن به بالاترین قله‌ها را داریم.
برای رسیدن به میدان بزرگی به مانند المپیک باید شرایط بهتر از اینها باشد.حریفان تک تک این بانوان در حال حاضر در بهترین کمپ‌های تمرینی و با بهترین مربیان تمرین می‌کنند اما بانوان دوومیدانی‌کار ایران همواره دغدغه فکری دارند و برای کم ترین درخواست‌های خود هم باید پیگیری زیادی انجام بدهند که در بسیاری از موارد به هدف خود نمی‌رسند.
اگر فدراسیون دوومیدانی و همچنین مسئولان ورزش کشور نمی‌خواهند که تجربه تلخ مریم طوسی و بازماندن او از حضور در المپیک بازهم تکرار شود باید بیش از این‌ها به بانوانی که شانس کسب سهمیه المپیک را دارند توجه کنند چرا که موفقیت هریک از بانوان و کسب سهمیه نه تنها برای خود ورزشکار بلکه برای کل ورزش ایران افتخار است و منافع آن متوجه کل ورزش خواهد شد.

شبنم روحی/هفته نامه جام بانوان