ملاقات دوباره ترس

به گزارش جام جم کلیک،گیم‌پلی بازی به دیگر عناوین این سری شباهت داشت، با این تفاوت که یک سیستم Partner Zapping یا همیاری بین دو کاراکتر اصلی بازی، یعنی ربکا چمبرز از افسران استارز و بیلی کوهن، مجرم فراری وجود داشت که با تکیه بر آن، تعدادی معما و مکانیزم گیم‌پلی خاص طراحی و به اجرا گذاشته شده بود.

ساخت این بازی ابتدا برای Nintendo 64 آغاز و سیستم همیاری آن برای بهره‌گیری از زمان بارگذاری به نسبت کوتاه آن کنسول طراحی شد.

طراحی بازی طوری انجام شده بود که سخت‌تر از بازی‌های قبلی این سری باشد، از این رو گروه سازنده صندوق‌های آیتمی را که در عناوین قبلی وجود داشت حذف کرد و یک سیستم احتکار آیتم جدید با الهام از بازی Sweet Home (از بهترین بازی‌های سبک وحشت که قرار بود اولین قسمت RE در اصل بازسازی آن باشد) طراحی کرد.

در جریان تولید، تیم طراحی بازی با مشکل فضای ذخیره در حافظه دستگاه روبه‌رو و مجبور شد پروژه را به کنسول بعدی نینتندو، یعنی گیم‌کیوب منتقل کند.

این تصمیم باعث شد بازی را از اول بسازند و فقط محتوا و داستان آن را حفظ کنند. ‌ بازی هنگام عرضه با استقبال خوبی از سوی مخاطبان و منتقدان روبه‌رو شد و 25/1 میلیون نسخه فروش کرد.

منتقدان از گرافیک، موسیقی و جو آن تجلیل کردند و بسیاری سیستم جدید همیاری آن را عاملی در افزودن لایه‌هایی جدید از استراتژی دانستند.

با این حال برخی ، چالش‌های بازی را ملال‌آور و تکراری خواندند. مکانیزم‌های کنترل کلاسیک وحشت‌بقایی هم که در بازی به کار گرفته شده بود، عمدتا به دلیل کهنگی مورد ملامت قرار گرفت.

تا اینجا نسخه گیم‌کیوب بازی بالاترین امتیاز را بین تمام نسخه‌ها دارد و پس از آن دو نسخه PS4 و XOne قرار گرفته‌اند.

البته بدون شک بازپرداختی بودن نسخه این دو کنسول در کاهش این امتیاز (که باز هم با متای 72 از 100 واقعا خوب است) بی‌تاثیر نبوده و بسیاری از منتقدان از زاویه دید متوقع امروز به آن نگاه کرده‌اند.

بازآفرینی سال 2002 کپکام از Resident Evil اصلی، قدم قابل ستایش این شرکت در جان‌بخشی مجدد به یک عنوان کلاسیک بود.

کپکام با بهره از فناوری‌های نوظهور آن زمان توانست نورپردازی بازی را عمق بخشیده و در عین حال زوایای جدیدی به دوربین آن اضافه کند. نمی‌توان گفت کپکام همان کار را برای نسخه صفر انجام داده که اتفاقا در همان دوران بازسازی RE1 رخ داد.

در RE0، دو شخصیت اصلی داستان، یعنی ربکا چمبرز که از اعضای نیروی ویژه استارز است و بیلی کوئن، یک محکوم فراری نظامی، در قطاری قرق شده با حضور مذموم زامبی‌ها آشنا می‌شوند و از آنجا به تاسیسات کاخ‌مانند آمبرلای منحوس راه پیدا می‌کنند و آنجا باید سر از راز ممهور این شرکت و مرد مرموزی که به‌دنبال انتقام از آن است دربیاورند.

مانند بیشتر عناوین این سری، بازیکن مجبور است به قدر نیازش و در حد دفاع از خود مایحتاج به همراه داشته باشد و در عین حال فضایی هم برای نگهداری آیتم‌های اساسی لازم برای حل معماهای بازی کنار بگذارد.

طبق معمول، وقت زیادی از بازیکن صرف وارسی بار و بنه و گزینش بین آیتم‌های ضروری و غیرضروری خواهد شد.

البته در RE0، نسبت به دیگر عناوین این سری از شرایط ساده‌تری بهره گرفته شده است. در این قسمت نه‌تنها دو کاراکتر زیر دست بازیکن است که او می‌تواند هر جا اراده کند، آیتم‌هایش را جاسازی کند.

با این حال، محدودیت سلامت شخصیت‌ها و اسلحه به‌قدر کافی شرایط را پرتنش و اضطراب لازم را به بازیکن منتقل می‌کند.

اوقاتی نیز در بازی است که باید شخصیت‌ها را انفرادی کنترل کرده و شرایط سخت‌تری را تجربه کنید.

سوئیچ بین دو شخصیت با فشار یک دکمه انجام می‌شود و از آنجا که هر گاه بین آنها جدایی بیفتد، پس از مدت اندکی به آنها حمله می‌شود و تقاضای کمک می‌کنند، زیاد با این دکمه سر و کار خواهید داشت.

در چنین لحظاتی، تنش قابل توجهی به بازیکن منتقل می‌شود. همین صحنه‌ها و لحظات پرتنش بازیکن را مجاب می‌کند دقتی دوچندان به محیط اطرافش داشته باشد که به زیبایی طراحی و از طریق زوایای متعدد دوربین نمایش داده می‌شود.

البته زوایای ایستای دوربین بازی، در عین ارائه صحنه‌های از پیش رندر شده زیبا، مشکلات خاص خود را دارد. برای مثال کم پیش نمی‌آید که بازیکن به دلیل فیکس بودن دوربین و کنترل‌ها دور خود بچرخد یا باز به همین علت، نتواند طول نمای تصویر را بدرستی تشخیص داده و آیتمی را که باید بدست بیاورد.

در کل، این نسخه از این عنوان کلاسیک، بخوبی توانسته از خجالت هواداران فضاهای پرتنش دربیاید و با وجود کهنگی فرمول‌های به کار رفته در آن، کاری می‌کند که بازیکن نتواند چشم از تصویر بردارد.

با وجود این، برخی گروتسک‌نمایی‌های مهمل که در این سری مشاهده می‌شود و معمولا صحنه‌های پایانی بازی را با لودگی‌های سطحی به کام بازیکن تلخ می‌کند، در این قسمت نیز مشاهده می‌شود.

قطعا برای عنوانی که از ابتدا خط ‌مشی خود را با هجو و طنز بیان کند، خارج از عرف و سلیقه نیست که صحنه‌های نامتجانس را شاهد باشیم.

اما در عنوانی اینچنینی که فضای وهم‌آلود و تیره‌ای دارد، دیدن کاراکتری که بر فراز کوه اُپرا می‌خواند یا شنیدن دیالوگ‌های مبتذل و دست دوم که گاهی به دلیل بد بودنشان مطرح شده‌اند، چندان دلچسب نیست.

‌سطح سختی بازی و نحوه پیشرفت فضاها ، منطقی و درست پیاده‌سازی شده است. طراحی مراحل RE0 همان چیزی است که از یک عنوان سخت، اما جوانمرد نیاز داریم.

بازی در ابعاد کوچک آغاز شده و از بازیکن دستگیری می‌کند سپس به مرور ابعاد بسط داده می‌شود و معماها و دشمنان سخت‌تری را پیش رویش گذاشته می‌شود. ‌این بازی برای افراد بالای 17 سال عرضه شده است.

Resident Evil 0 HD Remaster

پلتفرم Microsoft Windows PS3, PS4, X360, XOne

ناشر Capcom

سازنده Capcom

سبک وحشت بقا

امتیاز 8

سیاوش شهبازی

ضمیمه کلیک