مثلث دولت، بودجه و رسانه

تضعیف رسانه ملی به نفع هیچ جریان سیاسی و جناحی در کشور نیست؛ چرا که مهم‌ترین مؤلفه قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران، سازمان صدا و سیما‌ست. رسانه ملی یک سازمان فراجناحی و فراحزبی است و به نظام اسلامی و ملت شریف ایران تعلق دارد، هرچند اختلاف سلیقه‌هایی نیز هست. همه دولت‌ها از زمان دولت سازندگی تاکنون با هر گرایشی، از رسانه گله‌مند بودند. دولت‌ها به واسطه کارکرد اجرایی‌شان توقع دارند رسانه، پا‌به‌پای آنها حرکت کند در صورتی که نمی‌توان توقع داشت صفر تا صد، رسانه در خدمت یک قوه آن هم قوه مجریه باشد. رسانه ملی باید مطالبات مردمی و دیگر نهادها را بازتاب دهد. شرط داشتن یک دولت مقتدر، داشتن یک رسانه مقتدر است. رسانه ملی نقد از درون، منصفانه و سازنده می‌کند. اگر نقد رسانه خودی را نشنویم باعث تقویت نقد رسانه‌های غیرخودی و شبکه‌های بیگانه می‌شود. حتی برخی افراد نقد رسانه‌های بیگانه‌ را تمجید و حرفه‌ای می‌دانند و در عوض حاضر به مطرح شدن نقد رسانه ملی نیستند. در بودجه سال 1395 سهم سازمان صدا و سیما به 2 درصد رشد نمی‌رسد. در حالی که ‌حقوق کارمندان‌ 12 درصد رشد داشته است. وزارت دارایی حقوق همه دستگاه‌ها را می‌پردازد. اگر به فرض 4 درصد به یک وزارتخانه اضافه شود، 4 درصد به هزینه غیرحقوق اضافه می‌شود و 12 درصد افزایش حقوق، دولت به وزارت دارایی می‌دهد تا آنها بپردازند؛ ولی ما در صدا و سیما ناگزیر هستیم افزایش حقوق را خودمان تأمین کنیم، یعنی اگر به ما 2 درصد اضافه می‌کنند ما باید 12 درصد مشابه سایر نهادها به کارکنان خود افزایش حقوق بدهیم. از کجا باید تأمین کنیم؟

این‌طور نیست که بگوییم دولت تمام افزایش 12 درصد حقوق را به رسانه ملی داده، حالا روی بودجه جاری‌اش مثلا 2 درصد اضافه کرده است. در صورتی که دو‌سوم بودجه ما هزینه حقوق و مزایای کارکنان صدا و سیما‌ست. آیا مأموریت انتخابات فقط به وزارت کشور اختصاص دارد یا کارهای فرهنگی فقط به وزارت ارشاد مربوط می‌شود؟ دولت ما دولت تدبیر است و توقع می‌رود این تدبیر را توسعه دهد و رسانه ملی را هم شامل شود. نگذارند رسانه ملی که قرارگاه نخست مقابله با جنگ نرم دشمن است دچار محدودیت مالی شدید شود.

رسانه ملی تاکنون نتوانسته مطالبات کارکنان بازنشسته خود را از اسفند 1393 بپردازد. بازنشستگان صدا و سیما انسان‌های فرهیخته‌ای هستند که به احترام سازمان سکوت کرده‌اند‌. این افراد هم باید زندگی خود را مدیریت کنند. از آن بالاتر، ما نتوانستیم مابه‌التفاوت افزایش حقوق سال 94 را که همه دستگاه‌ها پرداخته‌اند، بپردازیم. سازمان حتی به صندوق رفاهی کارکنان که پول خود کارکنان است نزدیک به 80 میلیارد تومان بدهکار است. این امور، انرژی سازمان را می‌گیرد. به جای این که ذهن رئیس و معاونان سازمان به سمت بالندگی باشد نگران حقوق ماهانه کارکنان شده است.

برخی برنامه‌های تولیدی شبکه بی‌بی‌سی بودجه‌ای برابر سازمان رسانه ملی دارند. اگر قرار است رقابت کنیم با این بودجه، حرفی نمی‌توان زد.

براساس برآوردی که داشتیم حدود 3000 میلیارد تومان هزینه سازمان است. دولت قبل (احمدی‌نژاد) از این 3000 میلیارد،000 2 میلیارد آن را پذیرفته بود. دولت فعلی اعلام کرده از این000 2 میلیارد ،1200 میلیارد را آگهی پخش کنید، پولش را به خزانه بریزید، بردارید و حقوق کارکنان خود را بدهید. این یعنی این که دولت کلا 800 میلیارد به سازمان کمک می‌کند. سازمان چند ماه است نتوانسته حقوق کارکنان خود را بموقع بپردازد. البته با همه این مشکلات، سازمان در انجام وظایف خود به هیچ عنوان کوتاهی نکرده و انتظار می‌رود که دولت پشت صدا و سیمایی را که به قول رهبری یک تنه در مقابل تهاجم فرهنگی ایستاده است، خالی نکند.

دکتر علی اصغر جعفری

‌ معاون سرمایه انسانی