آه ‌ای گرد و غبار...

امسال برای چندمین بار پیاپی است که هجوم گرد و غبار، نفس مردم استان‌های ایلام، خوزستان، لرستان و کرمانشاه و نیمه غربی و جنوبی کشور را به خس‌خس انداخته است. دیروز که در کوچه‌های ایلام قدم می‌زدم، دیدم که توده‌ای از خاک غلیظ، همه شهر را پوشانده است.

کد خبر: ۹۱۵۰۶۸

به قول کارشناسان هواشناسی، افق دید اندک شده بود. بسختی می‌توانستی صدمتر جلوتر را ببینی. چهره خودروها، درختان و همه اشیا را لایه‌ای از خاک پوشانده بود. انگار برف باریده باشد! لایه‌ای از خاک روی شهر نشسته بود،‌ طوری که وقتی قدم می‌زدی و پشت سرت را می‌نگریستی، رد پایت روی زمین خاک اندود جا مانده بود.

هیچ‌کس تصورش را نمی‌کرد استان ایلام به دلیل طبیعت زیبا و چشمنوازی که دارد و به عروس زاگرس شهره است، امروز چنین در خاک بنشیند! همه همشهریانی که دور از دیار خود،‌ در شهرهای بزرگ صنعتی کشور زندگی می‌کنند، همیشه هوای مطبوع و کوهستانی ایلام برایشان خاطره‌انگیز است و هرساله برای ذخیره اکسیژن، سختی راه را به دل و جان می‌خرند و به عروس زاگرس می‌آیند تا نفسی تازه کنند و چشمی بشویند، ‌اما حالا دیگر خبری از آن هوای دل‌انگیز و با طراوت ایلام نیست. وقتی بهار این چنین غبار‌‌زده می‌شود، چه انتظاری می‌توان از تابستان و پاییز داشت!؟

وقتی ذرات معلق گرد و غبار در هوای شهر 12 برابر حد مجاز می‌شود و میزان مجاز ذرات معلق در هر متر مکعب هوا 150 میکروگرم، دیگر نمی‌شود طراوت زیبای زاگرس را دید. آب این مایه حیات نیز از گردوغبار دل نگران شده است. وقتی ریزگردها روی آب سدها که منبع اصلی آب شرب مردم شهرند، رخنه می‌کنند، آب هم دل چرکین می‌شود. پزشکان هم از نسخه‌های تکراری ملال‌زده شده‌اند. ماسک و دستمال نمدار هم دیگر نمی‌تواند راه عبور گردوخاک به دستگاه تنفسی را سد کند. بیماران، سالمندان و کودکان نیز نمی‌توانند بیش از این در خانه بست بنشینند و از بیرون آمدن پرهیز کنند. به قول دکتر فخارزاده، روانپزشکی که در ایلام طبابت می‌کند، گرد و غبار افزون بر تشدید بیماری‌های جسمی، روح انسان را هم آزار می‌دهد. او وجود هوای آلوده را عامل مهمی در تشدید بیماری افسردگی و پرخاشگری بخصوص در کودکان و زنان می‌داند و معتقد است، کودکان و زنان در مقابل این پدیده آسیب‌پذیرترند، به گونه‌ای که افراد وقتی به دلیل بدی هوا نمی‌توانند از خانه خارج شوند و مجبور می‌شوند در محیط محدود خانه محبوس شوند، این امر در کوتاه‌مدت باعث پرخاشگری و در درازمدت، باعث افسردگی خواهد شد.