ماجراهای کله فنجانی

در مقطعی که همه به فکر گرافیگ بالاتر یا شبیه‌سازهای راه رفتن و قصه‌گویی‌های پیچیده هستند، Cuphead که توسط دو برادر تولید شده سبک گرافیکی کارتون‌های والت دیزنی در سال‌های 1920 را منبع الهام خود قرار داده و گیم‌پلی‌ای ارائه می‌دهد که در عمل جز از بین بردن باس‌های متنوع نیست. هدفی که تا حدودی با آزمون و خطا و مهارت‌های یاد گرفته شده از پشت سر گذاشتن آزمون‌های سخت بازی به دست می‌آید.

از خنده‌ پیروزی تا عرق مبارزه

وقتی طمع یک پیروزی دیگر داشته باشید، نباید از سقوط شگفت‌زده شوید! بله ماجرای بازی مستقل و بسیار زیبای Cuphead همین است. ماجرا از جایی شروع می‌شود که در دنیایی که اهالی آن فنجان و کتری و این دست وسایل هستند، دو برادر در بازی رومیزی با دیگران مدام به پیروزی می‌رسند و بی‌رقیب جلوه می‌کنند. درست قبل از این‌که بازی را ترک کنند، موجودی که در واقع شیطان است آنها را وسوسه می‌کند تا یک دست دیگر بازی کنند، اما اگر ببازند باید به شیطان خدمت کنند و اگر پیروز شوند، جایزه‌ هنگفتی دریافت می‌کنند. اینجاست که به دلیل طمع، این دو برادر یک دست دیگر بازی می‌کنند و می‌بازند و برای خارج شدن از معامله‌ای که کرده‌اند راهی برای‌شان باقی نمی‌ماند جز این‌که خواسته‌های شیطان را انجام دهند تا بتوانند جواز دیدار مجدد او را به دست آورند و آنجا بتوانند شیطان را هم شکست دهند.

برای دستیابی به این هدف و یافتن محل اختفای شیطان، این دو برادر فنجونی باید در سه جزیره‌ که دنیای کلی بازی را شکل می‌دهد، باس‌ها و آدم بد‌ها را شکست دهند و با برگه‌ تائیدی که بعد از هر پیروزی به دست می‌آورند، راه خود را به شرط از بین بردن تمام دشمنان یک جزیره، به جزیره‌ بعدی باز کنند. در این بین دوستانی نیز هستند که با کمک‌های جزئی خود به شما در مسیر سخت و دشواری که پیش‌رو دارید یاری می‌رسانند.

یک اکشن خیلی قدیمی

Cuphead در گیم‌پلی خود کاملا روی اکشن بودن تمام اتفاقات و حرکاتی که بازیکن انجام می‌دهد تاکید دارد تا جایی که در هر جزیره تنها دو مرحله وجود دارد که به نوعی ساختار مرحله و پیشروی رو به جلو دارد و در مابقی مراحل باید باس‌هایی را که هر کدام از چند فاز حمله تشکیل شده‌، شکست دهید. تنوع ساختار مراحل بازی به‌طور عمده به همین دو مورد ختم می‌شود، ولی یک بخش جانبی هم وجود دارد که باید از یک کوزه خاکستر در مقابل روح‌های سرگردان مراقبت کنید. مبارزه با باس‌ها به این صورت است که آنقدر باید به باس تیر بزنید و از حمله‌های مختلفی که به سمت شما می‌فرستند، اجتناب کنید تا سرانجام او را شکست دهید. اگر فکر می‌کنید میزان پیشرفت شما در آسیب به باس با نوار سلامتی نمایش داده می‌شود، اشتباه می‌کنید. یک نوار وجود دارد که البته بعد از مردن آن را می‌بینید و به شما نشان می‌دهد چقدر تا شکست دادن باس پیش رفته بودید، ولی حین گیم‌پلی تغییر فاز و الگوی حملات باس نشان می‎‌دهد یک قدم به شکست او نزدیک‌تر شده‌اید.

Cuphead بازی بسیار سختی است و حتی زمانی که دو نفره به‌صورت Co-Op آن را تجربه می‌کنید، این سختی نسبتا بیشتر هم می‌شود. دلیل عمده سختی بازی ناجوانمردی آن نیست، اتفاقا دوست دارم Cuphead را سلطان انیمیشن‌های قبل از حمله‌ دشمنان بنامم. انیمیشن‌های بازی جدا از کیفیت بسیار بالای هنری و زیبایی بصری که دارند، کاملا به شما هشدار می‌دهند که الان قرار است در صفحه‌ بازی چه اتفاقی بیفتد. به نوعی که اگر خوب به آنها دقت کنید حتی ممکن است تعدادی از مراحل را بدون شکست پشت سر بگذارید. با این حال آنچه باعث سختی بازی می‌شود این است که در هر لحظه باید حواس‌تان به همه‌جا باشد و این خستگی ناشی از فشار تمرکز زیاد است که به مرور شما را از پا می‌اندازد!

یک فنجان معرکه‌گیری

Cuphead از نظر بصری و سبک گرافیکی به همراه صداگذاری و موسیقی جز استثنایی‌اش بی‌شک می‌تواند حداقل نامزد بهترین بازی مستقل سال باشد و تا سال‌ها همه از انیمیشن‌ها و افکت‌های کارتونی دستی بازی حرف خواهند زد و حس و تجربه‌ای را که به شما منتقل می‌کند همچون کارتون تام و جری احتمالا تا باقی عمر به یاد خواهید داشت. نه‌تنها رفتار شخصیت اصلی و دشمن‌ها با جزئیات فراوان انیمیت شده، بلکه در محیط نیز سازندگان به ریزه‌کاری‌هایی بها داده‌اند که با دیدن آنها کاری جز تحسین و ستایش نمی‌توان کرد.

در Cuphead شما می‌توانید با سکه‌هایی که در طول مراحل به دست می‌آورید سلاح، قدرت‌های ویژه و توانایی‌های خاص به دست آورید که با توجه به این‌که در حین مبارزه می‌توانید بین دو سلاحی که از قبل انتخاب کرده‌اید تعویض کنید یا از قدرت‌هایی که روی مکانیک Dash بازی برای جاخالی دادن تعریف کرده‌اید بهره ببرید، ترکیبی که قبل از مرحله برای خود انتخاب می‌کنید تا حدودی تاثیرگذار است. با این حال بیشتر از معنادار بودن این انتخاب‌ها، مکانیک Parry کردن است که به کمک شما می‌آید، زیرا با این کار می‌توانید نوار خشم کاراکتر را سریع‌تر پر کرده و آسیب‌های بیشتری به دشمنان وارد کنید.

Cuphead را حتما بازی کنید، یک بازی به‌یاد‌ماندنی خواهد شد؛ هم به دلیل سختی‌ زیادش و هم سبک و سیاق استثنایی گرافیکش که تماشا کردن آن را به اندازه‌ بازی کردنش لذتبخش می‌کند.

مجید رحمانی

ضمیمه‌کلیک جام‌جم