فوتبال جای ترحم نیست

به گزارش جام جم آنلاین، دیدار با کامبوج چرا باید مهم باشد، به دلیل حضور بانوان یا بی‎رحمی شاگردان ویلموتس برابر تیمی که فقط یک تماشاگر در کل ورزشگاه داشت؟ تیم ملی فوتبال ایران روز پنج شنبه مقابل تیم ملی فوتبال ایران مقابل کامبوج قرار گرفت و با نتیجه 14 بر صفر به پیروزی رسید.

کامبوج در فوتبال آسیا هرگز محلی از اعراب نداشته و جایگاه قابل ذکری هم در رده‎بندی فیفا ندارد. این برای نخستین بار نیست که تیم ملی فوتبال ایران یک تیم ضعیف را دو رقمی می‎کند و احتمالا بار آخر هم نخواهد بود که برابر تیم‎هایی این چنین ضعیف قرار می‎گیرد.

این مسابقه به ظاهر بی‎اهمیت مورد توجه زیادی قرار گرفت و دلیلش هم چیزی نبود جز حضور بانوان در ورزشگاه آزادی. اما بعد از پایان این مسابقه و در کنار همه صحبت‎ها و واکنش‎ها نسبت به حضور بانوان در آزادی یک اتفاق دیگر هم افتاد.

برخی گفتند رسم جوانمردانه نبود که تیم ایران به یک تیم ضعیف 14 گل بزند و ملی پوشان ایران باید یک جایی گلزنی را متوقف می‎کردند.

پیش از این همچنین نظریه‎هایی را در فوتبال ایران شنیده بودیم؛ نظریه‎هایی مبتنی بر ترحم و خارج از حوزه تفکر منطقی فوتبال.

از این دست اظهارنظرهای بی‎منطق در فوتبال ایران بسیار زیاد وجود دارد، چه بسا در خارج از کشور هم به وفور پیدا می‎شود.

با تمام این اوصاف باید به این نکته توجه داشت که اصولا فوتبال چیست و چرا گل نزدن کمتر به یک تیم ضعیف کاری جوانمردانه تلقی نمی‎شود.

خیلی ساده است و نیاز به تحلیل و تفسیر ندارد؛ فوتبال جای ترحم نیست. اگر جای ترحم بود کریستیانو رونالدو چهار گل به تیم ضعیف لیتوانی نمی‏ زد.

اگر جای ترحم بود مسئولان یوفا کاری می‏ کردند تا تیم‏ های گمنام و ناشناخته کشورهایی مثل نروژ، لتونی، ایسلند، فنلاند، جزیره مالت، جزایر فارو و ده‎ها کشور دیگر اروپایی هم بتوانند در کنار غول‏ هایی مثل رئال‏ مادرید و بارسلونا، بایرن مونیخ، منچستریونایتد، اینترمیلان، یوونتوس و ... در لیگ قهرمانان اروپا شرکت کنند.

فوتبال اگر جای ترحم و افکار غیرمنطقی بود در مراسم انتخاب برترین ‏های فوتبال جهان به جای اینکه جایزه برترین بازیکن جهان را به مسی بدهند به فن‎دایک می‏ دادند چون هر چه باشد مسی پیش از این پنج بار دیگر این جایزه را برده بود و حالا اگر یک بار به یک بازیکن دیگری مثل فن‎دایک برسد اشکالی ندارد.

حرف‎هایی که در رابطه با مماشات با تیم ضعیفی مثل کامبوج و کمتر گل زدن به این تیم زده می‎شود همانقدر غیرمنطقی است که مثلا بگوییم مسئولان فیفا بیایند از سر دلسوزی تیم‎های ضعیف و گمنام جهان فوتبال را بدون در نظر گرفتن بازی‎های انتخابی وارد جام جهانی کنند.

فوتبال جای ترحم نیست و به کسانی هم که ترحم می‎کنند نیازی ندارد.

هیچ اشکالی ندارد که تیم ملی ایران 14 گل به کامبوج زد. شاید اصلا بهتر بود که 20 بار دروازه این تیم را باز می‎کرد.