در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺟﺎم ﺟﻢ آﻧﻼﯾﻦ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از روﺷﻨﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﮐﺎﻧﻮن ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎ اﻫﺪاف ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ
در ﻧﻈﺮﮔﺎه اﺳﻼم ﺧﺎﻧﻮاده از ﺗﻘﺪس وﯾﮋه ای ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ؛ ﻟﺬا اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ازدواج دارﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﯿﻮﻧﺪ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ را ﺑﺎ ﻫﺪف ﯾﮑﯽ ﺷﺪن دو روح در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﮑﺎﻣﻞ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮﻗﺮار ﺳﺎزﻧﺪ ﻧﻪ ﺻﺮف ارﺿﺎی ﻏﺮاﯾﺰ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦُﺑﻌﺪ ﻏﺮﯾﺰی ازدواج ﺑﺎﯾﺪ وﺳﯿﻠﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ ﺟﻬﺖ ﻧﯿﻞ ﺑﻪ ﻫﺪف اﺻﻠﯽ و ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ آن. ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ازدواج ﺗﻨﻬﺎ از ﻧﻈﺮ ﮐﺎم ﺟﻮﯾﯽ ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﻨﺪ، ﺟﻨﺒﻪ ی ﺗﻘﺪس و ارزش ﺧﺎﻧﻮاده را ﺑﺮای اﺟﺘﻤﺎع در ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ (ﻣﻄﻬﺮی، ج 19، ص(248 و از ﻫﻤﺎن آﻏﺎز ﺑﻨﯿﺎن ﺧﺎﻧﻮاده ﺧﻮد را ﺳﺴﺖ و ﺑﺪون ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﺑﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﮐﻪ ﺻﻔﺎ و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ و ﺳﻌﺎدﺗﯽ در آن ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻧﺸﺪه، ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﺎﻧﻮاده ای ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺎم ﻧﻬﺎدن ﺑﺎﺗﻼﻗﯽ ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎﺳﺖ. ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز دﯾﻦ در ﻗﺎب وﺣﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺮآن ﻣﺠﯿﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: »ُﻫ[1]ﻦِﻟﺒﺎسٌَﻟُﮑﻢَو أﻧﺘُﻢِﻟﺒﺎسٌَُﻟﻬ[1]ﻦ« (ﺑﻘﺮه، آﯾﻪ ی(187 در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﯿﺎن ﻫﻤﯿﻦ ﻧﮑﺘﻪ ی اﺳﺎﺳﯽ و ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻫﺪف ﻣﻘﺪس و ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ ازدواج اﺳﺖ؛ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻧﻬﺎد ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺮای دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻻت ﻣﻌﻨﻮی و ﺣﺮاﺳﺖ از ﮔﻮﻫﺮ ﺟﺎن.
ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮی، آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ وﻇﺎﯾﻒ و ﻋﻤﻞ ﺑﻪ آن ﻫﺎ
در اﯾﻦ ﻣﻮرد اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺮ ﯾﮏ از اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﭙﺬﯾﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ دارﻧﺪ؛ ﭼﺮا ﮐﻪ ﺗﺎ ﻓﺮد اﺣﺴﺎس ﻧﯿﺎز ﺑﻪ آﮔﺎﻫﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﻪ وﻇﯿﻔﻪ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. اﻓﺮاد ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﮔﺮﯾﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻮاب زده اﻧﺪ. ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻓﺮدی را ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻮاب زده ﺑﯿﺪار ﮐﺮد، ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻫﻢ ﻓﺮد ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﮔﺮﯾﺰ را ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻣﺴﺌﻮل ﮐﺮد.
ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮی ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻫﺮ ﯾﮏ از اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﻣﺤﺪود ه ی وﻇﺎﯾﻒ، اﺧﺘﯿﺎرات و ﻋﻤﻞ ﮐﺮد ﺧﻮد را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ و ﻣﻄﺎﺑﻖ آن ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ. اﮔﺮ ﻏﯿﺮ از اﯾﻦ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﺪاﺧﻞ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ آﯾﺪ و ﺗﺪاﺧﻞ ﯾﻌﻨﯽ واﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻗﺴﻤﺘﯽ از وﻇﺎﯾﻒ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دﯾﮕﺮان و ﯾﺎ ﺑﺮﻋﮑﺲ؛ و اﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﺣﺴﺎس ﺳﺮﺧﻮردﮔﯽ و ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ آﺷﻔﺘﮕﯽ را در ﺧﺎﻧﻮاده ﮔﺴﺘﺮش دﻫﺪ. ﻃﺒﻖ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت، ﺧﺎﻧﻮاده ی ﺳﺎﻟﻢ ﺧﺎﻧﻮاده ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر و ﻋﻤﻞ ﮐﺮد ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﯾﻌﻨﯽ اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده دارای ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ، وﻇﺎﯾﻒ ﺧﻮد را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺮ ﯾﮏ از اﻋﻀﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﭘﺪر، ﻣﺎدر و ﻓﺮزﻧﺪان ﻫﺮ ﯾﮏ ﺳﺮ ﺟﺎی ﺧﻮد، ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎرﮐﺮد را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ. اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ را ﺑﺎﯾﺪ در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺗﻌﯿﯿﻦ ارزش ﻣﻨﺪی و ﮐﺮاﻣﺖ اﻓﺮاد ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻮان ﻣﻨﺪی ﻫﺎی ﻫﺮ ﻓﺮد اﺳﺖ.
ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻓﺮزﻧﺪی: اﻣﺎم ﺳﺠﺎد در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ: »ﺣﻖ ﻣﺎدر اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﯽ ﺟﺎﯾﯽ ﺗﻮ را (ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ و) ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎ ﮐﺮده (رﺣﻢ) ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی را در آن ﺟﺎ ﺣﻤﻞ ﻧﮑﻨﺪ، ﻣﯿﻮه ای از دﻟﺶ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮراﻧﺪه ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﻪ دﯾﮕﺮی ﻧﺨﻮراﻧﺪ. ﮔﻮش، ﭼﺸﻢ، دﺳﺖ، ﭘﺎ، ﻣﻮ، ﭘﻮﺳﺖ
ﻫﻤﻪ ی اﻋﻀﺎﯾﺶ را ﺑﺎ ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ و ﺧﺮﻣﯽ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ، ﺳﭙﺮ ﺟﺎن ﺗﻮ ﺳﺎﺧﺘﻪ. ﻫﻤﻪ ی ﻧﺎﻣﻼﯾﻤﺎت، دردﻫﺎ، ﺳﺨﺘﯽ ﻫﺎ و ﻏﺼﻪ ﻫﺎی دوران ﺣﻤﻞ را ﺑﻪ ﺟﺎن ﺧﺮﯾﺪه، ﺗﺎ آن ﮔﺎه ﮐﻪ دﺳﺖ ﻗﺪرت (ﭘﺮوردﮔﺎر) ﺗﻮ را (از ﺗﻨﮕﻨﺎی رﺣﻢ) ﺑﻪ ﭘﻬﻨﻪ ی زﻣﯿﻦ آورده. ﻣﺎدر دل ﺧﻮش ﺑﻮده ﺗﻮ را ﺳﯿﺮ ﮐﻨﺪ و ﺧﻮد ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪ، ﺗﻮ را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ و ﺧﻮد ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻮ را ﺳﯿﺮاب ﮐﻨﺪ و ﺧﻮد ﺗﺸﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪ، ﺑﺮ ﺗﻮ ﺳﺎﯾﻪ اﻓﮑﻨﺪ و ﺧﻮد در آﻓﺘﺎب ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮد، ﺳﺨﺘﯽ ﮐﺸﺪ و ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻧﺎز ﭘﺮورد، ﺑﯿﺪار ﻣﺎﻧﺪ و ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻧﻮﺷﯿﻦ ﮐﻨﺪ، اﻧﺪرون او ﻇﺮف وﺟﻮد ﺗﻮ ﺑﻮده. داﻣﻦ اش آراﻣﮕﺎه، ﺳﯿﻨﻪ اش ﻣﺸﮏ آب
ﺟﺎﻧﺶ ﺳﭙﺮ ﺑﻼﯾﺖ، ﮔﺮم و ﺳﺮد ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺟﺎن ﺧﺮﯾﺪه، ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ اﻧﺪازه از او ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﯽ و اﯾﻦ ﺣﻖ ﺷﻨﺎﺳﯽ را ﺟﺰ ﺑﻪ ﯾﺎری و ﺗﻮﻓﯿﻖ ﺧﺪا ﻧﺘﻮاﻧﯽ. ﺣﻖ ﭘﺪر اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﯽ او رﯾﺸﻪ اﺳﺖ و ﺗﻮ ﺷﺎﺧﻪ و اﮔﺮ ﻧﺒﻮد، ﻧﺒﻮدی؛ ﭘﺲ ﻫﺮﮔﺎه در وﺟﻮد ﺧﻮد ﭼﯿﺰی ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ دﯾﺪی ﺑﺪان اﯾﻦ ﻧﻌﻤﺖ را از او داری، ﺑﻪ اﻧﺪازه ی ﺣﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ دارد از او ﺳﭙﺎس ﮔﺰاری و ﻗﺪرداﻧﯽ ﮐﻦ. « (اﺑﻦ ﺷﻌﺒﻪ ﺣﺮاﻧﯽ، 1382،(416-417
ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﻤﺴﺮی: در ﺑﻨﯿﺎد ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺮ ﯾﮏ از زن و ﻣﺮد ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ، ﺣﻘﻮﻗﯽ ﺑﺮ ﯾﮏ دﯾﮕﺮ دارﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﻮق، ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ را ﺑﺮای ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ آورد.
ﺣﻘﻮق ﺷﻮﻫﺮ ﺑﺮ زن: ﺑﺮﺧﯽ از اﯾﻦ ﺣﻘﻮق ﻋﺒﺎرت اﻧﺪ از: اﻃﺎﻋﺖ، ﺗﻤﮑﯿﻦ، ﺗﺮک ﻧﮑﺮدن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺪون اذن ﺷﻮﻫﺮ، ﻋﺪم ﺗﺼﺮّف در اﻣﻮال ﺷﻮﻫﺮ ﺑﺪون اذن او، آراﺳﺘﻪ ﻧﮑﺮدن ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺑﺮای ﻏﯿﺮﺷﻮﻫﺮ، اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮ و ﺧﻮش رﻓﺘﺎری ﺑﺎ او، ﺧﺪﻣﺖ در ﺧﺎﻧﻪ
ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از وﻇﺎﺋﻒ ﻣﻬﻢ زن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺻﻮرت ﭘﯿﺶ آﻣﺪ ﻧﺎﮔﻮار ﺑﺮای ﺷﻮﻫﺮ او ﻧﯿﺰ ﺧﻮد را در ﻏﻢ ﺷﻮﻫﺮش ﺷﺮﯾﮏ ﺑﺪاﻧﺪ ﻫﻢ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ در ﺧﻮﺷﯽ ﻫﺎ ﺷﺮﯾﮏ او ﺑﻮده اﺳﺖ. (داورﭘﻨﺎه، 1375، ج 4، ص(221
از ﻟﺴﺎن ﻣﺒﺎرک اﻣﯿﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ(ع) ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺎن ﺷﺪه ﮐﻪ: »ﺟﻬﺎد اﻟﻤﺮأه ﺣﺴﻦ اﻟﺘّﺒﻌﻞّ؛ ﺟﻬﺎد زن ﺧﻮب ﺷﻮﻫﺮداری ﮐﺮدن اﺳﺖ. « (ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﻪ، ﺣﮑﻤﺖ(136 اﻣﺎم ﺳﺠﺎد(ع) ﻧﯿﺰ در ﻣﻮرد ﺣﻘﻮق ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ زن و ﺷﻮﻫﺮ ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ: »ﺑﺮ ﻫﺮ ﯾﮏ از ﺷﻤﺎ (زن و ﺷﻮﻫﺮ) واﺟﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻫﻤﺴﺮش ﺳﭙﺎس ﮔﺬارد و ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﻌﻤﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ او ﺑﺨﺸﯿﺪه و واﺟﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻌﻤﺖ ﺧﺪا ﺧﻮش رﻓﺘﺎری ﮐﻨﺪ و او را ﮔﺮاﻣﯽ دارد و ﺑﺎ او ﺳﺎزﮔﺎری ﮐﻨﺪ و ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺣﻖّ ﺗﻮ ﺑﺮ زﻧﺖ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ و فرمان پذیری از تو، در هر چه خوش داری یا نمی پسندی، تا جایی که گناه نباشد، بر او لازم تر است ولی او را نیز حقّ مهربانی دیدن و هم دمی است و حق دارد آرامش و آسایش اش در برآوردن کامی که برآوردنش ناگزیر است، تأمین شود و این (حقّی) بس بزرگ است. ( ابن شعبه حرانی، 1376 ، ص 265 ) «
ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ واﻟﺪﯾﻨﯽ: اﻣﺎم ﺳﺠﺎد(ع) در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ: »ﺣﻖ ﻓﺮزﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﯽ ﺟﺰﺋﯽ از وﺟﻮد ﺗﻮ اﺳﺖ، در دﻧﯿﺎ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺧﯿﺮ و ﺷﺮی ﮐﻪ دارد ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻨﺴﻮب اﺳﺖ، در ﺣﺴﻦ ﺗﺮﺑﯿﺖ، رﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺧﺪا و ﮐﻤﮏ ﺑﻪ او در اﻃﺎﻋﺖ از ﺗﻮ و اﯾﺠﺎد روح ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮداری در او، ﻣﺴﺌﻮﻟﯽ و در اﯾﻦ ﺑﺎره ﭘﺎداش ﯾﺎ ﮐﯿﻔﺮ داری؛ ﭘﺲ ﺑﺎ وی ﭼﻨﺎن رﻓﺘﺎر ﮐﻦ ﮐﻪ در دﻧﯿﺎ آﺛﺎر ﻧﯿﮏ ﺗﺮﺑﯿﺘﺖ زﯾﻮر (و ﻣﺎﯾﻪ ﺳﺮﻓﺮازی) ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ و (در آﺧﺮت) ﺑﺮ اﺛﺮ اﻧﺠﺎم وﻇﯿﻔﻪ در ﭘﯿﺸﮕﺎه ﺧﺪا ﻣﻌﺬور ﺑﺎﺷﯽ.« (اﺑﻦ ﺷﻌﺒﻪ ﺣﺮاﻧﯽ، 1382، (417
ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ: اﻧﺴﺎن ﻣﻮﺟﻮدی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ و در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﯽ، ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ از ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ؛ در ﻫﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ وﻇﺎﯾﻔﯽ ﺑﺮای اﻓـﺮاد، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﮑـﺪﯾﮕﺮ، وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ دو ﻣﺮﺣﻠﻪ ی اﻧﺪﯾﺸﻪ و ﻋﻤﻞ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد. از دﯾﺪﮔﺎه اﺳﻼم، رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻧﺴﺎن در ﻣﺮﺣﻠﻪ ی اﻧﺪﯾﺸﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺧﯿﺮﺧﻮاﻫﯽ، ﻣﺤﺒّﺖ، ﻣﻮدّت و ﺣﺴﻦ ﻇﻦّ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﯾﻌﻨﯽ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺻﻔﺤﻪ ی اﻧﺪﯾﺸﻪ و ﻧﯿﺖ ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان ﺧﻮد، ﻧﯿﮑﻮ ﺳﺎزد. در ﻣﺮﺣﻠﻪ ی ﻋﻤﻞ، ﺑﺮای ﺗﻨﻈﯿﻢ رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ، آداب و وﻇﺎﯾﻔﯽ ﻗﺮار داده اﺳﺖ، ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮوف و ﻧﻬﯽ از ﻣﻨﮑﺮ، ﺧﻤﺲ، زﮐﺎت، ﺟﻬﺎد، ﺣﺞّ، اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺣﻘﻮق دﯾﮕﺮان، ﻋﺪاﻟﺖ در ﺑﺮﺧﻮردﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﻘﺮﻫﺎ و ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻫﺎ، وﻓﺎی ﺑﻪ ﻋﻬﺪ و ﭘﯿﻤﺎن و. ..
ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮی در ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺎﻧﻮاده:
-1 ﻋﺪم ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ اﻋﻀﺎ، ﻣﻮﺟﺐ ﺳﺮدی رواﺑﻂ و ﺑﺮوز روﺣﯿﻪ ی ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎری ﻣﯽ ﺷﻮد.
-2 ﺗﺤﻘﯿﺮ و ﺳﺮزﻧﺶ اﻋﻀﺎ، اﻓﺮاد را ﺧﺎﻃﯽ و ﺳﺒﺐ ﺷﻌﻠﻪ ﮐﺸﯿﺪن آﺗﺶ ﻟﺞ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮔﺮدد.
-3 ﺗﺮﺑﯿﺖ اﺳﺘﺒﺪادی و ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻓﺮزﻧﺪان، ﮐﻪ در آن ﻧﻈﺮات آن ﻫﺎ ﻧﺎدﯾﺪه اﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد.
-4 ﻓﻘﺪان ﻣﺤﺒّﺖ در ﺧﺎﻧﻮاده ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﯿﺮی ﻓﺮد از ﻫﻤﮑﺎری و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﮔﺮوﻫﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد.
-5 ﺗﺒﻌﯿﺾ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺑﯿﻦ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده.
-6 ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﺑﻌﺪ آﻣﻮزﺷﯽ و ﻏﻔﻠﺖ از ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎی ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﮔﺮﯾﺰ از ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ اﺳﺖ؛ ﭼﺮا ﮐﻪ وﻗﺘﯽ واﻟﺪﯾﻦ ﺑﺮای اﯾﺠﺎد ﻓﺮﺻﺖ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﺟﻬﺖ رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ اﻣﻮر آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﻓﺮزﻧﺪان را ﺧﻮد ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ و ﻣﻼک ﭘﯿﺶ رﻓﺖ ﻓﺮزﻧﺪ را در ﺗﺤﺼﯿﻞ و ﻧﻤﺮه ﺧﻮب ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ، در ﺣﻘﯿﻘﺖ از اﻣﻮر ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ ﻏﺎﻓﻞ و ﮐﻮﺷﺶ ﭼﻨﺪاﻧﯽ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﺻﻮرت ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮد.
ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺎر و ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﭘﺬﯾﺮی در ﺧﺎﻧﻮاده
ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺎر در ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ی ﺧﺎﻧﻮاده ی ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ؛ ﭼﺮا ﮐﻪ در ﻋﯿﻦ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮدن وﻇﺎﯾﻒ اﻋﻀﺎ، ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﻌﻄﺎف ﺑﺎﺷﺪ و اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺮای اﻧﺠﺎم وﻇﺎﯾﻒ ﺑﻪ ﻫﻢ دﯾﮕﺮ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻣﻌﻨﻮی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ وﺿﻊ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺳﺨﺖ ﮔﯿﺮاﻧﻪ در ﻓﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻪ ﺳﺮدی و ﺧﺸﮑﯽ رواﺑﻂ ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ و ﺷﺎداﺑﯽ و ﻧﺸﺎط را از آن ﻣﯽ ﮔﯿﺮد.
ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺎر ﻣﯿﺎن اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده و ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﯾﮑﯽ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺟﺮای آن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻧﻘﺶ اﻋﻀﺎ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ی ﻣﺪرن اﻣﺮوزی ﺑﺮای دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯽ و ﺗﺤﻘﻖ آرﻣﺎن ﻫﺎی اﻋﻀﺎی ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮاده ی ﻣﻮﻓﻖ ﻻزم اﺳﺖ. ﺗﻮﺳﻌﻪ ی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ زﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ آﻣﺎر، ﻓﺮاﮔﯿﺮی آن در ﻋﺼﺮ ﻓﻨﺎوری رو ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ ﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ آن ﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﺠﺎم اﻣﻮر ﺧﺎﻧﻪ داری، ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻧﮕﻪ داری و ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻓﺮزﻧﺪان و ﺑﺮآورده ﮐﺮدن اﻧﺘﻈﺎرات ﻫﻤﺴﺮان، ﻫﻤﮕﻮﻧﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اجرا نکردن برنامه های صحیح و پیروی نکردن از الگوی تقسیم کار در خانواده، کاهش بازده ی کاری زنان و در پی آن، آسیب دیدن نظام خانواده را در بر خواهد داشت.
دﮐﺘﺮ »اﻣﺎن ﻗﺮاﯾﯽ ﻣﻘﺪم«، درﺧﺼﻮص ﻣﺸﺎرﮐﺖ و ﺗﻘﺴﯿﻢ وﻇﺎﯾﻒ ﺑﯿﻦ اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: رﺿﺎﯾﺖ از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻓﺮدی در ﻧﻈﺎم ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ، ﭘﯿﺶ زﻣﯿﻨﻪ ی اﺻﻠﯽ ﺑﺮای دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ
ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﻣﻮﻓﻖ اﺳﺖ و اﯾﻦ اﺻﻞ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ اﻧﺠﺎم اﮐﺜﺮ ﻧﻘﺶ ﻫﺎ را ﺑﺮﻋﻬﺪه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﺎﯾﺮ اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻪ راﺣﺘﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ، دﯾﺪﮔﺎﻫﯽ آﺳﯿﺐ زا اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎس ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ، ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺎر و ﻣﺸﺎرﮐﺖ درون ﺧﺎﻧﻮاده، ﺷﺮط اﺻﻠﯽ رﺳﯿﺪن ﺑﻪ رﺿﺎﯾﺖ ﻓﺮدی و رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ. در دو دﻫﻪ ی اﺧﯿﺮ، ﺑﺮ ﻟﺰوم اﯾﺠﺎد رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﺧﺎﻧﻮاده و ﺑﺮﻗﺮاری ﺗﻌﺎون و ﻫﻤﮑﺎری در ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﺎی اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ در اﮐﺜﺮ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ، رواﺑﻂ ﻣﻮزاﺋﯿﮑﯽ و ﺗﻔﮑﺮ ﻓﺮدﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ اﺻﻞ ﻣﺸﺎرﮐﺖ و ﺗﻌﺎون ﺷﺪه و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮی ﺟﻤﻊ ﮔﺮاﯾﯽ ﮐﻢ رﻧﮓ ﺷﺪه اﺳﺖ.
دﮐﺘﺮ »زارع اﺑﺮاﻫﯿﻢ آﺑﺎدی«، ﯾﮑﯽ از ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ی ﮐﺎرآﻣﺪ را ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮی و ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺎر در ﺧﺎﻧﻪ و ﺧﺎرج از آن ﻣﯽ داﻧﺪ و ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ، در ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎی ﻣﻮﻓﻖ و ﺳﺎﻟﻢ، وﻇﺎﯾﻒ اﻓﺮاد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺳﻦ، ﻣﯿﺰان ﻋﻼﻗﻪ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ از ﭘﯿﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻓﺸﺎر ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎ ﺑﺮ دوش ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻧﯿﺴﺖ. اﯾﻦ ﻣﺘﺨﺼﺺ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ از دﯾﺪﮔﺎه ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ، ﻫﺮ ﻓﺮدی ﻧﻘﺶ ﻣﻌﯿﻨﯽ دارد. ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ اﯾﻦ ﺗﮑﺎﻟﯿﻒ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ی ﭘﺪر و ﻣﺎدر اﺳﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی و ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎﻋﺚ رﺿﺎﯾﺖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ در ﺗﻤﺎم اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﯽ ﺷﻮد.
ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪه ی دﮐﺘﺮ اﺑﺮاﻫﯿﻢ آﺑﺎدی، زﻧﺎن ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدن از اﺣﺴﺎس ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ، در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده، ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺑﺮﻗﺮاری ﺗﻌﺎدل ﻣﯿﺎن اﻧﺠﺎم وﻇﺎﯾﻒ ﻋﺎﻃﻔﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﻮد ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﻫﺮ اﻧﺪازه ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﯿﺰان وﻇﺎﯾﻒ اﻋﻢ از اﺷﺘﻐﺎل در ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺎرج از ﻣﻨﺰل، ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻓﺮزﻧﺪان و اﻧﺠﺎم ﮐﺎرﻫﺎی ﺧﺎﻧﻪ اﻓﺰوده ﺷﻮد، اﻋﺘﺮاﺿﯽ ﻧﺪارﻧﺪ؛ ﭼﺮا ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﻋﺎﻃﻔﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﺮزﻧﺪان و از دوران ﻃﻔﻮﻟﯿﺖ و در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮاﻗﻊ ﺗﺮس از دﺳﺖ دادن ﺷﻐﻞ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻫﻤﺴﺮ، اﻧﺠﺎم ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﺮای آن ﻫﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻋﺎدت ﺷﺪه و ﺗﺒﻌﺎت ﻣﻨﻔﯽ آن ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻓﺴﺮدﮔﯽ، ﺧﺴﺘﮕﯽ ﯾﺎ ﭘﯿﺮی زودرس در ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت آﺷﮑﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
وﺟﻮد روﺣﯿﻪ ی وﺣﺪت در ﺧﺎﻧﻮاده: ﺑﺮای دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﺮط ﺑﺎﯾﺪ در ﻫﺮ ﯾﮏ از اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﺣﺲ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﺑﺎ ﻋﻮاﻃﻒ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﻣﺘﻌﺎدل ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺷﻮد؛ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺪر ﺧﺎﻧﻮاده ﺣﺲ »ﻣﻦ«، »ﻣﺎل ﻣﻦ« را ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻤﻪ ی اﻓﺮاد دﯾﮕﺮ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﺪ در داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﻻزم اﺳﺖ ﻫﻤﻪ ی »ﻣﻦ«ﻫﺎ در ﺧﺎﻧﻮاده ﯾﮏ واﺣﺪ »ﻣﻦ« را ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ی ﻋﻮاﻃﻒ ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪ. (ﻣﻄﻬﺮی، ج 15، ص(593 ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺣﻮزه ی ﻋﻠﻮم اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺗﺮوﯾﺞ ﻓﺮدﮔﺮاﯾﯽ در ﻧﻬﺎد ﺧﺎﻧﻮاده و ﺗﻄﺒﯿﻖ ﻧﯿﺎﻓﺘﻦ ﺗﺤﻮﻻت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﺰان زﻧﺎن ﺷﺎﻏﻞ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ ﻫﺎی اﻓﺮاد در ﺧﺎﻧﻮاده، ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻀﻌﯿﻒ اﻧﺴﺠﺎم ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ و ﺗﺰﻟﺰل ﭘﺎﯾﻪ ﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ در ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮی ﯾﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ی ﭘﻮﯾﺎ و ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺻﺤﯿﺢ: ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺻﺤﯿﺢ ﺧﺎﻧﻮاده از ﻧﮑﺎت ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ ﺣﻔﻆ ﺑﻘﺎی ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺖ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﺑﺮای ﻧﻈﺎم ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ اﺳﺖ. از ﻧﻈﺮ اﺳﻼﻣﯽ رﯾﺎﺳﺖ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎ ﻣﺮد اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﺋﯿﺲ ﺧﺎﻧﻮاده ﺣﻖ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮاده را دارد وﻟﯽ ﺣﻖ ﺗﺤﮑﻢ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮاده را ﻧﺪارد. (ﻣﻄﻬﺮی، ج 24، ص(237 اﻣﺎ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻧﻈﺎم ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﺧﺎﻧﻮاده را ﻣﯽ ﺗﻮان ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ: ﻣﺮد ﻣﺴﺌﻮل راﻫﺒﺮی و راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ و ﺗﺮﺑﯿﺖ زن و ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد اﺳﺖ، و زن ﻣﺴﺌﻮل ﻧﮕﺎه داری ﻓﺮزﻧﺪان و اﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. (دﯾﻠﻤﯽ، 1349، ج 2، ص(250
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ و ﻋﻄﻮﻓﺖ اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ دﯾﮕﺮ: ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ(ص)
ﻓﺮﻣﻮد: »َﻣْﻦ ﻻﯾﺮَْﺣْﻢ ﻻﯾﺮَْﺣْﻢ؛ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان رﺣﻢ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ او ﻣﺤﺒﺖ و رﺣﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد.« (اﺑﻦ ﺑﺎﺑﻮﯾﻪ، 1413، ج 4، ص(272 ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻪ ﭘﺪری ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻧﯿﺎز دارد ﺗﺎ زن و ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ از ﻫﻤﻪ ی ﻣﺸﮑﻼت و ﺷﺎدی ﻫﺎ و اﻧﺪوه ﻫﺎی ﺧﻮد ﺑﺎ او ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ، ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺣﺮف ﻫﺎی ﺷﺎن ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﯾﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ. در ﺣﻘﯿﻘﺖ
ﮐﻠﯿﺪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮی، اﻧﺠﺎم وﻇﺎﯾﻒ، ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﭘﺬﯾﺮی و ﻧﯿﺰ اﺗﺤﺎد و اﻧﺴﺠﺎم ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ، ﻋﺸﻖ ورزی اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﮏ دﯾﮕﺮ اﺳﺖ. (ﻣﻄﻬﺮی، ج 19، ص(264
ﺑﺮای ﺑﺮﺧﻮرداری از ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﺳﺎﻟﻢ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺳﻼﻣﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﺗﻤﺎم اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﻘﺶ دارﻧﺪ و اﯾﻦ ﻫﺪف ﻣﻬﻢ ﻣﯿﺴﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ﻣﮕﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ در ﻃﻠﯿﻌﻪ ی ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺧﺎﻧﻮاده، زن و ﻣﺮد اﻫﺪاف ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﻫﻤﻪ ی اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮ، ﻣﻬﺮورز و دارای روﺣﯿﻪ ی ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺻﺤﯿﺢ و ﺟﺎﻣﻊ و ﺗﻠﻔﯿﻖ ﺣﺲ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﺑﺎ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻧﯿﺰ از دﯾﮕﺮ ﻧﮑﺎت و راﻫﮑﺎرﻫﺎی اﺳﺎﺳﯽ ﺣﻔﻆ ﺳﻼﻣﺖ ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ وﺣﺪت و اﻧﺴﺠﺎم ﺧﻠﻞ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ آن ﻣﯽ ﮔﺮدد.
ﻣﻨﺎﺑﻊ:
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
اکبرپور: آزادی استقلال را به جمع ۸ تیم نهایی نخبگان میبرد
در گفتوگوی اختصاصی «جام جم» با رئیس کانون سردفتران و دفتریاران قوه قضاییه عنوان شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گفتوگوی بیپرده با محمد سیانکی گزارشگر و مربی فوتبال پایه