راهی برای ارتباط با کودک درونمان

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از همشهری آنلاین ، کودک درون مثل معجزه‌ای دور از دسترس و رویایی است که بها و پر و بال دادن به آن شما را از قید حصاری که مشکلات برایتان ایجاد کرده است رها می‌کند و روحیه‌ای شاداب و بانشاط به شما هدیه می‌دهد. روند زندگی مدرن امروزی به گونه‌ای است که اگر از حال کودک درونمان غافل شویم ، جز افسردگی، استرس و اضطراب دستاورد دیگری در زندگی نخواهیم داشت و رنگ و بوی آرامش را حس نخواهیم کرد.

زنده نگه داشتن کودک درون به ما قدرتی مضاعف برای ادامه یک زندگی بانشاط و با انگیزه را می‌دهد و تکرار خاطرات کودکی و دنبال کردن علایقی که در کودکی داشته‌ایم، زمینه داشتن یک زندگی سالم و شادتر در سایر دوره‌ها را برای ما فراهم می‌کند.

خوشبینی و داشتن افکار مثبت و امیدواری به زندگی در سایه تلاش و کوششی که هر فردی برای ادامه زندگی دارد، نقش غیر قابل انکاری در زنده نگه داشتن کودک درون افراد ایفا می‌کند. اغلب ما کودک درون خود را فراموش و یا گم کرده‌ایم و از معجزه خنده و شادی این معجزه بی‌مثال غافل هستیم و بهتر است پای کودک درونی شاد و پر انرژی را برای داشتن امید و انگیزه‌ای زیبا و دوست داشتنی به زندگی‌مان باز کنیم.

مثبت اندیشی نخستین گام زنده نگه داشتن کودک درون

ژیلا آهنگرزاده، روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه اظهار کرد: کودکی، دوره شیرین و غیر قابل تکراری است که نه خبری از قضاوت است و نه کسی فکر منفی برای ادامه زندگی در سر دارد.

او افزود: نگرش کودکان به زندگی همواره مثبت و امیدوارانه است و در دنیای شاد و رنگارنگ کودکان همه چیز رنگی از باور و امید و توانمندی دارد و همین مسئله باعث نشاط و سرزندگی فرد در دوران کودکی می‌شود.

این روانشناس بالینی ادامه داد: یکی از مکانیزم‌های دفاعی در طول زندگی، مکانیزم بازگشت اولیه است و این مسئله به مفهوم انجام رفتارهای خوبی است که مثل دوره کودکی حس و حال خوب و مثبتی را در فرد ایجاد می‌کند.

آهنگرزاده بیان کرد: مکانیزم‌های دفاعی مثل مکانیزم بازگشت اولیه اگر چه اثری کوتاه و موقت دارند اما باعث بازیابی روحیه و تصمیم گیری هر چه بهتر شده و ما را در رسیدن به ثبات فکری یاری می‌کنند.

او گفت: در زمان حال زندگی کردن هنری است که اگر هر کدام از ما به تکنیک‌های این هنر مسلط شویم، فراموش نمی‌کنیم که گذشته و اتفاقات آن تنها برای مرور گاه به گاه برای عبرت آموزی است و نباید زندگی امروز را به اتفاقات و تجربیات تلخ گذشته پیوند بزنیم.

این روانشناس بالینی اضافه کرد: امید داشتن به آینده و زندگی کردن در لحظه درست مثل طرز تفکر دوره کودکی است که فرد را از خوردن غم زندگی گذشته و نگرانی برای آینده باز می‌دارد و راه لذت بردن از شادی و حال خوب امروز را برای او مهیا می‌کند.

آهنگرزاده با توجه به اهمیت و نقش در لحظه حال زندگی کردن تصریح کرد: کودک طوری در لحظه زندگی می‌کند که اگر فردی در ابتدا به او اخم کند ناراحت می‌شود و اگر همان فرد دوباره به او لبخند بزند آن ناراحتی را فراموش کرده و کودک هم به فرد لبخند زده و با خوشرویی با او برخورد می‌کند و این یکی از مهمترین عوامل شادی دوران کودکی محسوب می‌شود.

او افزود: بسیاری از رفتارهای ما برای زنده نگه داشتن کودک درونمان باید مثل دوره کودکی باشد و شادی و غم هر لحظه را تنها به همان لحظه اختصاص بدهیم و با خود به ساعت بعد و روز بعد منتقل نکنیم، از طرفی هم حال خوب خود را با تکرار اتفاقات تلخی که پیش آمده است بد نکنیم.

انجام بازی‌های کودکانه، کودک درون را شاداب نگه می‌دارد

این روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه تاکید کرد: نگه داشتن دلخوری ما از دیگران در دل، باعث ایجاد کینه‌ می‌شود. نباید این دلخوری‌ها را در دل خود نگه داریم؛ در بخشش دیگران و گذشتن از خطای آن‌ها باید مثل کودکان، بخشنده و مهربان و فراموش کار باشیم.

آهنگرزاده یادآوری کرد: مهارت‌های خود آگاهی و همدلی، لازمه داشتن کودک درونی زنده و بانشاط است. داشتن این دو مهارت که جزو اصلی مهارتهای زندگی به شمار می‌روند به ما می‌آموزد که مثل کودکان مهربان و همدل و همراه باشیم و در لحظه دیگران را ببخشیم.

او برای زنده نگه داشتن هر چه بهتر کودک درون به ضرورت دوری از اضطراب اشاره کرد و گفت: در لحظه زندگی کردن کودکان هر گونه اضطراب و استرسی را از آن‌ها دور کرده و لذت ساده‌ترین چیزها و درک خوشایند از تجربه زندگی بی‌دغدغه را به آن‌ها می‌بخشد. بهتر است افراد در سایر دوره‌های زندگی رفتار و برخورد کودکان را برای خود الگو قرار بدهند تا از بروز استرس و اضطراب دور و در امان بمانند.

این روانشناس بالینی تاکید کرد: انجام بازی‌های کودکانه و یا خوردن خوراکی‌های خوشایند به یاد روزهای کودکی حال روحی و روانی افراد را تلطیف کرده و کودک درون آن‌ها را با نشاط و شاداب نگه خواهد داشت.