همدلی و دلسوزی را به کودک خود بیاموزید

به کودک خود بیاموزید که چگونه احساسات مردم را درک کند و آموزش همدلی به کودکان

 به گزارش جام جم آنلاین به نقل از نمناک ، بسیاری از والدین وقتی کودک نوپای خود را می بینند، گیج می شوند. چگونه این کودک می تواند درک کند که چطور یک نفر احساس می کند و بعد با همدردی پاسخ می دهد؟ با اینکه کودکان در این سن بیشتر به خودشان اهمیت می دهند، اما چنانچه در این بخش خواهیم گفت درک و حمایت از دیگران در این سنشان بوجود می آید. شخصیت منحصر به فرد کودکتان را درک کنید و از او حمایت کنید. کودکان نوپا هنوز یاد می گیرند که چگونه احساساتشان کار می کنند، بنابراین به کمک و تشویق شما برای ایجاد همدلی نیاز دارند.

چگونه کودکان شفقت و دلسوزی را یاد می گیرند؟

اگرچه به نظر می رسد که یک سو مراقبت از شما یک شبه پدیدار می شود، اما در واقع از زمان تولد در حال آماده شدن است. ممکن است واضح به نظر برسد، اما کودکانی که پدر و مادرشان عاشق هم هستند، بیشتر احتمال دارد مراقب خود باشند.

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که همدلی واقعی، تا زمانی که بچه ها حدود 2 ساله نشده اند اتفاق نمی افتد. کودکان نوپا هنوز خود محور هستند - . حرفشان فقط من، من، من است و این به آن ها کمک می کند تا استقلال پیدا کنند - بنابراین آن ها همیشه درک نمیکنند که دیگران احساس دارند و به جدایی از آن ها نیاز دارند.

کودکان با شروع به فهمیدن اینکه چه کسی هستند، احساس همدلی بیشتری می کنند. هنگامی که کودک شما یاد می گیرد که احساساتش را نشان دهد ("ناراحت هستم")، او آن ها را در دیگران تشخیص می دهد ("دوست من سامانتا گریه می کند"). در نهایت، متوجه خواهد شد که چرا افراد دیگر احساس ناراحتی می کنند ("سامانتا به زانوی او صدمه زد") و راه هایی برای کمک پیدا می کند. اگر چه هر کودکی با سرعت خودش رشد می کند، اما شما می توانید به کودک نوپای خود کمک کنید تا مولفه های همدلی - خویشتن داری، انصاف و احترام را در خود توسعه دهد.

چگونه می توان به او کمک کرد که احساساتش را درست ابراز کند؟

رها کردن احساسات :

هنگامی که والدین به یکدیگر احترام می گذارند و احساسات کودکشان را می پذیرند، کودکان بیشتر اعتماد به نفس پیدا می کنند و آسان تر دوست پیدا می کنند. آنها همچنین کارهای مدرسه شان را بهتر انجام می دهند و مسایل را به راحتی حل می کنند. از کوچک شمردن احساسات کودکتان بپرهیزید و زمانی که برای چیزی گریه می کند به او نگویید "هیچ چیزی برای گریه کردن وجود ندارد.

" کودکان به شما نیاز دارند که یک نام را روی حسشان بگذارید تا آن ها بتوانند محدوده احساساتشان را تشخیص دهند و به یک فرد دلسوز تبدیل شوند. به عنوان مثال، اگر کودک شما در یک مشاجره بر روی یک بازی صحبت می کند، بگویید:" می دانم که تو عصبانی شده ای که سوزان کلوچه تو را گرفت، اما وقتی او را زدی، سوزان ناراحت شد. به او بگو که ناراحت هستی و از او بخواه تا آن را پس بدهد." هم زمان او احساس دوستش را درک می کند و آن کار را انجام نمی دهد.

پیدا کردن یک مثال:

هر چیز که شما انجام می دهید و می گویید اهمیت مراقبت از دیگران را تقویت می کند. صرف بوقلمون برای شام تعطیلات عالی است، اما شما یک پیغام قوی تر ارسال می کنید اگر اشتباهی چند قوطی غذای شما به زمین بیفتد و با مسولان مغازه بدرفتاری کنید تا تعویضش کنند - اگر شما به خاطر دادن تغییر اشتباه به سمت صندوقدار بد رفتار کنید، کودک شما فکر می کند خوب است که با مردم آن طور رفتار کرد.

رسا باشید:

کودکی که می تواند حالات چهره خود را تفسیر کند، با دیگران بهتر رفتار خواهد کرد، زیرا احساسات آن ها را درک خواهد کرد. شما می توانید با پاره کردن تصاویر مجلات برای ایجاد "احساسات" به آن ها کمک کنید. زمانی که با هم مطالعه می کنید، توقف کنید و بپرسید:"آیا آن دختر در آن تصویر خوشحال است یا غمگین ؟ "

او را مسئول اقدامات خود قرار دهید:

کودکان نوپا هنوز درک نمیکنند کاری که انجام می دهند (یا انجام نمیدهند) چه تاثیری بر دیگران می گذارد. اما در حالی که کودک می تواند احساسات خودش را کنترل کند، می تواند رفتارش را نیز تغییر دهد. درست زمانی که از او بی ادبی می بینید، باید به او بگویید که چرا و چگونه باید معذرت خواهی کند.

به او یاد ندهید همه چیز با کلمه "معذرت می خواهم" حل می شود. کمک کنید تا تجربه ای مشابه از خودش را داشته باشد. " آماندا وقتی اسباب بازی اش را دور انداختی، ناراحت شد. یادت می آید دیروز وقتی برادرت ماژیکت را گرفت چقدر گریه کردی؟ چگونه می توانیم کاری کنیم که آماندا احساس بهتری پیدا کند؟ "

به او پشتیبانی بدهید و حمایتش کنید:

به فرزند خود بگویید که چقدر به او افتخار می کنید وقتی که با یک نفر مهربان است:" من از نحوه کمکت به متیو زمانی که او از سگ می ترسید، لذت بردم. تو به او نشان دادی که چگونه به آرامی آن را نوازش کند."به مرور زمان، انگیزه های مراقبت او با انتخاب های آگاهانه همراه خواهد شد.

رمزگشایی احساسات:

برخی احساسات برای توضیح دادنشان به کودکان 2 و 3 ساله آسان تر هستند، آن ها به" شادی "یا" دیوانگی" مربوط می شوند، چون آن ها بصری و عینی هستند.درمورد برخی احساسات دیگر که قابل دیدن نیستند، توضیحشان سخت تر می شود، مثل ناامیدی یا شرمندگی ؛ در این موارد، چگونگی رفتار شما با فرزندتان خیلی مهم است برای مثال اگر کودک شما به زنی در صندلی چرخدار اشاره می کند، از آن به عنوان فرصتی برای آموزش دادن به او استفاده کنید. آرام به او توضیح دهید با وجود اینکه یک صندلی چرخدار برای او غیرعادی به نظر می رسد، اما اگر کسی به او خیره شود ممکن است احساس ناراحتی کند.

کودکتان وقتی بارها و بارها یک کلمه را بشنود، متوجه اش می شود.

به یاد داشته باشید:کودک نوپای شما تا زمانی که به او نگویید، نمی داند که رفتارش بد است. سپس، به کودک خود کمک کنید تا بفهمد مسایل را درک کند و یا چیزهایی که ممکن است از آن بترسد را هم درک و به میزان توانش مدیریت کند:" این خانم به یک ویلچیر نیاز دارد زیرا برای او سخت است که راه برود."