چرا نوزادان چیز های که یاد گرفته اند فراموش می کنند

چرا نوزادان نمی توانند همه آنچه را که یادگرفته اند، به خاطر بیاورند؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از گفتار درمانی ابا ، در تحقیقات انجام شده بر حافظه نوزاد ، محققین به این نتیجه رسیده اند؛

حالتی که کودک در آن چیزهای جدیدی را فرا می گیرد نقش مهمى در توانایی به یادآوری اطلاعات دارد.

-حافظه نوزاد و چگونگی به یادآوری اطلاعات بوسیله نوزادان

-چگونگی به یادآوری اطلاعات بوسیله نوزادان به طور قابل ملاحظه ای بستگی به حالات درونی آنها دارد؛

به بیان دیگر وقتی چیزی را در حالتی که احساس آرامش می کنند فرا می گیرند،

نمی توانند آن موضوع را در حالت هیجانی به یاد بیاورند و بر عکس.

حافظه نوزاد و همخوانی حالت یادگیری و حالت به یادآوری اطلاعات اهمیت فراوانی در دسترسی به اطلاعات حافظه دارد.

این موضوع در مطالعه ای که توسط روانشناسان رشد در رور یونیورسیتات بوخوم (RUB) که در آن ۹۶ نوزاد ۹ ماهه مورد قرار گرفتند، به اثبات رسیده است.

نتیجه این مطالعه در مجله Child development در اوت ۲۰۲۰ به چاپ رسیده است.

پدر و مادر با کودک پنج ماهه خود صحبت و بازی می‌کنند و نمی‌دانند که آیا حافظه نوزاد این خاطرات را روزی به یاد می‌آورد یا نه؟

در یک بررسی، محققان حرکات چشم نوزادان را مورد بررسی قرار داده و به نتایجی دست یافتند.

با بررسی بر روی نوزادان دریافتند که احساسات مثبت کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در خاطر آنها و حافظه نوزاد می‌ماند.

راس فلوم سرپرست این تحقیق اظهار کرد:

نوزادان نسبت به آنچه حس مثبت دارند، آن را حفظ و نگهداری می‌کنند.

-در نظر داشته باشید که حالات نوزادان غیر قابل پیش بینی است

یعنى ممکن است در یک لحظه خوشحال باشند و در لحظه دیگری آرام نشدنی باشند.

به گفته پروفسور سابین سیهاگن (Sabine Seehagen) اینکه تغییر حالات لحظه ای نوزادان بر یادگیری و حافظه نوزاد ان تاثیر می گذارد یا خیر تا کنون مورد مطالعه قرار نگرفته است،

اما این موضوع در مورد بزرگسالان به اثبات رسیده است که حالات درونی بر تفکر فرد اثرگذار است.

ما آن دسته از تجاربی را که در حالت خاصی بوده ایم بیاد می آوریم بویژه وقتی که در حالت یکسانی نسبت به وضعیت یادگیری قرار می گیریم.

– این پدیده حافظه نوزاد وابسته به وضعیت نام گرفته است

برای درک این پدیده به نام حافظه وابسته به حالت یا وضعیت (state-dependent memory) ۶۹ نوزاد ۹ ماهه مورد مطالعه قرار گرفتند.

در مرحله اول آنها در حال انجام فعالیت های آرام به همراه والدین خود بودند مانند نگاه کردن به تصاویر کتاب،

سپس به فردی نگاه می کردند که با عروسک انگشتی نمایش می داد تا این عمل را فرا بگیرند.

و در حالت دوم به جست و خیز مشغول می شدند

و سپس به نمایش عروسکی نگاه می کردند.

آیا کودکان می توانستند یک ربع دیگر آن فعالیت ها (نمایش عروسکی) را تکرار کنند.

پیش از آغاز آزمون، کودکان در همان حالتی که عروسک گردانی را یادگرفته بودند، قرار داده شدند

و در زمان دیگر کودکان در حالت کاملا مخالف با شرایط یادگیری بازی قرار داده شدند.

-نوزادانی که در حالتی متفاوت از شرایط به یادگیری قرار داده شده بودند نمی توانستند نمایش عروسک بازی را تکرار کنند

اما در شرایط یکسان حافظه آنها ۲/۵ برابر بهتر عمل می کرد.

این مطلب نشان می دهد که تغییرات در حالات درونی در نوزادی می توانند مانع دسترسی به محتوای حافظه نوزاد شود.

-محققان بر این باورند که این موارد می تواند توضیح مناسبی برای عدم توانایی بزرگسالان در به یادآوری تجارب دوران خردسالی آنها باشد.

توجه به این موضوع برای والدین امری ضروری است که خردسالان بعضی موضوعات را به خوبی به یاد می آوردند

و در به یادآوری موضوعاتی دیگر ناتوانند.

ایجاد شرایط یکسان در زمان به یادآوری با شرایط حاکم در حین یادگیری نقش پررنگی در دسترس بودن اطلاعات حافظه دارد.