کودکان در معرض خشونت دچار پیری زودرس می شوند

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا ، گیزمگ، بررسی‌های جدید روانشناسان دانشگاه "هاروارد"(Harvard University) نشان می‌دهد داشتن خشونت و تجربه‌های آسیب‌زا در دوران کودکی می‌تواند نشانه‌های زیستی پیری را تقویت کند. بلوغ زودرس، پیری سریع سلولی و تغییرات ساختاری مغز می‌توانند با ترومای دوره کودکی در ارتباط باشند.

پژوهشگران دهه‌ها به بررسی تاثیر دشواری زندگی دوران کودکی بر رشد فیزیکی و شناختی پرداخته‌اند. مشخص است که تجربیات دوره کودکی، تاثیر زیادی بر سلامت روحی در دوره‌های بعد دارند اما برخی پژوهش‌های بحث‌برانگیز نشان می‌دهند که تجربیات منفی دوره کودکی می‌توانند اثرات فیزیکی احتمالی را به همراه داشته باشند.

پژوهشی که در سال ۲۰۰۹ انجام شده است، نشان می‌دهد که ترومای دوره کودکی می‌تواند در فعالیت‌های ژنتیکی تغییر ایجاد کند. این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که نشانگرهای وراژن‌شناسی می‌توانند بر واکنش‌های استرسی مغز موثر باشند و در برخی موارد، خطر خودکشی در بزرگسالی را افزایش دهند.

پژوهش دیگری که در سال ۲۰۱۸ انجام شد، نشانگرهای وراژن‌شناسی مجزایی را در بزرگسالانی شناسایی می‌کند که در کودکی قربانی سوءاستفاده جنسی شده‌اند. این پژوهش نشان می‌دهد که این زخم‌های مولکولی نه تنها می‌توانند زیست‌نشانگرهایی مبنی بر وجود تروما باشند، بلکه شاید به نسل‌های بعد نیز منتقل شوند.

پژوهش جدیدی که با محوریت این موضوع انجام شده است، یکی از بزرگترین ارزیابی‌ها را در این مورد ارائه می‌دهد و بیش از ۸۰ پژوهش را بررسی می‌کند. در این پژوهش، سه نشانگر زیستی مربوط به افزایش سن از جمله پیری سلولی، رشد ساختاری مغز و آغاز بلوغ بررسی می‌شوند.

"کیتی مکلاگلین"(Katie McLaughlin)، پژوهشگر دانشگاه هاروارد و از نویسندگان این پروژه گفت: سوالی که ما علاقه داریم به پاسخ آن برسیم، این است که آیا همه تجربیات منفی دوره کودکی می‌توانند بر روند پیری موثر باشند یا خیر. ما در بررسی‌های خود به پاسخ خیر رسیدیم.

تجربیات منفی دوره کودکی، به دو گروه تقسیم می‌شوند. گروه نخست، تجربیات مربوط به سوءاستفاده و خشونت و گروه دوم، تجربیات مربوط به فقر و محرومیت هستند. بررسی‌ها نشان می‌دهند که پیری غیرعادی معمولا در بیمارانی که خشونت یا سوءاستفاده را تجربه کرده‌اند، بیشتر است.

مکلاگلین ادامه داد: بزرگ شدن در محیطی که فرد را در معرض تهدیدهای گوناگون قرار می‌دهد، موجب می‌شود که شبکه نواحی مربوط به پردازش اجتماعی و عاطفی مغز، کارآیی بیشتری در پردازش اطلاعات مربوط به تهدید داشته باشند و فرآیندهایی را تقویت کنند که کودک در حال رشد هنوز به آنها نیازی ندارد.

نشانگرهای پیری سلولی، در کودکانی که خشونت را تجربه می‌کنند، افزایش می‌یابند. در چنین کودکانی، بلوغ زودرس نیز دیده می‌شود.

سرعت گرفتن پیری بیولوژیکی می‌تواند در دوره بزرگسالی، پیامدهای منفی فیزیکی و روحی به همراه داشته باشد. این موضوع حتی می‌تواند به بروز بیماری‌های قلبی- عروقی، دیابت و سرطان در بزرگسالی منجر شود.

این پژوهش، در مجله "Psychological Bulletin" به چاپ رسید.