انسان سالیانه 100 هزار ذره پلاستیکی می خورد!

به گزارش جام جم آنلاین ، پلاستیک ها یک مشکل بزرگ زیست محیطی هستند.

شواهدی در دست است که نشان می دهد زباله های پلاستیکی نیز می توانند به یک مسئله بهداشتی تبدیل شوند.

مشکل از آنجاست که پلاستیک به ذرات ریز تقسیم می شود - اصطلاحاً میکروپلاستیک ، که 5 میلی متر طول دارد؛ یعنی  به اندازه یک عدس یا کمتر.

این ذرات ریز در همه جا وجود دارد: این عناصر از خراب شدن کیسه ها و بطری ها ، ساییدگی و پارگی کف کفش هنگام راه رفتن و لاستیک های موجود در تایر اتومبیل تولید می شوند.

حتی پوشیدن لباس های شسته شده صدها هزار الیاف میکروپلاستیک (از پارچه هایی مانند نایلون ، اکریلیک و پلی استر) تولید می کند.

الكس مك گوران ، محقق میكروپلاستیك در رویال هالووی ، دانشگاه لندن و موزه تاریخ طبیعی  می گوید استفاده از ماسك ممكن است باعث افزایش میزان مواجهه ما با ذرات پلاستیکی شود. ماسک های صورت یکبار مصرف فیبرهای میکروپلاستیک را به هوای اطراف ما می ریزند. اما فایده ای که ما از پوشیدن آنها به دست می آوریم احتمالاً بیش از معایب استنشاق میکرو الیاف بالقوه است. این ذرات ریز در آب ، غذا و روی سطوحی که لمس می کنیم وجود دارد  و ما تأثیر آنها را درک خواهیم کرد.

در حالی که تصور می شود بدن ما برخی از میکروپلاستیک هایی را که در درون ما وجود دارد سم زدایی می کند تحقیقات انجام شده در سال 2018 توسط کالج لندن نشان داد که میکروپلاستیک ها از راه تنفسی یا روده به خون و اندام های ما منتقل می شوند.

 در تئوری ، پلاستیک می تواند باعث التهاب آسیب رسان یا تولید مواد شیمیایی مضر شود.

در یکی از آخرین مطالعات ، دانشمندان ایتالیایی برای اولین بار میکروپلاستیک را در جفت انسان پیدا کردند که می تواند بر سلامت و رشد جنین تأثیر بگذارد.

این یافته ها که ماه گذشته در ژورنال Environment International منتشر شد  محققان را بر آن داشت كه نظریه تولد نوزادان سایبورگی (نوزادانی که در بدن آنها ذرات میکروپلاستیکی یافت می شود) را مطرح کنند.

الکس مک گران توضیح می دهد ،ذرات کوچک در همه جا وجود دارد. تصور می شود که بیشتر پلاستیک های ریز مصرفی ما از غذاهای دریایی حاصل می شود.

این محقق گفت: «اما ما با پلاستیک احاطه شده ایم. به عنوان مثال در خانه شما ممکن است بر روی یک فرش حاوی ذرات پلاستیکی قدم بزنید، دست به پرده های ساخته شده از پلی استر منزلتان بزنید و با یک بالش که وضعیتی مشابه دارد بخوابید. همه اینها الیاف را به هوا می ریزند که پس از آن می با تنفس وارد بدن ما می شود.»

یک مطالعه در سال 2018 نیز از دانشگاه های هریوت وات و پلیموث محاسبه کرده است که به طور متوسط ​​یک فرد سالانه 68 هزار و 415 قطعه میکروپلاستیک را از گرد و غبار می بلعد. این می تواند تا گستره 100 هزار قطعه افزایش پیدا کند.

همچنین رژیم های غذایی ما  طبق گزارش ژورنال Environment Science & Technology حدود 52 هزار قطعه دیگر از این ذرات را در سال برای بدن فراهم می کند.

اما ، در صورت وجود ، عواقب تجمع ذرات پلاستیک در بدن ما چه می تواند باشد؟

در مطالعه ای که توسط مرکز پزشکی دانشگاه در اوترخت در سال 2019 انجام شد دانشمندان می خواستند نحوه برخورد سلول های ایمنی انسان با میکروپلاستیک را بررسی کنند. آنها سلول ها را با میکروپلاستیک در یک ظرف پتری قرار دادند و دریافتند سلول های ایمنی بدن ما ذرات پلاستیک را شناسایی و  دفع کرده اند و در نتیجه آنها می میرند.

این مرگ سلولی می تواند با التهاب بالقوه مضر مرتبط باشد. تحقیقات در حال انجام است تا ببینید آیا این اتفاق در حیوانات و انسان ها می افتد یا خیر.

در همین حال  این نگرانی وجود دارد که برخی از میکروپلاستیک ها به اندازه کافی کوچک هستند تا بتوانند وارد جریان خون و اندام های ما شوند.

یک مطالعه در سال 2018 نمونه مدفوع چند فرد را تجزیه و تحلیل کرد و نشان داد که پلاستیک ها ، از جمله پلی پروپیلن (که معمولاً در ظروف و بسته بندی مواد غذایی استفاده می شود) و پلی اتیلن ترفتالات (پلی استر مورد استفاده در لباس و بسته بندی مواد غذایی) در مدفوع انسان وجود دارد. این نشان می دهد که میکروپلاستیک می تواند از طریق دستگاه گوارش انسان عبور کند.

محققان گفتند پلاستیک در روده می تواند بر پاسخ سیستم ایمنی دستگاه گوارش تأثیر بگذارد یا به انتقال مواد شیمیایی و عوامل بیماری زا کمک کند وی افزود که این ممکن است برای بیماران مبتلا به بیماری های دستگاه گوارش تأثیراتی داشته باشد.

در یک مطالعه حیوانی در سال 2018 یک زیست شناس دریایی که برای اولین بار اصطلاح میکروپلاستیک را در سال 2004 ایجاد کرد  نشان داد که قطعات پلاستیکی از روده به سیستم گردش خون منتقل می شود.

اگرچه هنوز نمی توان ارتباط قطعی بین خطر میکروپلاستیک ها و سلامتی انسان ایجاد کرد اما منطقی است که اقدامات لازم برای کاهش آلودگی پلاستیک انجام شود؛ به عنوان مثال  استفاده از ماسک های قابل استفاده مجدد به جای استفاده از یکبار مصرف ، نوشیدن آب شیر به جای آب بطری و قرار دادن لباس های شسته شده در کیسه های مخصوص که الیاف پلاستیکی تولید شده هنگام شستشو را از بین می برد.

 الکس مک گوران می گوید:  آلودگی پلاستیک در همه جا وجود دارد. اگرچه خیلی زود است که بگوییم آیا به سلامتی انسان آسیب می رساند ، اما صدمه به محیط زیست قابل انکار نیست.

منبع: دیلی میل / مترجم: هیلدا حسینی خواه