روایت کاوه خداشناس از بازی در سریال «صبح روز بعد» / شهید شهریاری برای سیستم های امنیتی دنیا شناخته شده بود

شباهت نسبی اش به شهید مجید شهریاری او را برای بازی در نقش این دانشمند هسته ای جلوی دوربین حسین تبریزی برای سریال «صبح روز بعد» برد. این سریال که از صبح روز ترور شهید شهریاری آغاز شد، به گذشته برگشت و ۴۶ سال زندگی این شهید عالیمقام را روایت کرد. به این بهانه با این بازیگر گفت و گویی در جام جم آنلاین داشتیم که در ادامه از نظر می گذرانید.  

آقای حسین تبریزی در سمت کارگردان سریال «صبح روز بعد»، بر اساس چه شناخت و فاکتورهایی شما را برای ایفای نقش شهید مجید شهریاری انتخاب کردند؟
پیش از این سابقه کار با آقای مصطفی علمی فرد (تهیه کننده سریال) را داشتم و دورا دور آقای تبریزی را هم می شناختم. بنابراین دوستان با خودم و شیوه بازیگری ام آشنا بودند و در نهایت لطف شان شامل حالم شد که برای ایفای این نقش انتخابم کردند.
 
فکر نمی کنید شباهت چهره تان به شهید شهریاری در این انتخاب حرف اول را می زده؟
نه زیاد. از ابتدا هم قرار بر شبیه سازی نعل به نعل با شهید شهریاری نبود. البته ابروهای من رو از بالا تراشیدند که پیشانی ام بلندتر به نظر برسد، روی جلوی موهایم کار کردند، فرم ریش ها را تغییر دادند و همین کارهای جزئی را انجام دادند تا حدودا 50 درصد چهره ام به شهید شهریاری نزدیک شود. بیشتر تلاشمان بر این بود که این شخصیت باورپذیر و دلنشین شود و به دل مخاطب بنشیند.
 
زمان ساخت سریال، هجمه هایی در فضای مجازی شکل گرفت که هزینه بالایی صرف ساخت این سریال شده و با این هزینه چند سریال میشد ساخت. با وجود این هجمه ها چطور راضی شدید در این سریال بازی کنید؟
منظور از این انتقادها را متوجه نمی شوم. شهید شهریاری از دانشمندان برجسته تاریخ معاصر ماست که نقش مهم و به سزایی در حوزه انرژی هسته ای داشت. ما نمی توانیم از کنار مسئله هسته ای در کشورمان به راحتی عبور کنیم. چرا که نفت و انرژي هسته اي به عنوان دو کالاي استراتژيک، ارتباط تنگاتنگي در مناسبات اقتصادي و سياسي کشورها دارند و این مسئله خواه ناخواه از مهمترین مسائل روز کشورمان است. شهید شهریاری فیزیکدان تحصیلکرده ای بود که در علم هسته ای به عنوان یک نخبه قلمداد می شد. نمی دانم چرا در جامعه ما، مردم به همه مسائل از دریچه سیاسی نگاه می کنند، اما خوب است با نگاه عمیق تر و ملی تری به شخصیت های اینچنینی بنگریم. کسانیکه در حوزه علم و دانش وقت و انرژی برای میهن شان گذاشتند. چنین ویژگی های مثبتی بستر مهمی برای ساخت محصولاتی در سینما و تلویزیون هستند که مردم را هر چه بیشتر با مفاخر ملی شان آشنا سازند. کمااینکه جدول پخش سریال های تلویزیونی معمولا به گونه ای تنظیم می شود که تنوع ژانر برای تمام سلیقه ها در آن رعایت شود.
 
برای نزدیکی به نقش تان قطعا نیاز به یکسری مطالعات یا تماشای ویدئو که نحوه راه رفتن یا مدل صحبت کردن شهید شهریاری را نشان بدهد، داشتید. از این پیگیری ها برای ما بگویید، آیا با خانواده ایشان دیدار هم داشتید؟
قاعدتا وقتی قرار بر ساخت یک بیوگرافی است و پای یک شخصیت حقیقی و حقوقی به میان می آید به عنوان یک بازیگر باید تلاش کنیم که بخش عمده ای از اطلاعات را و هر آنچه که درست و  صادق است به دست بیاوریم. من هم از این قاعده مستثنی نبودم و با دوستان، همکاران، خانواده و همسرشان خانم دکتر بهجت قاسمی گپ و گفت های زیادی داشتم. اتفاقا در همین صحبت ها بود که به نکات جالبی درباره شخصیت و زندگی ایشان رسیدم و مجموع تحقیقاتی که داشتم من را به مجموعه ای از این شخصیت رساند. به علاوه خودم هم یکسری ظرایف و تزئینات به این نقش اضافه کردم و سعی کردم آنچه پیش روی مخاطب قرار می گیرد بهترین چیزی باشد که از دستم بر می آید.
 
از تاثیر معنوی اجرای کاراکتر این شهید بفرمایید؟ مثلا وقتی با گریم ایشان جلوی آیینه می ایستادید چه احساسی داشتید؟
همیشه تلاشم بر این بوده که احوالات باورپذیر به نقش هایی که بازی می کنم بدهم. بخشی از این باورپذیری در جایی شکل می گیرد که بپذیریم هر آدمی با خودش یکسری وجوه خاکستری هم دارد و زمانیکه یک بازیگر این وجوه خاکستری را به مخاطب نشان می دهد آن را سمپاتیک تر و باورپذیرتر می سازد. در مورد شهید شهریاری هم علی رغم اینکه با هر که در موردشان صحبت کردم جز صفا، پاکی و انسانیت چیزی در موردشان نشنیدم، اما سعی کردم رنگ و لعاب باورپذیرتری به او بدهم و امروز دیگر به جرات می گویم این شخصیت از راحت ترین نقش هایی بود که بازی کردم. چون بسیار مخلص و پاک نیت بود.
 
کلیت سریال درباره نحوه شناسایی شهید شهریاری ناگفته ای دارد یا هر آنچه که بوده را بیان کرده؟
-سریال «صبح آخرین روز» دارای بودجه ای مشخصی بود و قطعا هر چقدر بودجه بیشتر باشد، کیفیت کار هم بالاتر می رود. قصه این سریال از دهه 40 آغاز می شود و به زمان کنونی می رسد. بازسازی لوکیشن سالهای دهه 40 ، 50، 60 که هر کدام پوشش ها، ساختمان ها، اتومبیل ها و... خودشان را داشتند آنهم با بودجه اندک و زمان فیلمبرداری کوتاه و... کار بسیار مشکلی است. با این وجود تمام عوامل این گروه کوشیدند که بهترین کیفیت را در اختیار مخاطب قرار دهند.

یعنی معتقدید سریال تان از کیفیت بالایی برخوردار است؟
نخیر، این سریال هم مانند هر فیلم و سریال دیگری ایرادات و نقاط ضعفی دارد، اما معتقدم گروه با توجه به بضاعتی که در اختیار داشت، بهترین کیفیت را ارائه داد.
 
گویا شهید شهریاری در سفرشان به اردن توسط جاسوسان رژیم صهیونیستی شناسایی شدند؟
ببینید، شهید شهریاری سفرهای زیادی بنا به وظیفه شان داشتند و سفر به اردن نمی تواند نقش عجیب و غریبی برای شناسایی شان داشته باشد. نقشی که ایشان در سازمان انرژی هسته ای ایران داشتند کاملا مشخص بود. نه تنها ایشان بلکه تمام آن 4-5 نفری که در راس مسئله انرژی هسته ای ایران قرار داشتند برای سیستم های امنیتی تمام دنیا شناخته شده بودند.

 

بهترین و تلخ ترین لحظه ای که در بازی این نقش داشتید مربوط به کدام سکانس است؟
-در این نقش لحظاتی که به لحاظ حسی فضای چالشی داشتم زیاد برایم پیش آمد. به خصوص سکانس هایی که ایشان در تهران غریب بودند، همسر اول شان فوت کرده بود، مادر و پدر بیمارشان در شهرستان بودند و... . تحمل چنین فشارهایی برای هر انسانی مشکل است. بنابراین زمانیکه این سکانس ها را بازی می کردند غم تلخی وجودم را فرا می گرفت، اما تمام تلاشم بر این بود که هر آنچه در من پدید می آید را در راستای نقش ایفای هر بهتر نقشم به کار بگیرم.
 
ساناز قنبری/ جام جم آنلاین