پس از هفتههای توفانی و جنگ و جدلهای بیخود مدیریت تیم با سرمربی و کادر فنی تیم که مثل استخوان لای زخم بود، پس از حاشیههایی که سر موبایل موسوی پیش آمد و اسپانسر مورد نظر تهدید به افشاگری کرد و پس از ناکامی در جذب بازیکنان مورد نظر کادر فنی و هواداران در ابتدای فصل و نیم فصل، تغییر نام استقلال میخ دیگری بود بر تابوت آبیها!
۲۰ فروردین ۱۳۵۸ نام باشگاه تاج، رسما به استقلال تهران تغییر یافت و حالا بعد از گذشت ۴۵ سال، در اقدامی یکشبه، نام باشگاه استقلال به استقلال خلیج فارس تغییر کرده است. جستوجویی کوتاه در فضای مجازی نشان میدهد مدیران پتروشیمی خلیج فارس هم درباره تغییر نام استقلال حقیقت را به هواداران نمیگویند. مثلا علی عسگری در مصاحبهای گفته: پسوند «خلیج فارس» نقطه اشتراک تمام شرکتهای گروه صنایع پتروشیمی خلیج فارس است و براساس همین سیاست، در راستای حفظ وحدت رویه، سیاست حاکمیت شرکتی و همچنین روز مبارک خلیج فارس، براساس تصمیم مالکان جدید تیم محبوب استقلال به تیم استقلال خلیج فارس تغییر نام میدهد.
اما چرا این اظهار نظر تمام حقیقت نیست؟ با مراجعه به سایت رسمی شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس «PGPIC» متوجه میشوید که بیشتر شرکتهای زیرمجموعه، واژه خلیج فارس را ندارند؛ مثل شرکت عملیات غیر صنعتی ماهشهر، شرکت ان پی سی اینترنشنال، شرکت عملیات غیر صنعتی پازارگاد و ...
بدون شک خلیج فارس برای تمام مردم ایران از اهمیت و ارزش بالایی برخوردار است و نامش از خط قرمزهای همه ایرانیها به حساب میآید اما اضافه شدن آن به نام استقلال اقدامی است که باید هم جوانب داخلی آن و هم جوانب خارجیاش سنجیده شود و از همه مهمتر اینکه در تغییر نام آن، حقیقت، حلقه گمشدهاش نباشد.
این بار هم مثل خیلی از دفعات قبل که تن و بدن هواداران از هر تغییری میلرزد آنها نگران شکسته شدن تابو و واگذاریهای بعدی(اگر پتروشیمی خلیج فارس نخواهد تیمداری کند) هستند که آیا باز هم قرار است نام این تیم تغییر کند؟ در سالهای اخیر بسیاری از تیمهای اروپایی مانند منچسترسیتی، پاریسنژرمن و نیوکاسل هم با وجود تغییر مالکیت نام هیچکدامشان که به نوعی نشاندهنده تاریخ باشگاه است تغییر نکرده است.در سالهای اخیر هم بسیاری از تیمهای مطرح اروپایی و حتی آسیایی پس از امضای قرارداد با اسپانسرها نام ورزشگاهشان را به نام اسپانسر تغییر دادهاند ولی تغییر نام یا بهتر است بگوییم تغییر هویت یک باشگاه اتفاق بسیار مهمی است که با مسالهای مثل تغییر مالکیت هرگز قابل قیاس نیست.