گاهی در رؤیت و روایت روزگار، این تمثیل موضوعیت مییابد که «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد». حالا که دشمنیهای افراطی اما هدفمند و روشمند، ارزشهای اخلاقی و مکتبی را هدف گرفته است، باید با اتکا به همان نقطه کانونی که مورد هدف و مآلاً توجه است، به تشنگان شناخت حقیقت پاسخ داد و از این تهدید کینهتوزانه جریان ابتذال فرهنگی، فرصتی نو و مؤثر ساخت.
سوگمندانه باید اذعان کرد که سعایت ناجوانمردانه بنیامیه و اذناب ستمگر آن موجب شده که بعض تاریخنگاران کذبنویس درباری، دروغهای مسلم تاریخی را در بطن کتب خویش بیاورند و نسبتهای ناروا و کاملا دروغ به وجود مقدس شخصیت دردانه و باهرالنور انسان کاملی بدهند که تربیت الهی او در دامان مهر صاحب خُلق عظیم و گوهر یکدانه عالم امکان، رسول اعظم، حضرت ختمی مرتبت، محمد مصطفی(ص) بوده است. آقای کریم و حلیم و جلیلی که مربیان فضیلت و کرامتش، یعسوبالدین، امیرالمؤمنین، حضرت امامعلی(ع) و صدیقه طاهره، عصمت الله الکبری، حضرت فاطمهالزهرا(س) بودهاند. حالا که چشمبند هوسهای شیطانی، بر دیدگان جماعتی کورباطن، آنچنان سایه تاریکی و ظلمت افکنده است که خورشید ظاهر امامت را نمیبینند یا به انکار آن آفتاب عالمتاب اصرار میورزند، باید در مقام مواجهه و مقابله با هتاکی کوردلان، شعاع نورانیت آن نور پاک را بیش از گذشته به دل و جان جوانان نوجهانمان تابید تا آثار ظلمانی حرفهای سخیف هوسبازان بیاخلاق، چشمها، دلها و زبانها را به وادی فریب معاصی نکشاند و لذت بیلذت گناهان، به قلوبی که مشحون و آکنده از محبت دیرین اهل بیت پیامبر مهربانی است، آسیب نزند. در آستانه فرارسیدن نیمه ماه مبارک رمضان، سالروز طلوع شمس تابنده کرم و بخشش و جود، حضرت امام مجتبی(ع)، به همسنگران ولایتمدار خویش در مدارس پیشنهاد میدهیم تا به هر روشی که مناسب میدانند، به نشر گسترده فضایل و مناقب آن امام همام همت گمارند و با ایجاد نهضتی وسیع در آشنایی بیشتر نوجوانان و جوانان ما با کریم آلالله، نقشه شوم آخرالزمانی ابنای ابوسفیانها را نقش بر آب کنند. برای تحقق این منظور و هدف عالی، توصیه حقیر، مقدمشمردن توسل به ساحت قدس حضرت زهرای مطهره(س) است تا نگاه مهرمندانه و مادرانه آن دلیل بیبدیل آفرینش، شامل حال محبان سید کریمان و پناه مستضعفان باشد. بعونه و فضله و کرمه.