ستاره سال‌های گذشته تیم ملی جام جهانی 2026 را از دست می‌دهد؟

سال سقوط «جهان»

فکر درست و حرفه‌ای، سخت کوشی مثال زدنی و برنامه ریزی دقیق. این ویژگی‌های مثبت باعث شد علیرضا جهانبخش ۱۲ سال در فوتبال اروپا دوام بیاورد.

کد خبر: ۱۵۳۵۱۷۲

نویسنده هیلدا حسینی خواه-جام‌جم‌آنلاین

جام جم آنلاین - علیرضا جهانبخش نه به پول لیگ‌های عربی بله گفت و نه حاضر شد به هیاهوی فوتبال ایران برگردد. مقاومت کرد و با ماندگاری در فوتبال اروپا حضور خود را در سه جام جهانی بیمه کرد، اما «جهان» در ۳۲ سالگی دیگر فروغ گذشته را ندارد و برای او که چهارمین حضور در جام جهانی را می‌خواهد هیچ چیز بدتر از این نیست به خصوص وقتی این وضعیت با حضورش در یک تیم قعرنشین بلژیکی به نام «دندر» گره بخورد.

تلخی ۲۰۲۵

جهانبخش در اروپا افتخارات زیادی به دست آورد، از آقای گلی اردیویژه هلند تا تجربه حضور در لیگ برتر انگلیس و آن قیچی برگردان زیبا با پیراهن برایتون مقابل چلسی. مردی که در هلند به «ریش حنایی» معروف بود و در همین کشور جزو فوتبالیست‌های خوش چهره و خوش استایل قرار می‌گرفت، اما مسیر حرفه‌ای او در یکی دو سال اخیر به‌ویژه در آستانه جام جهانی، وارد فاز نگران‌کننده‌ای شده است، مسیری که می‌تواند به یکی از تلخ‌ترین فصل‌های فوتبالی زندگی جهانبخش ختم شود.

جهانبخش در سال منتهی به جام جهانی تصمیم گرفت فوتبالش را در لیگ بلژیک و در تیم دندر ادامه دهد، تیمی که در حال حاضر جزو تیم‌های قعرنشین این لیگ محسوب می‌شود. انتخابی که از همان ابتدا با تردید‌های زیادی همراه بود. انتظار می‌رفت جهانبخش در این تیم به عنوان بازیکنی باتجربه و ملی‌پوش نقش محوری داشته باشد و با بازی مداوم دوباره به روز‌های اوج بازگردد، اما واقعیت چیز دیگری بود. او نه‌تنها به مهره‌ای تعیین‌کننده تبدیل نشد بلکه حتی در همین تیم ضعیف هم فرصت بازی منظم و ثابت پیدا نکرد.

نکته نگران‌کننده اینجاست که این شرایط دقیقاً در سال جام جهانی رقم خورده است، سالی که برای هر بازیکن ملی‌پوش حکم یک فرصت تکرارنشدنی را دارد. جهانبخش حالا در شرایطی قرار گرفته که نه از نظر باشگاهی در وضعیت ایده‌آلی است و نه از نظر آمادگی فنی آن نسخه آماده و تأثیرگذار گذشته به نظر می‌رسد. همین مسئله باعث شده احتمال از دست دادن جام جهانی برای او بیش از هر زمان دیگری جدی شود، اتفاقی که برای بازیکنی با سابقه و اعتبار او، به‌شدت غم‌انگیز و ناامیدکننده است. سال ۲۰۲۵ تا اینجا برای او تلخ بوده است.

خطر اول: رقیبان آمدند

تیم ملی کم کم نسل عوض می‌کند. آن زمانی که جایگاه برخی ستاره‌ها مثل جهانبخش، آزمون و چند بازیکن دیگر در تیم ملی تثبیت شده بود گذشت. حالا با دوره جدیدی رو‌به‌رو هستیم. یکی مثل جهانبخش یک نگاه هم به دور و بر خودش کند کلی رقیب می‌بیند. بازیکنانی که هم پست جهانبخش هستند و به شدت برای جام جهانی برنامه ریزی می‌کنند یکی، دو تا نیستند. شاید یکی از رقیبان جهانبخش کسی نباشد جز یک دو رگه جدید به نام «دنیس اکرت» که قلعه نویی بدجوری او را زیر نظر گرفته است. این رقابت مستقیم، در حالی که جهانبخش از نظر باشگاهی در شرایط خوبی نیست.

شانس او را برای حضور در فهرست نهایی جام جهانی کاهش می‌دهد.

فاصله این جهان با آن جهان

افت فنی جهانبخش ۳۲ ساله غیرقابل انکار است و او اصلا شباهتی به نسخه اصلی خودش در سال‌های قبل ندارد. جهانبخش را دیگر نمی‌توان یک بازیکن آماده و انفجاری قلمداد کرد که هر لحظه می‌تواند یک بازی‌سازی فوق‌العاده و یا یک موقعیت بی‌نظیر ایجاد کند.

کاهش دقایق بازی، نبود ریتم مسابقه و افت اعتمادبه‌نفس باعث شده عملکرد او در زمین تأثیرگذاری گذشته را نداشته باشد. بازیکنی که قرار است در جام جهانی بازی کند، باید در اوج آمادگی باشد، معیاری که جهانبخش در حال حاضر با آن فاصله دارد.

چرا بلژیک؟ چرا دندر؟

انتخاب دندر یک خطای محاسباتی در روند حرفه‌ای علیرضا جهانبخش بود. او ماندن در فوتبال اروپا را این فصل به گونه‌ای دیگر تجربه کرد و اکنون شاید خودش هم بهتر از هر کسی بداند: دندر یک انتخاب اشتباه بود. تیمی که بنیه ضعیفی داشته باشد هرگز نمی‌تواند مقدمات پیشرفت بیشتر بازیکنی با تجربه همچون جهانبخش را فراهم کند. او با این انتخاب نه‌تنها خود را در معرض فشار نتایج منفی قرار داد بلکه سطح فنی و جایگاه حرفه‌ای‌اش را نیز پایین کشید. حضور در تیمی که ساختار مناسبی ندارد، باعث شد توانایی‌های فردی او هم کمتر دیده شود و فرصت پیشرفت از بین برود.

آخرین تلاش‌های جهانبخش

علیرضا جهانبخش سخت‌ترین روز‌ها و ماه‌های ممکن را در پیش رو دارد، فرصتی که می‌تواند با هوشیاری آن را به یک جام جهانی دیگر تبدیل کند، اما اگر روند ۲۰۲۵ خود را ادامه بدهد وداع تلخی با تیم ملی فوتبال خواهد داشت. جام جهانی که می‌تواند آخرین صحنه بزرگ او با پیراهن تیم ملی باشد،

در خطر از دست رفتن است. این وضعیت برای بازیکنی که سال‌ها برای فوتبال ایران زحمت کشیده بدون شک تلخ و دردناک است. البته فوتبال بار‌ها نشان داده که هنوز فرصت بازگشت وجود دارد، اما این بازگشت نیازمند تصمیم‌های درست، تلاش مضاعف و تغییر مسیر در کوتاه‌ترین زمان ممکن است. اگر جهانبخش نتواند شرایطش را تغییر دهد جام جهانی می‌تواند به بزرگ‌ترین حسرت دوران فوتبالی‌اش تبدیل شود.