در اطراف راهروهای آنفیلد، هوادارانی که از صفهای عجیبوغریب و بازرسیهای امنیتی جدید جان سالم به در برده و بالاخره وارد ورزشگاه شده بودند، شانس این را داشتند که بازی هافبک خلاقشان را از نزدیک تماشا کنند و ببینند بازیکن جوانشان در اولین فصل حضورش بالاخره همان هافبکی شد که تیم را روی انگشتش میچرخاند!
آنها روی اسکوربوردها میدیدند که رایان چرکی،بعد ازانتقال۳۴میلیون پوندیاش منسیتی دراوج آمادگی است و عملکردی خیرهکننده داشته؛ تاجایی که منچسترسیتی بعد ازیک دوره تطبیق و مشکلات بدنی ابتدایی، به هشت برد پیاپی رسیده است.
طبیعی بود که هواداران لیورپول هم از خودشان بپرسند چه زمانی هافبک هجومی جدیدشان بالاخره پایش به گل و پاس گل باز میشود اما فلورین ویرتس ۱۱۶میلیون پوندی در بازی مقابل وولوز نشان دادهرکاری چرکی بلد است، او هم بلد است.
اینکه کدامیک بهتر است، فعلا در کریسمسِ اولین فصل حضورشان، بحث بیمعنایی است، این سؤال را میتوان ۱۲ ماه دیگر دوباره بپرسید! اما یک چیز قطعی است؛ لیگ برتر حالا دو جادوگر کوچک جدید دارد که قرار است در سالهای آینده تیمهایشان را رهبری کنند.
ویرتس اولین گلش را با پیراهن لیورپول در بیستوسومین بازیاش زد و بالاخره همانطور بازی را در دست گرفت که استعدادیابهای لیورپول صدها بار در بایرلورکوزن از او دیده بودند.
این بازیکن ۲۲ ساله در یک برنامه ویژه بدنسازی قرار گرفته تا با فشار فوتبال انگلیس کنار بیاید و حدود دو کیلوگرم وزن اضافه کرده است. تمرینات سنگین در باشگاه بدنسازی حالا جواب داده و در این بازی، ویرتس دو یا سه قدم از همه جلوتر به نظر میرسید.
دریبلهای ریز، عبور نرم از مدافعان، پاسهای ظریف از دل شلوغی و بالاخره نشان دادن اینکه بلد است گل هم بزند؛ با یک فرار هوشمندانه و ضربهای تمیز. او ترکیبی از نظم و کارایی آلمانی بدون توپ است، با لمس نرم و خلاقیتی شبیه بازیکنان اسپانیایی.
البته همیشه یک «اما» هم وجود دارد. بعضیها میگویند: «خب، وولوز بود دیگر!» تیم راب ادواردز با وجود تلاش در نیمه دوم، واقعا آشفته است.
اما هر تیمی فقط میتواند حریف روبهرویش را ببرد و ویرتس بالاخره نشان داد میتواند رهبر نسل بعدی بازیسازهای بزرگ در این کشور باشد؛ نسلی که پیش از این هم نمونههای درخشانی داشته است.
با این حال، با برچسب قیمت ۱۱۶ میلیون پوندی، قطعا با یک گل مقابل وولوز نمیشود به آن جایگاه بزرگ رسید.
لیورپول همچنان قانعکننده نیست!
دقیقا مثل بازی هفته قبل مقابل تاتنهامِ ۱۰ نفره و بعد ۹ نفره، لیورپول مقابل وولوز هم دچار استرس شد. به طوری که این سؤال را در ذهن هوادار به وجود میآورد که: «خب چرا نمیروید کار را تمام کنید؟»
آنها در هر دو بازی با نتیجه ۲ بر یک برنده شدند اما این حس باقی ماند که شاید خیلی خوششانس بودهاند. اگر تاتنهام آن دو کارت قرمز را نمیگرفت یا اگر وولوز یکی از ضعیفترین تیمهای سالهای اخیر نبود، هر دو بازی میتوانست با تساوی ۲بر۲ و یک آبروریزی تمام شود.
بیشتر بحثهای فوتبالی براساس نتیجه نهایی شکل میگیرد و هواداران با چهارمین برد پیاپی، سال ۲۰۲۵ را با حال خوب تمام میکنند اما باید گفت: این نمایش لیورپول هنوز راضیکننده نیست و آرنه اسلوت هم این را خوب میداند.
۱۲ گل خورده از ضربات ایستگاهی، بدترین آمار لیگ است و باید هرچه زودتر درست شود، مخصوصا با توجه به اینکه لیدزِ قدبلند در بازی بعدی در راه است. بر عکس هواداران آرسنال که عاشق ضربات شروع مجدد هستند هواداران لیورپول هنگام ضربات آزاد دستهایشان را روی سرشان میگذارند.