آشنایی با انواع اقامتگاه مسافرتی

مسافرخانه: بیشتر کاربرد خوابگاه و اقامتگاهی کوتاه مدت را دارد. معمولاتخت در اتاقی مشترک با دیگران قرار دارد. امکانات بهداشتی و خدماتی آن از قبیل دستشویی، حمام و آشپزخانه اغلب خارج از اتاق ها و استفاده از آنها مشترک است.
مهمانسرا: مهمانپذیر یا مهمانخانه از دیگر اسامی آن است و در بیشتر مواقع استفاده از امکاناتی چون سرویس های بهداشتی و حمام که در مسافرخانه ها به صورت اشتراکی بهره برداری می شود در مهمانسراها جدا شده و درون اتاق هایی یا دوتخته قرار گرفته است. امکانات جنبی مهمانسراها نیز بیشتر از مسافرخانه هاست.
هاستل: در کشورهای دیگر حکم و کاربرد همان مسافرخانه در ایران را دارد با این تفاوت که وسائل مشترک برای استفاده بخصوص در آشپزخانه بسته به امکانات هاستل ممکن است بیشتر باشد. به عنوان مثال در میان وسایل آشپزی، علاوه بر اجاق گاز، مایکروویو، توستر و... نیز موجود است.
مُتِل: اقامتگاه های بین جاده ای، کوهستانی، جنگلی، صحرایی یا ساحلی با توقفگاه هایی که بیشتر در دیدرس مسافران است به راهسرا یا متل معروفند. تفاوتشان با هتل بوتیک استفاده از سازه ها و مصالح ساختمانی از قبیل گچ، آجر و بلوک سیمانی است.
هتل: معمولابا شیوه ای مدرن تر اداره می شود و خدمات و امکانات جنبی پیشرفته تر و بیشتری چون رستوران، استخر، سالن اجتماعات یا لابی دارد. درجه بندی آن با رعایت استانداردهای مشخصی صورت می گیرد که با ستاره تفکیک و مشخص می شود؛ ستاره بیشتر یعنی خدمات و امکانات بیشتر.
هتل آپارتمان: برعکس هتل، به جای اتاق، واحدها یا سوئیت هایی برای اقامت اجاره داده می شود که کاملامستقل از واحدها یا سوئیت های دیگر است اما همانند هتل سرویس خدمات دارد و کارهایی از قبیل نظافت آن در فاصله های منظم روزانه انجام می شود. هتل آپارتمان معمولامبله است و امکانات آشپزی و وسائل مرتبط با آن نیز فراهم شده است.
هتل بوتیک: در برخی کشورها بخصوص در جاهایی که چشم انداز ساحلی یا هوای معمولاآفتابی دارند، به جای استفاده از مصالح ساختمانی چون آهن و آجر از سازه های طبیعی همچون شاخ و برگ درختان و تراشه های صخره ای، اقامتگاه های موقت ساخته می شود. هتل های درختی، دریایی، صخره ای و سازه هایی که این ویژگی ها را همراه با چشم اندازی به طبیعت، سواحل دریا، ارتفاعات، جنگل ها و مانند آن با خود دارد به هتل بوتیک معروف است.

>> جام جم/ رشید حسام