پرداخت پول برای حضور در رقابتهای شطرنج!

 نماینده خانواده های شطرنج بازها اظهار کرد: در سال‌های گذشته ایران میزبان مسابقات قهرمانی رده‌های سنی آسیا نبود و مسابقات در کشورهای دیگر برگزار می‌شد. فدراسیون تنها هزینه نفرات اول را پرداخت می‌کرد و هزینه‌های نفرات دوم و سوم بر عهده خود بازیکنان بود، چرا که بودجه فدراسیون در حدی نبود که بتواند هزینه‌های نفرات دوم و سوم را برای اعزام به خارج از کشور پرداخت کند. اما بحث اصلی این جا است حالا که ایران میزبانی مسابقات را قبول کرده ، چرا بازیکنان ، دوم ، سوم و چهارم که سهمیه میزبان محسوب می‌شوند باید دوباره از جیب خودشان هزینه کنند. پس ایران برای چه چیزی میزبان شده است؟

وی ادامه داد: در واقع ما میزبان شده ایم که دوباره هزینه‌های گزاف را به خانواده ها تحمیل کنیم؟ پس شطرنجبازهای ایرانی از این امتیاز میزبانی چه بهره ای می‌برند، در حالی خانواده هایی وجود دارند که توان پرداخت چنین مبالغی که در اطلاعیه درج شده را ندارند، اما مجبور هستند برای حفظ آبرو و این که این سوال برای فرزندشان به وجود نیاید که چرا در مسابقات شرکت نمی‌کند با گرفتن قرض و وام هزینه‌های خواسته شده را پرداخت کنند. حتی با وجود میزبان بودن ایران، بازیکنان سهمیه شخصی مانند درسا درخشانی، آرین غلامی، مطهره اسدی یا خلیل موسوی مجبور هستند 175 دلار پرداخت کنند و یک سوال قابل توجه پیش می‌آید که بچه‌هایی که سال پیش مدال گرفته‌اند، چرا آنها نیز مجبورند این ورودی را پرداخت کنند؟ در حالی که خیلی از کشورهای فقیر میزبان مسابقات می‌شوند و تسهیلات و امکانات زیادی برای نمایندگان خود قائل می‌شوند و آنها را به صورت رایگان در مسابقات شرکت می‌دهند.

نماینده خانواده های بازیکنان شطرنج با اشاره به این که در اطلاعیه فدراسیون گفته شده هزینه اسکان و غذای بازیکنان مازندرانی را خود فدراسیون پرداخت می‌کند، تصریح کرد: این موضوع باعث ایجاد تنش سنگینی بین بازیکنان می‌شود و چون معمولا همراه بچه ها خانواده های آنها نیز حضور دارند این حواشی از آنها به بچه ها منتقل می‌شود که این موضوع یک دغدغه‌ فکری را به وجود می‌آورد. در حالی که فلسفه میزبانی این است که دیگر بازیکن دغدغه‌ هزینه و دلار را نداشته باشد و با فکر باز بر روی بازی تمرکز کند، اما باز هم همان تشویش و دغدغه‌ در ذهن تمام خانواده ها و بچه ها به وجود می‌آید که یک تبعیض بین بازیکنان مازندرانی و غیر مازندرانی قائل شده‌اند. بنابراین سوال اصلی ما این است که فلسفه میزبان شدن ایران در مسابقات شطرنج قهرمانی رده‌های سنی آسیا چیست؟