رضایت به حداقل‌ها

مذاکرات در حالی برگزار می شود که بر اساس تحمیل‌های صورت گرفته از سوی آمریکا و شخص جان کری وزیر امور خارجه این کشور، فلسطینی‌ها باید تمام حقوق خود از جمله حق بازگشت آوارگان فلسطینی به وطن، اراضی اشغالی از جمله اراضی 1967، مسئله قدس و ... را کنار نهاده و صرفا پای میز مذاکره قرار گیرند تا شنونده و پذیرنده خواسته‌های صهیونیست‌ها باشند. نکته قابل توجه آنکه کری از فلسطینی‌ها خواسته است که توجهی به مسئله شهرک سازی صهیونیست‌ها نداشته و عملا هیچ مطالبه‌ای را از این رژیم نداشته باشند.

جالب توجه آنکه آمریکا برای آوردن فلسطینی‌های پای میز مذاکره از تهدید به قطع کمک‌های اقتصادی استفاده کرده است اما برای صهیونیست‌ها از مشوق افزایش کمک های مالی و تسلیحاتی. این امر خود گواه آن است که آمریکا میانجی صادقی نمی‌باشد و صرفا به دنبال تامین منافع صهیونیست‌ها می‌باشد. جالب تر آنکه آمریکا دور دوم مذاکرات سازش را در قدس به میزبانی رژیم صهیونیستی برگزار می‌کند تا طرح تبدیل این منطقه به پایتختی رژیم صهیونیستی را اجرایی سازد.

در کنار تمام این مسائل مابه ازایی که فلسطینی‌ها برای ورود به روند سازش دریافت کرده‌اند امری قابل توجه است. آزادی 26 اسیر فلسطینی در بند صهیونیست‌ها که اکثر آنها دوران محکومت خود را به پایان رسانده بودند تنها دستاوردی بوده است که سران تشکیلات خودگردان در ازای نادیده گرفتن تمام حقوق خویش بدست آورده‌اند. شاید به همین دلیل باشد که مردم فلسطین چندان استقبالی از آزادی اسرای دربند صهیونیست‌ها نداشته و در بیش از هر چیز خواستار پایان مذاکرات سازش گردید.
 
ملت فلسطین و حتی اسرای در بند صهیونیست‌ها نیز با این نوع آزادی اسرا و باج‌دهی های تشکیلات خودگردان مخالفت کرده و آن را مغایر با منافع فلسطین دانسته‌اند.

به هر تقدیر آنچه در باب تبادل اسرا می‌توان گفت آن است که این اقدام گام مثبت صهیونیست‌ها و یا دستاوردی برای تشکیلات خودگردان نبوده است بلکه مولفه‌ای برای خیانتی دیگر به فلسطین بوده که با تقلیل حقوق ملت فلسطین به آزادی 26 اسیر صورت گرفته است که مورد تایید ملت فلسطین نیز نمی‌باشد و رسما با آن مخالفت کرده‌اند.

قاسم غفوری-جام جم آنلاین