بیماری اسکیزوفرنی و جرم

اسکیزوفرنی، اختلال در تفکر است و به شکل توهم، هذیان و ارزیابی غلط در تماس با واقعیت، تفکر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هذیان یعنی اعتقادات غلطی که در برابر هرگونه استدلال مقاومت می‌کنند و با وجود شواهدی که معمولا برای ابطال آنها کافی است، ادامه می‌یابد. توهم، برداشت‌های حسی غلطی است که حتی در غیاب محرک‌های بیرونی که معمولا این‌گونه برداشت‌ها را برمی‌انگیزد، احساس واقعیت قوی و الزام‌آوری دارد. در اسکیزوفرنی توهمات شنیداری معمول است و صداها، فرد را اداره می‌کند. مثلا دو یا چند صدا درباره بیمار با یکدیگر صحبت می‌کنند؛ البته توهمات می‌توانند دیداری نیز باشند یا اندام‌های حسی دیگر نظیر چشایی و بویایی را به میان بکشند.تا به امروز تحقیقات انجام شده درباره علل اسکیزوفرنی بر چهار عامل اصلی تمرکز کرده است: 1 ـ عوامل ژنتیک 2 ـ شیمی اعصاب 3 ـ خانواده 4 ـ‌ جامعه.

عوامل ژنتیک: تحقیقات نشان می‌دهد هماهنگی زیادی بین احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی در میان فرزندان و والدین وجود دارد. این احتمال، 46 درصد است، اما پرسش این است که آیا این ابتلا به خاطر گروه ژنی مشترک است یا ممکن است والدین بیمار، والدین وحشتناکی باشند و با رفتارهای خود قادر به ایجاد اسکیزوفرنی در فرزندان خود باشند.

شیمی اعصاب: این اعتقاد وجود دارد که مواد شیمیایی خاصی در مغز یافت می شود که انتقال‌دهنده‌های عصبی نام دارد و نحوه کارکرد این مواد شیمیایی و چگونگی افزایش یا کاهش مقدار آنها، رفتار را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این مواد شیمیایی احتمالا در ایجاد اسکیزوفرنی موثر هستند.

خانواده اسکیزوفرن‌زا: بجز ژنتیک و شیمی اعصاب، خانواده وجامعه نیز به آسیب‌پذیری فرد در ابتلا به اسکیزوفرنی کمک می‌کنند؛ شاید وراثت به ما بگوید فردی مستعد مشکلات توجه، تفکر یا هذیان خواهد بود، اما وراثت تضمین نمی‌کند که یک گرایش قطعی خواهد بود یا نه؟ خانواده به احتمال زیاد در ایجاد اسکیزوفرنی نقش دارد؛ البته مشخص کردن دقیق ماهیت دخالت آن، دشوار است. خانواده‌هایی را که پیدایش اسکیزوفرنی را در یک یا چند عضو پرورش می‌دهند خانواده اسکیزوفرن‌زا می‌نامند؛ این خانواده‌ها ممکن است در نحوه بر قراری ارتباط و از نظر ساختار خانواده آشفته باشند. پژوهشگران معتقد هستند والدین بیماران اسیکزوفرنی ادراک کودکان خود را به دو صورت منحرف می‌کنند؛ اول با واداشتن آنها به تردید درباره احساسات، ادراکات و تجربیات‌شان (تربیت گیج‌کننده) و دیگر با قرار دادن آنها در حالت وابستگی مضاعف و منحرف کردن واقعیت کودک به صورت کلامی و غیرکلامی. / ضمیمه تپش

رابعه موحد

روان‌شناس