این مطالعه که به تازگی در نشریه عصب شناسی منتشر شده، هر سال یکبار و به مدت شش سال قابلیتهای شناختی ٢٩۴ نفر با میانگین سنی ٨٩ سال را مورد آزمایش قرار دادند. همچنین از آنها خواسته شد بیاد آورند تا در طول زندگی خود و از زمان کودکی به چه میزان در فعالیتهای ذهنی مانند خواندن کتاب یا روزنامه، نوشتن نامه به دوستان، انجام بازیهایی مانند شطرنج و تماشای تئاتر و بازدید موزه شرکت داشتهاند.
«رابرت ویلسون» مولف ارشد مطالعه و عصب روانشناس در مرکز بیماری آلزایمر توضیح میدهد: «ما میخواهیم بدانیم که چه مقدار از برنامهها و فعالیتهای روزمره شما با چیزهایی که به گمان ما به جهت بدست آوردن اطلاعات جدید، یا فرآوری اطلاعات پیشین شما طراحی شدهاند، ارتباط دارند.»
طبق توافق شرکت کنندگان در مطالعه آنها باید پس از مرگ مغز خود برای استفاده در چنین مطالعاتی اهدا میکردند. پس از مرگ آنها، محققان مغزشان را برای یافتن شواهد فیزیکی زوال عقل، پلاکها، کلافها، ضایعات و سلولهای عصبی با تودههای غیر طبیعی پروتئین مورد آزمایش قرار دادند.
آنها دریافتند افرادی که در طول عمر خود مطالعه میکردند، مینوشتند و دیگر فعالیتهای محرک ذهنی را انجام میدادهاند، در تست های حافظه عملکرد بهتری نیز از خود نشان میدادهاند. اما مسئله جالب توجه اینکه افرادی که به طور منظم مطالعه می کرده یا به دیگر فعالیت های مغزی اشتغال داشتهاند نشانه های ظاهری آلزایمر را بروز ندادهاند، حتی اگر مغز آنها دارای علایم فیزیکی این بیماری بوده است.
به بیانی دیگر هر چه شما بیشتر بخوانید و بنویسید در هنگام پیری ذهن بهتری خواهید داشت، حتی اگر خود مغز دارای علایم زوال عقل باشد.
>> سینا
*شما چه نظری دارید؟ آن را با ما و دیگران در میان بگذارید*
*با کلیک روی نماد RSS و ذخیرۀ آن، جدیدترین مطالب ما را آسانتر دنبال کنید*
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد