با یک یارانه بهار نمی‌شود

عطف به سیاست جدی و جدید دولت،مبنی بر دعوت از اقشار مختلف مردمی که نیازی به دریافت یارانه ندارند، برای نه گفتن قاطع به دریافت یارانه؛ در تمام مدت ایام تعطیلات نوروز، این خواهش دولت که مبنای عقلی و ملی هم دارد، مرتبا در حاشیه پخش بهترین و مهم‌ترین برنامه‌های تلویزیون، زیرنویس می‌شد.

خود نگارنده نیز کرارا و به سهم ناچیز خود در برنامه‌های طنزش به دفعات و حتی قبل از حرکت جدی دولت، با صدای بلند و البته آهنگین و اثرگذار، با لحنی سوزناک و لطیف و خواهشناک(!) خطاب به گروه‌های به قول معروف «برخوردار» اعلام کرده که:

مصراع: بگذر از یارانه‌ات گر مایه داری

خب الان ستاد هدفمندسازی یارانه‌ها که می‌خواهد مرحله دوم هدفمندی یارانه‌ها را هدفمندتر کلید بزند، همین اول سالی، با صدور اطلاعیه‌ای شفاف از جمیع سرپرستان خانوار متقاضی یارانه تقاضا کرده که از تاریخ بیستم تا آخر فروردین 93 نسبت به ثبت‌نام پرکردن فرم تقاضای یارانه مرحله دوم، به ترتیب عدد سمت راست کد ملی خود، اقدام بفرمایند. هرکس هم که نیاز ندارد، ثبت‌نام ننماید و خیرش را ببیند. هنوز هیچی نشده، پیش‌بینی شده است که بخشی از یارانه‌بگیران در این مرحله از ثبت‌نام خودداری نمایند.

بسته پیشنهادی: عرض کردیم که هدف ما نیز در این جایگاه رفیع که هستیم، کمک فوری به این دعوت ملی دولت برای نه گفتن ملت به دریافت یارانه‌ای است که از اول می‌بایست صرف امور زیربنایی مملکت و تولید فرصت شغلی می‌شد؛ اما چه بگوییم که نگفتنش بهتر. فلذا عرایضی در ادامه داریم در مقام پیشنهادهایی چند برای کمک به انصراف از دریافت یارانه. عنایت بفرمایید:

1- فرهنگ‌سازی: ملت قبول بفرماید که در عرصه اقتصاد فرد و جامعه، اگر زیرساخت‌ها درست نباشد و فاقد بودجه باشد، با یک یارانه بهار نمی‌شود؛ یعنی عملا اتفاق خاصی در زندگی اقتصادی آنها نمی‌افتد و جلو نمی‌افتند. در صورتی که مجموع این یارانه‌ها برای دولت کلی پول و بودجه است که می‌تواند صرف برنامه‌های زیرساختی کند تا شاهد بهار اقتصادی فراگیر برای کل جامعه باشیم. پس غمگنانه ریتم نگیریم و به ترنم ننشینیم که: «بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد‌/‌از آن که یارانه برای ما نباشد»؛چنان که اگر کسی نداند، همچین خیال کند کشتی‌هایمان غرق شده‌اند!

2- نظارت ریش‌سفیدان: در هر جمع فامیلی و خانوادگی، بزرگ‌ترهای ریش‌سفیدی هستند که از قدیم با حضور خوب و اثرگذار خود در میان فامیل، باعث حل و فصل بسیاری از مشکلات مختلف می‌شدند. خب الان این حضور مثبت و مفید باید به‌روز و اصطلاحا آنلاین شود. ریش‌سفیدهای هر خانواده بر نحوه دریافت یارانه توسط اعضای خانواده و فامیل نظارت نمایند. اگر از اطرافیان،کسی را بی‌نیاز به یارانه می‌بیند، برادرانه یا خواهرانه، او را بکشند کنار و توجیهش کنند که اگر نگیرد، سرجمع به نفع خودش و خانواده‌اش و کل جامعه است. در عرصه اقتصادی، افق‌های باز را به او نشان دهند تا مطلب برایش بهتر جا بیفتد.

3- پخش آهنگ درخواستی: از تاثیرات مثبت موسیقی در جای جاش نباید غافل بود. پخش آهنگ‌ها و ملودی‌های اثرگذار در راستای دعوت به انصراف از گرفتن به عنف یارانه، هنر را به خدمت اقتصاد مملکت می‌آورد. دولت هم قول بدهد که وقتی دستش باز شد، جبران نماید و متقابلا اقتصاد را به خدمت هنر مملکت درآورد. فی‌المثل، شما در میزان و مقدار نفوذ و اثرگذاری همین کلام و آهنگ نوستالژیک در ذهن و ضمیر ملت، یک تاملی بفرمایید تا بعد: «یارانه‌ای ریزم، از من بگذر‌/‌یک پول ناچیزم، از من بگذر‌/ ‌سر تا به پا حرف است، اشک است، سوز است ‌/‌بگذر ز واریزم، از من بگذر....».... و الی آخر!

رضا رفیع