درختی که عمرش به دنیا باقی بود

هر چه که بوده در این سال‌ها صدها درخت تنومند قربانی سرنوشت شومی شدند که ضرورت توسعه شهری برایشان رقم زده بود.

برای شهری که آسمان آبی و هوای پاک در آن کیمیا بود، وجود این درختان غنیمتی بود که وقتی پای توسعه شهری به میان می‌آمد به چشم مزاحمانی به آنها نگاه می‌شد که باید از سر راه برداشته می‌شدند، این‌که هر درختی بر سر راه هر ساخت و سازی باید بی‌چون و چرا از میان برداشته شود، اما حالا یک اتفاق مسیر این روال چندساله را تغییر داد.

ماجرا از این قرار است که احمد مسجدجامعی، رییس شورای شهر تهران که ماجرای بازدیدهای هفتگی‌اش از مناطق مختلف شهر تهران به گوش همه شهروندان رسیده در حاشیه بازدید از منطقه 5 و باغات محدوده کن چشمش به درخت چنار چند صد ساله‌ای در کنار یک ساختمان قدیمی افتاد.

از آنجا که تقریبا این سرنوشت یکسان خیلی از درختان کهنسال شهر ماست که وقتی پای ساخت و ساز به میان بیاید محکوم به قطع شدن هستند و چون هر زمان امکان داشت مالکان این ساختمان قدیمی به فکر فروش زمین آن بیفتند یا آن را بکوبند و بعد هم آستین‌ها را برای ساخت و ساز جدیدی بالا بزنند، مسجدجامعی در اقدامی هوشمندانه دستور داد تا این خانه قدیمی پس از خرید تخریب شود تا حریم این درخت کهنسال حفظ شود و به این ترتیب درختی که هر لحظه احتمال نابودی آن وجود داشت عمرش به دنیا بود تا از قطع شدن حتمی نجات پیدا کند. این درخت از سرنوشتی که برای همنوعانش رقم خورده بود، نجات پیدا کرد؛ اما کم نیستند درختانی که در گوشه و کنار این شهر با بهانه و بی‌بهانه قطع می‌شوند.

هر چند ضرورت توسعه شهری و اجرای طرح‌هایی که به بهبود شرایط زندگی شهروندان در شهرها کمک کند، بهایی دارد که قطع درختان یکی از آنهاست و متاسفانه مسئولان شهری گاه چاره‌ای جز پرداختن این بها ندارند، اما امیدواریم آنجا که امکان حفظ درختی وجود دارد از هیچ کوششی دریغ نکنند تا آنقدرها هم ساده و بی‌زحمت درختانی که حکم ریه‌های تنفسی این شهر هستند، محکوم به نابودی نشوند.

پوران محمدی -‌ گروه جامعه