گل ملی​کم دارم، اما همه دوستم دارند

جام جم ورزشی /او که با وجود توانایی‌های‌ بالقوه‌اش در امر گلزنی هرگز نتوانسته در تیم ملی جایگاهی درخور نام و اعتباری که در سطح فوتبال باشگاهی دارد، کسب کند درباره فوتبال، کارشناسانه صحبت می‌کند و معتقد است به تیم ملی در برزیل می‌توان امیدوار بود. غلامرضا عنایتی که در سی و هشت سالگی هنوز هم در لیگ ایران خریداران دست به نقد دارد، این فصل می‌خواهد در شهر و دیار خودش بازی کند و برای پدیده‌ای‌ها گل بزند. البته او شرط و شروطی را هم برای همشهری‌هایش گذاشته که در این باره در گفت و گو با جام‌جم توضیحاتی ارائه می‌دهد.

از جام‌جهانی شروع کنیم. پیش‌بینی‌ات از این جام چیست؟

با توجه به این‌که هر روز این رشته ورزشی علمی‌تر و حساب شده‌تر بازی می‌شود، باید این انتظار را داشت که بازی‌ها کم گل‌تر از ادوار گذشته باشد.

چطور به چنین پیش‌بینی‌ای رسیده‌ای؟

این روزها دسترسی به اطلاعات با لمس یک اپلیکیشن روی موبایلی که در دستتان دارید مثل آب خوردن است، چه برسد به این‌که بخواهید از خانه یا محل کارتان با رایانه‌تان سراغ اطلاعات بروید. بنابراین دیگر اطلاعات در انحصار تعداد محدودی از کشورها نیست و با حضور مربیان نامدار دنیا در رأس تیم‌های‌ مختلف، حالا بیشتر کشورها دارای این علم روز فوتبال هستند که بتوانند از نام و اعتبار کشورشان دفاع کنند. به این دلیل من فکر می‌کنم این دوره بخصوص چون در برزیل برگزار می‌شود از نظر زیبایی بازی، خیلی خوب باشد و توپ بخوبی در طول بازی‌ها به گردش درآید، اما به احتمال زیاد کار برای گلزنان تیم‌ها دشوار‌تر از ادوار پیش خواهد بود.

چرا چنین برداشتی داری؟

چون دفاع ترکیبی امروزه در دستور کار همه تیم‌ها قرار دارد و تیم‌ها می‌دانند برای مهار یک یا دو مهاجم چطور جمع شوند و چطور باز، بازی کنند و برای همین در این دوره و زمانه امثال کریس رونالدو و مسی خیلی خریدار پیدا کرده‌اند.

که از بد بیاری ما یکی از آنها هم با ایران همگروه شده است.

این طبیعت فوتبال است که بخشی از آن را شانس و قرعه شما تشکیل می‌دهد. ما نباید از این‌که مسی در گروهمان است و با آرژانتین بازی داریم، به فال بد بگیریم و باید به آن با دیدی دیگر نگاه کنیم و بدانیم ما در مصاف با آرژانتین می‌توانیم از نام و اعتبار فوتبالمان دفاع کنیم.

اصلا بازی ما برابر آرژانتین را چطور پیش​بینی می‌کنی؟

قطعا بازی سختی برای ایران خواهد بود. ما در همین آسیا برای عبور از سد کره جنوبی به یک بازی سراسر تدافعی متوسل شدیم و در نهایت با خوش شانسی و خوردن توپ کره‌ای‌ها به در و دیوار دروازه‌مان توانستیم آنها را شکست بدهیم و از تک فرصتی که داشتیم گل بسازیم. اگر آن ضربه رضا (قوچان‌نژاد) به گل تبدیل نمی‌شد، شاید حالا ما اصلا در جام‌جهانی نبودیم. منظورم این است که برای بازی با آرژانتین هم نباید خودمان را از پیش بازنده بدانیم.

یعنی شانس برد یا تساوی داریم؟

نمی‌خواهم رویاپردازانه به این بازی نگاه کنم، اما می‌شود برابر این تیم برخلاف آنچه همه متصور هستند با یک یا دو گل هم شکست خورد و بازنده‌ای سربلند بود.

چه مسأله‌ای باعث می‌شود که این فکر را بکنی؟

این‌که ما برابر تیم‌هایی به این بزرگی بازی کرده‌ایم و هرگز هم بازنده شش گله یا پنج گله نبوده‌ایم. همین که ما در فرانسه برابر آلمان بازی را با دو گل باختیم، اسباب تعجب خیلی‌ها را برانگیخته بود. بنابراین ما با یک سیستم تدافعی هوشمندانه می‌توانیم برای باختن با گل کمتر به مصاف آرژانتین برویم. از همه اینها که بگذریم این بازی می‌تواند برای تیم ملی ما یک تجربه عالی باشد تا بازیکنان ما از این پس وقتی برابر رقبای آسیایی‌شان بازی می‌کنند راحت‌تر و بهتر عمل کنند.

نیجریه و بازی اولمان را چطور پیش‌بینی می‌کنی؟

این بازی برای ما می‌تواند حکم برد- برد داشته باشد. تا پیش از این بازی هر سه تیم همگروه ما تنها شناختی که از ایران دارند در حد فیلم بازی‌های‌ تدارکاتی بوده و این آرژانتین و بوسنی هستند که با تماشای این بازی از داخل ورزشگاه، ایران را از نزدیک و با دقت کامل می‌بینند و آنالیز می‌کنند. پس ما باید برابر قهرمان آفریقا که آنها هم قطعا چنین برداشتی از بازی اولشان دارند نهایت استفاده را از این ناشناخته بودن تقریبی‌مان ببریم و از بازی اول امتیاز بگیریم.

یعنی امیدواری؟

البته که امیدوارم. ما می‌توانیم با یک بازی حساب شده و استفاده از مهره‌هایی مثل رضا (قوچان‌نژاد) و دژاگه یا آندو تیموریان از یک فرصت به دست آمده استفاده ​ کار را تمام کنیم. البته می‌دانم ​ این پیش‌بینی‌ها و تفکرات تا حد زیادی با آنچه درون میدان اتفاق می‌افتد فاصله دارد، اما این ذهنیت می‌تواند به ما کمک کند تا با ناشناخته‌تر بودنمان از نیجریه امتیاز بگیریم.

چقدر این تیم را می‌شناسی؟

شناخت من اندازه بقیه مردم است. من مسابقات آفریقا را دنبال نمی‌کنم که شناخت دقیقی از این تیم داشته باشم، اما به شکل کلی می‌دانم که این تیم هم مانند دیگر هم‌قاره‌ای‌هایش قدرتی بازی می‌کند و توپ را با سرعت از نقاط مختلف زمین روی دروازه ارسال می‌کنند تا بازیکنان بلند قد و دارای فیزیک خوبشان بتوانند در محوطه جریمه از آنها بهترین استفاده را ببرند.

بازی سوم و بوسنی؟

بازی سوم ما در دو حالت متفاوت می‌تواند برای ما رقم بخورد... یکی این‌که ما حذف شده جام لقب گرفته باشیم و دیگر انگیزه‌ای برای بازی‌کردن درون تیم وجود نداشته باشد که امیدوارم چنین نباشد یا این‌که ما در دو بازی قبل امتیاز گرفته و به کسب امتیاز در بازی سوم نیاز داشته باشیم تا شاید بتوانیم برای نخستین بار در تاریخ از گروهمان صعود کنیم.

یعنی می‌توان بازی سوم را بازی سرنوشت ایران تلقی کرد.

می‌شود... چرا که نه! ما اگر برابر نیجریه یک امتیاز بگیریم با سه امتیاز بازی سوم می‌توانیم به صعود امیدوار باشیم و البته عکسش هم صادق است. شخصا امیدوار هستم و دوست دارم تیم ملی‌مان با چنین شرایطی به مصاف تیم بوسنی برود و آن وقت است که آن بازی دیدنی‌تر هم خواهد شد. فوتبالی که بوسنی بازی می‌کند را ندیده‌ام، اما اروپای شرقی فوتبالی قدرتی توأم با تاکتیک منسجم دارد و بوسنی هم از آن دست تیم‌هایی است که تا دقیقه آخر بازی را دنبال می‌کند و نباید تا پیش از به صدا درآمدن سوت داور کار را تمام شده دانست. آنها گلزنان خوب و شوتزنان قهاری دارند که مدافعان و دروازه‌بان تیم ملی ما باید حسابی مراقب‌شان باشند.

بازیکنانی که در اردوی تیم ملی حضوردارند و کرش آنها را انتخاب کرده، بهترین‌ها هستند و اگر با آرامش و بدون استرس بازی کنند می‌توانند از دروازه تیم ملی‌مان بخوبی حراست کنند

بهترین بازیکن ایران را کدام بازیکن پیش‌بینی می‌کنی؟

خب تا اینجای بازی‌ها رضا (قوچان‌نژاد) با این همه گلی که زده نشان داده شایسته کسب عنوان بهترین بازیکن ما در برزیل است، اما باتوجه به این نکته که گلزنی در برزیل مثل گل زدن در آسیا نیست من فکر می‌کنم ​ رضا شانس زیادی برای کسب این عنوان نداشته باشد و اشکان (دژاگه) که در خط هافبک ما بازی می‌کند با توجه به درگیر بودن با هافبک‌ها و مهاجمان تیم‌های‌ رقیب از این شانس برخوردار است که با ارائه بازی‌های‌ درخور نامش​ بتواند در برزیل بهترین بازیکن ما لقب بگیرد.

فکر نمی‌کنی از خط دروازه‌مان لطمه‌پذیر هستیم؟

خیر، اینهایی که در اردوی تیم ملی حضوردارند و کرش آنها را انتخاب کرده، بهترین‌ها هستند و اگر با آرامش و بدون استرس بازی کنند، می‌توانند از دروازه تیم ملی‌مان بخوبی حراست کنند.

به نظرت بهترین بازیکن جام‌جهانی کدام بازیکن خواهد شد؟

از آنجا که همواره در جام‌های‌ جهانی بهترین بازیکنان را از بین گلزنان برتر انتخاب می‌کنند، قطعا رقابت بین بازیکنان گلزن خواهد بود و در این بین هم کریس رونالدو و مسی بیش از دیگران شانس دارند و می‌توانند به این عنوان دست یابند.

و این‌که ایران صعود می‌کند؟

با داشتن یک مربی بزرگ مانند کارلوس کرش که در چنین شرایطی بارها حضور داشته می‌توان به این مسأله امیدوار بود. او در جام‌جهانی قبلی سرمربی پرتغال بوده و در رئال و منچستر بارها در شرایط سخت‌تر از این قرار داشته است. او قطعا در برزیل هم نمی‌خواهد اعتبارش را به باد دهد و دوست دارد با تیم ملی بهترین نتیجه را کسب کند تا کارنامه‌اش لطمه نبیند و به این دلیل و چندین دلیل دیگر من فکر می‌کنم کرش از همه دانشش برای موفق شدن با تیم ما استفاده خواهد کرد و این به سود ما خواهد بود. فقط امیدوارم بچه‌های‌ تیم ملی ارزش این موقعیت را بدانند و آن را آسان از دست ندهند.

دوران بازی‌ات بدون بازی در جام‌جهانی به پایان می‌رسد. از این بابت تا چه‌اندازه ناراحتی؟

این ناراحتی اندازه ندارد و این برای هر ورزشکاری ناراحت‌کننده است که در کشورش جزو خوب‌ترین‌ها باشد، اما در بعد بین‌المللی نتواند کاری برای کشورش انجام دهد. به این دلیل من هم خیلی ناراحتم و این ناراحتی تا آخر عمر با من خواهد بود که فقط 30 بازی ملی دارم. درحالی که در این سال‌ها می‌توانستم جزو باشگاه صدتایی‌های‌ ایران باشم، اما یکسری کج سلیقگی‌ها و مسائلی از این دست باعث شد​ دوران بازی من بدون بازی در جام‌جهانی تمام شود. البته این را بخشی از سرنوشت خودم می‌دانم و همین که توانسته‌ام در تیم‌های‌ باشگاهی نظر هواداران را جلب کنم برایم کافی است. الان که به شهرهای مختلف می‌روم، مردم با آغوش باز از من و خانواده‌ام استقبال می‌کنند. این برایم یک دنیا ارزش دارد. شاید اگر من در تیم ملی کم بازی کردم و کم برای این تیم گل زدم (8 گل در 30 بازی ملی) در عوض با بیش از صد گل لیگ برتری (116 گل) و چندین گلی که در لیگ آزادگان زده‌ام اسباب خوشحالی هواداران تیم‌هایی که برایشان بازی کرده‌ام، فراهم ساختم و همین برای رضا عنایتی می‌تواند جایگزین خوبی برای گل‌های‌ ملی باشد.

این فصل با پدیده به لیگ برمی‌گردی؟

امیدوارم بتوانم برای این تیم مفید باشم و تمام توانم را برای این مهم به کار بسته‌ام.

شرط گذاشته‌ای ​ با دریافت پیشنهاد از استقلال به این تیم بروی؟

خب اگر این پیشنهاد برسد که بتوانم بار دیگر برای تیم مجبوبم بازی کنم، در این باره با مسئولان باشگاه صحبت خواهم کرد و از این نظر فکر نمی‌کنم مشکلی پیش بیاید.

چرا در فصول پیش تا مرز استقلالی‌شدن پیش رفتی، اما نشد که باز هم آبی‌پوش شوی؟

روزی درباره تمام این مسائل صحبت خواهم کرد، اما الان وقتش نیست.

کادر مدیریتی جدید استقلال را چطور ارزیابی می‌کنی؟

این‌طور​ نمی‌شود درباره کسی قضاوت کرد، باید کار شروع شود و آن وقت نتیجه‌اش را دید.

محمدرضامدنی‌/‌ جام‌جم