قتل‌های خانوادگی، آن روی سکه محبت

جام جم سرا:خشونت در خانواده باید به اعلاترین درجه‌اش برسد که دو فرد که سابقه محبت با هم دارند، رو در روی هم بایستند و با خشن‌ترین روش یکدیگر را از سر راه بردارند.

وجود قاتل باید آن قدر مالامال از خشم و نفرت باشد تا به سمت عضوی از خانواده خویش یورش ببرد و با کشنده‌ترین ابزاری که در خانه موجود است ـ چاقو ـ جانش را بگیرد.

این یعنی نقطه پایان هر خانواده که هر سال از مجموع قتل‌هایی که در کشور رخ می‌دهد نزدیک به یک‌سوم از خانواده‌ها را به این نقطه می‌رساند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد بیشتر قتل‌های خانوادگی در اثر عصبانیت‌های آنی بروز می‌کند و بخشی از آنها با نقشه قبلی اجرا می‌شود که چه قتل بی‌برنامه باشد و چه با نقشه قبلی، برای کانون خانواده اتفاق ناخوشایندی است.

قتل ناشی از خشونت افسارگسیخته یعنی خشم در یک لحظه بر پیوندهای عاطفی غلبه می‌کند و چشم‌ها بسته می‌شود و آلت قتاله فرود می‌آید، قتل برنامه‌ریزی شده هم یعنی انصراف دادن از محبتی که روزی در جریان بوده و نشاندن حس انتقام و کینه‌ورزی به جای آن، که هم این و هم آن برازنده خانواده نیست.

اگر تحلیل‌های قاضی عزیزمحمدی، پرکارترین قاضی جنایی کشور را ملاک قرار دهیم، مسائل ناموسی، سوءظن، اعتیاد و اختلافات مالی اصلی‌ترین دلایل بروز قتل‌های خانوادگی است که بخوبی نشان می‌دهد روان ما آدم‌ها تا چه اندازه به تیمار محتاج است.

این بدبینی‌ها، سوءظن‌ها و اختلاف‌ها اختلالاتی است که در ذهن برخی از ما لانه کرده و اگر قرار است قتل‌های خانوادگی کنترل شود، درمان این اختلالات چاره اصلی آن است.(مریم خباز /گروه جامعه)