بازیکنی که حاشیه‌ها همه چیزش را می‌گیرد

در دنیای امروز بسیاری از دانشمندان بر این باورند که مهم نیست ضریب هوشی انسانها چقدر باشد، بلکه مهم این است که چقدر توان استمرار و تلاش و اراده دارند چون یک انسان با ضریب هوشی 200 ممکن است یک بار یک موضوع را بشنود و آن را یاد بگیرد اما انسانی با ضریب هوشی پایین تر همان موضوع را سه بار می خواند اما او هم یاد می گیرد از نظر آن دانشمندان مهم این ست که استمرار یک انسان برای آموختن چقدر باشد.

شاید امروز وقتی پیام صادقیان به صفحه تلویزیون چشم می دوزد و سردار آزمون و البته غفوری و پورعلی‌گنجی را چند هزارکیلومتر دورتر با پیراهن تیم ملی ایران می بیند و رقص با توپ زیبای آنها را با ابروهای بالا رفته رصد می کند، بیشتر افسوس بخورد که چرا در میان گزینش های ساده اما دقیق کی روش جایی ندارد.

پسر با استعداد اما آماتور دیار پرسپولیس خودش نیک می داند که اگر می توانست اندکی حرفه ای تر زندگی کند، از همه این جوانهایی که امروز جواب اعتماد کی روش را می دهند بهتر بود اما او خیلی زود ،بسیار سریع تر از آنچه که باید به شهرت رسید و بسیار سریع سقف آرزوهایش را یافت و در نتیجه در باتلاق آرزوهای کوتاه خود ماند.

کی روش یک حرفه ای است. او تحت هیچ شرایطی آماتور بودن را تاب نمی آورد و بازیکنی لازم دارد که مصاحبه بی ربط انجام ندهد، اینستاگرام و فیس بوک باز نباشد، داور را نزند، زود سیر نشود، ادعای بی ربط نداشته باشد و تنها و تنها به فکر موفقیت در فوتبال باشد و اصلا مسیر دیگری را نپیماید و سقف آرزوهای بلندی داشته باشد.

مرد تاثیرگذار قرمزها اما هیچ کدام از این فاکتور ها را نداشت. او مسیر را به گونه ای می پیمود که خودش آن را طراحی می کرد، یعنی با ذهن یک جوان بیست و دو یا سه ساله و همین موضوع کارش را به بن بست رساند و موجب شد جوانهایی چون سردار و پورعلی گنجی و غفوری که از مشورت بزرگترها بیشتر استفاده می کردند و سقف آرزوهای بالاتری داشتند، از او جلو بزنند. پیام اما هنوز هم درحال پیچاندن مربیان خودش برای تمرین نکردن و بازی بازی کردن است!

او در امارات یک روز مرخصی بی ربط استراحتی گرفت و روز بعد وقتی درخشان دستور مسابقه داد و پیام را به دلیل یک استراحت بی موقع بازی نداد و دستور ادامه بدنسازی را به او داد، پیام باز هم قهر کرد و دوباره حاشیه درست کرد. او در همان امارات به صورت تعلیق درآمد و دوباره چند نفر وساطت کردند تا این پسر با استعداد در پرسپولیس بماند، غافل از اینکه با هر اتفاق مشابه او -پیام صادقیان- از فوتبال برتر دنیا دورتر می شود و مربیان دیگری هم که این موارد را می شنوند قید داشتن چنین پسر توانایی را می زنند و هرگز نمی خواهند که او را داشته باشند و ترجیح می‌دهند بازیکنی ضعیف تر داشته باشند اما او را کاملا در اختیار خود بگیرند نه بازیکنی که دوماه به خاطر برخورد با داور، دو ماه به خاطر مصدومیت و یک ماه به خاطر اینستاگرام و حواشی بازیکن صد در صدی را نداشته باشند!

پیام به هر حال روزهای سختی دارد البته شاید تعریف ما از سختی با تعریف او از سختی متفاوت باشد، هر چه هست اما او اگر این مسیر غلط را اصلاح نکند، خیلی زودتر از آنچه فکرش را می کند فوتبالش به انتها می رسد.

(مهر)