رویارویی لباس‌های نایلونی و پوشاک موسوم به سلامت

برندهای متعددی که خیابان انقلاب را به‌واسطه نزدیکی به مراکز علمی و هنری مانند مجموعه‌های نمایشی، هنری، فرهنگی و دانشگاهی به‌عنوان یکی از بازارهای هدف اینگونه لباس‌ها انتخاب کرده‌اند؛ لباس‌های ساخته‌شده از پارچه‌هایی با الیاف طبیعی فقط به‌ منظور مفید بودن و سلامتی بدن نیستند، بلکه به بهبود محیط‌ زیست و سالم ماندن آن نیز کمک می‌کند.
سمیه ابراهیمی بعد از بیرون آمدن از یکی از فروشگاه‌های لباس سلامت، در پاسخ به این پرسش درخصوص گرایش به خرید لباس‌های سلامت می‌گوید: «ما باید به سلامتی خودمان اهمیت بدهیم؛ خصوصا ما زن‌ها که بیشتر لباس می‌پوشیم و بیشتر با فرزندان و کودکان‌مان در تماس هستیم. من بیشتر لباس‌هایم را از فروشگاه‌های سلامت می‌خرم تا بیشتر به سلامت خودم کمک بکنم.»

در لباس‌های سلامت به‌دلیل استفاده‌نکردن از مواد شیمیایی، منافذ بیشتری برای جریان پیداکردن هوا درون لباس است و بدن کمتر عرق می‌کند و این خود باعث می‌شود که افراد از لحاظ جسمی سالم‌تر باشند، چون ما مدت زیادی از زمان خود را در بیرون از خانه می‌گذرانیم و آلودگی‌های ناشی از دود ماشین و کارخانه و گردوغبار ناشی از تردد ماشین به بدنمان می‌چسبد. تعریق کمتر بدن باعث می‌شود که بدن بوی بد ندهد، این امر خودش تاثیر روانی در ارتباطاتات اجتماعی ما دارد. البته عرق به خودی خود بوی بد ندارد و ترکیب آن با باکتری‌ها باعث بوی بد می‌شود.
نتایج تحقیقات ​پژوهشگران​ دانشگاه گنت بلژیک نشان داده، باکتری‌ها در پارچه‌های مصنوعی نظیر پلی‌استر سریع‌تر رشد می‌کنند. میکروب‌های موجود در پوست بدن در مواد شیمیایی حاصل از تعریق به ترکیبات بدبو تبدیل می‌شوند. در حالی ‌که الیاف طبیعی نظیر کتان چنین موادی را سریعا جذب می‌کنند. پارچه‌هایی که از مواد مصنوعی ساخته می‌شوند، فاقد چنین قابلیتی بوده و مایع باقیمانده بین پوست و لباس درواقع محیطی آرمانی برای این دسته از باکتری‌ها پدید می‌آورد.

برای تایید این یافته‌ها، محققان محیط مشابهی را روی پارچه‌های مختلفی نظیر پلی‌استر، آکریلیک، نایلون، پشم گوسفند، ویسکوز و کتان رشد دادند. نتیجه اینکه کتان محیطی است که حداقل باکتری‌ها در آن رشد پیدا می‌کنند و بهترین محیط برای رشد باکتری‌های بدبو، هم پلی‌استر است.
منیژه صفایی‌پور، طراح مد و لباس درخصوص پارچه‌های ساخته‌شده از الیاف طبیعی، می‌گوید: «استفاده از لباس‌های با الیاف طبیعی امروزه در سراسر دنیا جا افتاده است. شما با پوشیدن لباس‌های ساخته‌شده از الیاف طبیعی احساس راحتی دارید که با پوشیدن لباس ساخته‌شده از الیاف مصنوعی چنین احساسی ندارید.»
هر یک از الیاف طبیعی مانند کتان، پشم، ابریشم مزایای خاص و منحصر به فرد خود را دارد؛ برای مثال، پشم یک عایق طبیعی است که در برابر آب و آتش مقاوم است. پشم تنوع محصولی زیادی دارد که از پارچه‌های نازک و سبک‌وزن گرفته تا پارچه‌های ضخیم ساخته می‌شود. از آن پنبه به‌خاطر سطح هموار و لطیف خود اجازه تنفس پوست بدن را از طریق بافت‌های ارگانی می‌دهد که شما را در طول روز شاداب نگه می‌دارد.

پنبه امروزه به‌عنوان متداول‌ترین الیاف برای تولید لباس، لوازم و ابزارها استفاده می‌شود. همچنین این الیاف بهترین الیاف برای تولید لباس با سایز بزرگ است. ابریشم نیز یکی از معروف‌ترین و باسابقه‌ترین الیاف طبیعی است که رابطه‌ای دیرینه با تجمل دارد. ابریشم که در گذشته تنها اشراف و ثروتمندان از آن استفاده می‌کردند و در حال حاضر شاید یکی از گران‌ترین پارچه‌های موجود است لباس‌های این الیاف در زمستان گرم و در تابستان خنک است. پوشیدن لباس ابریشمی با سطح صاف و صیقلی خود به‌نوعی باعث لذت و آرامش‌بخش است.
با این همه، تعداد خریداران الیاف مصنوعی در ایران بیشتر از الیاف طبیعی است.
ساینا نریمیسا، دختر جوانی که از پشت ویترین مغازه به لباس‌های چیده‌شده با برندهای شناخته‌شده جهانی نگاه می‌کند، در این‌باره می‌گوید: «من با توجه به آگاهی از اینکه لباس سلامت از الیاف صددرصد طبیعی ساخته شده ، همچنان ترجیح می‌دهم که از لباس‌های دیگر استفاده کنم. تنوع در طرح و رنگ این‌گونه لباس‌ها بسیار بیشتر از لباس‌های سلامت است. البته اگر به برچسب روی لباس‌های مارک‌دار نگاهی بیندازید می‌بینید که برای ساخت این لباس‌ها ٨٠ تا ٩٠درصد از الیاف طبیعی استفاده شده است. به ندرت هم پیش می‌آید که تا حالا من یک پیراهن خاص و زیبا با الیاف طبیعی را دیدم که به سلیقه من خیلی نزدیک بود و حالا در کمد لباس‌هایم است.»

حالا این سوال پیش می‌آید که در ایران با توجه به نبود نمایندگی رسمی لباس‌هایی با برندهای معتبر، آیا می‌توان به این لباس‌ها اطمینان کرد که از خود کمپانی سازنده در بازار عرضه می‌شوند؟ آیا تنها مارک‌داربودن لباس ضامن سلامت ما انسان‌ها می‌شود؟ مشاهدات در جامعه و نوع پوشش مردم، در نگاه اول این‌طور نشان می‌دهند که عده کمی در ایران از لباس‌های سلامت استفاده می‌کنند.
جواد حسینی‌نصر، پژوهشگر حوزه مد‌و‌لباس، در مورد دلایل فراگیرنشدن بافته‌های طبیعی می‌گوید: «مهم‌ترین مبلغان این گونه لباس‌ها می‌توانند افراد مرجع مانند هنرپیشه‌ها، ورزشکاران و افراد سرشناس باشند و تمرکز چند برند فعال در این زمینه در یک جغرافیای مشخص نشان‌دهنده این است که همین برندهای محدود هم این افراد را هدف قرار داده‌اند و جامعه نیز می‌تواند از آنها الگو بگیرد.»
او همچنین معتقد است که رسانه‌های جمعی در سال‌های اخیر تنها به جنبه سرگرم‌کردن مخاطبان و جلب و جذب آنها توجه داشته و رسالت آموزشی خود را فراموش کرد‌ه‌اند: «رسانه‌های فراگیری مانند تلویزیون و رادیو تنها به جنبه این‌که چه بپوشیم و چه نپوشیم توجه داشته و در تبلیغ و ترویج بافته‌های طبیعی و تاثیر آن بر سلامت جسمی و روحی و ساخت برنامه‌های مستند در این زمینه تاکنون کار چشمگیری انجام نداده‌اند که از نقاط ضعف این رسانه‌هاست.» (حیدر چکاوی/شرق)

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.