ازدواج جوانان و تحریم‌ها

اصل فرمایش: «جوانان استطاعت مالی برای ازدواج ندارند و دولت وظیفه دارد این مشکلات را برطرف کند و امیدواریم با لغو تحریم‌ها این مشکلات بر طرف شود.»- منبع موثق

فرمایشات ما: هرچند که از حیث دستوری، «فرمایشات»غلط است، اما این یک غلط هم روی سایر غلط‌های ما!... فقط دیکته نانوشته غلط ندارد. حالا اصل فرمایش متین ما در باب اثرگذاری تحریم‌های ناجوانمردانه بر روی ازدواج‌های جوانمردانه هم همین است که واقعا اثرات منفی و بازدارنده دارد.

طرف جهیزیه‌اش آماده است و خانه بختش هم مهیا و مشکل مکان و مسکن برای مهرورزی هم ندارد؛ اما تاریخ ازدواجش را مشخص نمی‌کند. معتقد است که بعد از رفع تحریم‌ها اعلام خواهد کرد. ای بسا که که دلواپس نرخ مهریه است.

نمونه‌های دیگر: به نظر مبارک ما ـ و امثال ما ـ نه تنها تحریم‌ها با کاهش ازدواج‌ها در ارتباطی تنگاتنگ و بلکه هم شدیدتر می‌باشد، که روی خیلی از چیزهای حساس دیگر هم اثرگذار است و تأثیرات منفی و بازدارنده دارد. ذیلا به چند نمونه آزمایش شده و چند صحنه مشاهده شده دیگر،توجه بفرمایید:

1ـ صحنه‌ای در منزل: مهمان خانه دارد خداحافظی می‌کند که به سلامتی برود. ظاهرا شارژ اینترنت صاحبخانه تمام شده است. دم در مشغول باز کردن گره بند کفش خود است که گرهش گویا کمی سفت شده و به سختی باز می‌شود. با عصبانیت می‌گوید: «لعنت به این تحریم‌ها..... چقدر سفت شده این گره بند کفشم!»

2ـ صحنه‌ای در مغازه: مشتری دارد به شانه تخم‌مرغ نگاه می‌کند و از مغازه دار علت گرانی تخم‌مرغ را می‌پرسد. صاحب مغازه می‌گوید اگر تحریم‌ها برداشته شود، مرغ‌های مملکت دوشیفته کار می‌کنند.

3ـ صحنه‌ای در درمانگاه: مریضی در حال آماده شدن برای تزریق آمپول است. آمپول زن کاربلد از آمپول خور کارکشته می‌خواهد که همکاری کند: اما با این وجود،چنان تزریقی می‌کند که صدای طرف به آخ بلند می‌شود. آمپول زن عذرخواهی می‌کند که:«ببخشید؛ مملکت در شرایط تحریم است و بهتر از این نمی‌شد زد!»

4ـ صحنه‌ای در بانک: اقشار یارانه‌بگیر، تماما صف کشیده‌اند که یارانه‌شان را دریافت کنند. یکی از دهک‌های پایین جامعه به دهک دیگر می‌گوید: «آخه تا کی همش 45 تومان؟.... مگه هر سال قیمت‌ها ثابت مانده که مبلغ یارانه تکان نمی‌خورد؟» یکی از دهک‌های همدرد، دست روی شانه اش می‌گذارد که: «ای عزیز دل برادر؛ بگذار تحریم‌ها برداشته شود؛ آن‌وقت یارانه اشخاص پولدار و برخوردار قطع می‌شود و در عوض یارانۀ ما بیشتر می‌شود.

رضا رفیع