پیش‌بینی بیکاری با استفاده از داده‌های تلفن همراه

به گزارش جام جم کلیک: جیمسون تول، به همراه گروهی از محققان در دانشگاه MIT به بررسی این موضوع از زوایای مختلف پرداخته‌اند. ابتدا آن‌ها زمینی در اروپا را که در سال ۲۰۰۶ یک شهرک صنعتی خودروسازی بود، مورد بررسی قرار دادند. این شهرک سه برج مخابره داده داشت و گروه محققان با گرفتن اطلاعات این برج‌ها، سعی در بررسی تعداد مکالمات رد و بدل شده توسط کارکنان داشتند.

نتایج نشان می‌داد که افرادی که احتمال بیکار‌شدن آن‌ها وجود داشت، تعداد تماس‌های خروجیشان در هفته‌ی منتهی به اعلام لیست نهایی، کاهش چشم‌گیری داشته است. محققان لیست کامل اخراجی‌ها را برای اثبات این‌که گروه مدنظر آن‌ها به طور کامل بیکار شده‌اند، ندارند؛ اما شواهدی در دست دارند که نشان‌ می‌دهد گروه اخراجی را به طور دقیق و به درستی تشخیص داده‌اند.

همچنین این محققان به بررسی رفتار گروه پس از بیکار شدن نیز پرداختند و نتایج جالبی بدست آوردند. تول می‌گوید:

ما متوجه شدیم که تعداد تماس‌های افراد اخراجی نسبت به افرادی که به کار خود ادامه دادند، ۵۱ درصد و نسبت به افراد عادی ۴۱ درصد کاهش یافته است. این افت‌ها تناسب خاصی را نشان نمی‌دهند؛ چرا که تماس‌های ورودی ۴۱ درصد و تماس‌های خروجی ۵۴ درصد افت داشته‌اند و به نسبت یکسانی کاهش نیافته‌اند. به طور مشابه تعداد تماس‌هایی که افراد احتمالی اخراج شده از فرد مشخصی داشتند نیز افت فاحشی از خود نشان می‌دهد. در نهایت آن‌ها متوجه شدند که افراد بیکار شده، فعالیت‌های فضای مجازی و فعالیت‌های اجتماعی کمتری از خود نشان می‌دهند و گروه‌های مجازی که در آن‌ها عضو هستند نیز پایدار نیستند. این دوری از اجتماع می‌تواند تبعات بی‌شغلی و عوارض روانی ناشی از آن را تشدید کند.

نهایتاً محققان به این نتیجه رسیدند که اگر در محله‌ای آثار مذکور مشاهده شود، می‌تواند نشانی برای افزایش بیکاری در آن منطقه باشد.

البته رعایت‌نشدن حریم‌خصوصی، بار دیگر در مورد این تحقیق می‌تواند مورد چالش قرار بگیرد؛ ولی در هر صورت باید توجه داشت که هرگونه رفتاری که شاید حتی متوجه آن نیز نباشیم، می‌تواند اطلاعاتی از زندگی خصوصی ما را فاش کند.

منبع: زومیت