هر غذایی، غذای خانگی نیست

معمولا این فهرست‌ها هنگام ظهر و همان زمانی که شکم به قار و قور می‌افتد میان مردم توزیع می‌شود و محال است کاسبی نشانی و شماره تماس یک یا دو آشپزخانه را نداشته باشد.

متاسفانه تعداد زیادی از خانواده‌ها و کسبه تصور می‌کنند این غذاها خانگی و بدون ضرر است، پس در هفته بیش از سه چهار بار سفارش می‌دهند. غافل از این که نمی‌دانند در آشپزخانه‌ها چه خبر است و از چه مواد اولیه‌ای برای طبخ استفاده می‌شود.

نمک و روغن دو جزء جدایی‌ناپذیر غذاهای رستورانی و آشپزخانه‌ای است که به‌واسطه این دو ماده، طعم نامطلوب و ظاهر بی‌کیفیت غذا را پوشش می‌دهند.

در خانه کمترین میزان نمک یا روغن استفاده می‌شود؛ اما در غذاهای آشپزخانه‌ای بیشترین میزان نمک و ادویه‌ها را برای مخفی کردن طعم نامطلوب برنج‌های بی‌کیفیت خارجی و خورش‌های بی‌مزه و گوشت‌های نامرغوب استفاده می‌کنند و اغلب هر پرس چلو را برای پسند مشتری به جای روغن مایع با روغن جامد و کره‌های طعم‌دار معطر می‌کنند که معلوم نیست چه کیفیتی دارد.

اگر شما بخواهید یک پرس از همین چلوهای خانگی را بدون کره‌های طعم‌دار بخورید محال است یک قاشق آن از گلویتان پایین رود.

استفاده از دنبه حرارت‌دیده آب‌شده و روغن‌های جامد بی‌کیفیت و مضری که در حجم‌ زیاد با قیمت پایین خریداری می‌شود و جایگزین روغن‌های مایع مخصوص پخت ‌و پز می‌شود از تخلفات این آشپزخانه‌هاست.

همچنین استفاده از روغن‌های قیری‌شده باقیمانده از روز قبل که برای سرخ کردن و تفت دادن پیاز، گوشت، سبزی، بادمجان، سیب‌زمینی، مرغ و ماهی مصرف می‌شود و استفاده از سنگ نمک و به کاربردن مواد رنگ‌دهنده یا طعم‌زایی که گاهی به جای زعفران مورد مصرف قرار می‌گیرد که می‌تواند غذا را به‌طور نسبی سمی و ناسالم کند از دیگر تخلفاتی است که باید بازرسان بهداشت هنگام مراجعه و نظارت به این آشپزخانه‌ها لزوما به نوع روغن مصرفی و مواد اولیه غذاها توجه بیشتری مبذول دارند .

فاخره بهبهانی - دانش و سلامت