سوار بر اتوبوس شب

او یکی از مهم‌ترین و بهترین فیلم‌ها با موضوع اسرای ایرانی در عراق و آزادگان را ساخته، در فیلم «اتوبوس شب» کیومرث پوراحمد نقش یک اسیر عراقی را بازی کرده و در فیلم هنوز به نمایش درنیامده «رنج و سرمستی» به کارگردانی جهانگیر الماسی نقش یک افسر شکنجه‌گر عراقی را به‌عهده داشته است.

او به عنوان نویسنده و مسئول انتخاب بازیگر با سریال «قفسی برای پرواز» با موضوع اسارت هم همکاری موثری داشت. ولی جالب‌تر از همه اینها این است که او متولد عراق است و جزو خانواده‌های ایرانی بود که به این کشور مهاجرت کرده بودند و اواخر دهه 40 به ایران برگشتند.

کاوری در گفت‌وگو با جام‌جم اعتقاد دارد نه‌تنها در زمینه اسرا و آزادگان بلکه در هیچ زمینه دیگر فرهنگی کار مستمری صورت نگرفته و به‌ دلیل اهمیتی که برای فرهنگ قائل نیستند اتفاقات خوب و موثری در حوزه فرهنگ و هنر نیفتاده است.

او می‌گوید: متاسفانه تفکر مناسبی درخصوص مسائل فرهنگی نداریم و نگاه درستی به مسائل دینی و مذهبی و ملی خود نداشته‌ایم.

او که با همکاری مهدی فیوضی، فیلم متفاوت و خوش ساخت «نفوذی» را با بازی امیر جعفری درباره اسرا و آزادگان ساخته، موضوعاتی این‌چنینی را جزو طرح‌هایی نمی‌داند که آدم‌ها به‌شخصه بتوانند دنبال کنند. کاوری دراین زمینه تاکید می‌کند: یک‌سری از موضوعات نیازمند این است که سازمان‌ها و نهادها و سیاستگذاران فرهنگی مشخصی آنها را دنبال و از ساخت و تولید مناسب آنها حمایت کنند. اما واقعیت این است که این اتفاق شکل نمی‌گیرد. این بی‌اعتنایی هم فقط به موضوع اسرا و آزادگان به عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های تاریخ معاصر ایران، منحصر نمی‌شود، بلکه همه موضوعات مهم و اساسی کشور را دربرمی‌گیرد.

کارگردان فیلم «خودزنی» دراین زمینه می‌افزاید: در زمینه اسرا و آزادگان فیلم‌های اندکی ساخته شده، اما یا با دیدگاه سیاستگذاران فرهنگی ما همسو نیست و مغایر بوده یا این‌که به‌گونه‌ای سفارشی ساخته شده که آن جذابیت لازم را برای مردم نداشته است. بنابراین در این حوزه کار زیادی انجام نمی‌شود، چون نیازش حس نمی‌شود. در بیشتر مواقع نگاه رسمی، دیدگاه شخصی فیلمسازان در این زمینه را برنمی‌تابد و مدیران و سیاستگذاران فرهنگی می‌خواهند نظرات خود را روی فیلم‌ها اعمال کنند. همین مهم هم باعث می‌شود فیلم‌ها به مشکل بخورند، نمونه‌اش فیلم «خرس» به کارگردانی خسرو معصومی است که با موضوع بازگشت یک آزاده ساخته شده، اما هنوز و بعد از چهار سال از ساخت اکران نشده و به مشکل خورده است. بنابراین دیگر کمتر فیلمسازی است که در این زمینه ریسک کند.

کاوری ادامه می‌دهد: اصلا الان کمتر کسی است که خطر سرمایه‌گذاری در سینما و ساخت فیلم را بپذیرد، چه رسد به موضوعاتی چون اسرا، آزادگان و دفاع مقدس که متولی دارد و از خطوط قرمز و حساسیت بالایی برخوردار است.

این بازیگر و کارگردان سینما یکی دیگر از دلایل امتناع فیلمسازان و تهیه‌کنندگان در ساخت فیلم‌هایی با این موضوع را هزینه بالای این آثار می‌داند و می‌گوید: در دهه‌های 70 و 80 و به دلیل ارزان‌تر بودن هزینه‌های تولید، فیلم و سریال‌هایی در این رابطه ساخته شد، اما الان نه‌تنها درباره اسارت و آزادگان، بلکه درباره فیلم‌های دفاع مقدسی، دینی و تاریخی هم آثار زیادی ساخته نمی‌شود. الان در دوران رکود به‌سر می‌بریم و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی هم ترجیح می‌دهند سراغ موضوعات امتحان پس داده و پرمخاطب‌تری بروند که هم حساسیت‌برانگیز نباشد و هم بازگشت سرمایه بی‌دغدغه‌ای داشته باشد.