بزن دررو

پول با غول هم خانواده است

یک برگ کاغذ روی میز لابه‌لای کاغذهای دیگر است. نگاهی به آن می‌اندازم؛ پُر است از عددهای خیلی بزرگ، از آن ‌عددهایی که هر چه ارقام و صفرهایش را بشماری تمام نمی‌شود. به سرم می‌زند که یکی از عددها را بخوانم؛ دارم رقم‌هایش را می‌شمارم که برگ کاغذ می‌گوید: برای چی فضولی می‌کنی؟

کد خبر: ۸۴۲۹۵۶

می‌گویم: فضولی نیست، من همیشه به ارقام درشت و محاسباتِ نجومی علاقه داشتم. این عددهایی که روی شما نوشته شده، فاصله سیاراتِ منظومه شمسی است؟

می‌گوید: نه خیر! ابعادِ کهکشانِ راه شیری است. برو عمو! تو که ادعای طنزنویس داری عقلت این قدر قد نمی‌دهد که فیش حقوقی را از مقاله نجومی تشخیص بدهی.

می‌گویم: ببین! به نظر من...

فیش حقوقی حرفم را قطع می‌کند: من می‌بینم، اما تو حق نداری ببینی، رویت را برگردان و با من حرف بزن!

می‌گویم: من باید ببینم و برای دیگران بنویسم. من روزنامه‌نگارم و نماینده افکار عمومی.

می‌گوید: فیشششش! یعنی از آن ورزشکارِ تیم ملی هم محبوب‌تر و قوی‌تر هستی؟ برو بابا! طنزنویسِ آس و پاس و این همه ادعا!

می‌گویم: جریان آن ورزشکار چیست؟

فیش حقوقی می‌گوید: همین چند وقت پیش که قراردادِ فوتبالیست‌ها منتشر شد؛ یکی از آنها از دهنش پریده بود که چرا فیش حقوق مقامات منتشر نمی‌شود؟

می‌گویم: این که حرف بدی نیست؟

می‌گوید: بله البته، اگر تدبیر امور و کلید سیاست به دست شما طنزپردازان باشد که هیچ حرفی، حرف بدی نیست. می‌گویید و می‌خندید و می‌خندانید و مسخره‌بازی درمی‌آورید. با همه چیز شوخی می‌کنید حتی با فیش حقوق مقامات که جزو اسرار مملکت است.

می‌گویم: یعنی تو الان از اسرار مملکت هستی؟ یک برگ کاغذ و چند تا رقمِ گُنده گُنده، عجب ادعای گُنده‌ای دارد؟

می‌گوید: مراقب حرف زدنت باش! آن فوتبالیست هم مثلِ تو کله‌اش بوی قرمه‌سبزی می‌داد؛ راست و مستقیم گفته بود: چرا فیش حقوق وزیر ورزش منتشر نمی‌شود؟ به 24 ساعت نکشید که همان ورزشکارِ زبان‌دراز، کوتاه آمد و عذرخواهی کرد.