کوه‌های مه گرفته پشت شهر

به دنبال نمونه‌ای بودم که به‌خوبی بتواند روح این نوع نقاشی را به تصویر بکشد. به نظر می‌رسید عکاسی دیجیتال پاسخ مناسبی برای این موضوع باشد.

در چین نقاشی مناظر طبیعی، کمتر به تشریح دنیای واقعی می‌پردازد و بیشتر حالت روحی و احساسات هنرمند در آن تجلی پیدا می‌کند.

هنرمندان در طول نسل‌های متمادی این تصاویر را براساس حالت و ذهنیت درونی خود می‌کشیدند. به بیان دیگر، این روش کاملا مخالف هنر غربی است.

هنرمندان چینی نماهای مختلف را در یک قطعه هنری به نمایش می‌گذارند. در این آثار چگونگی دیده شدن این مناظر به تصویر کشیده می‌شود.

این هنرمندان تمایل دارند که ابدیت را در آثار خود نشان دهند. در آثار آنها تفاوتی بین روز و شب وجود ندارد. سایه‌ها هرگز نمایش داده نمی‌شود و هیچگاه نیز به طلوع و غروب خورشید
اشاره نمی‌شود.

در هنر غربی، هنرمند تمایل دارد یک لحظه را به نمایش بگذارد؛ به‌عنوان مثال یک بعدازظهر در یک فصل خاص از سال.

اما هنرمندان چینی دوست دارند مناظر طبیعی را دست نخورده و بکر در طول زمان به نمایش بگذارند.

در واقع این موضوع به فلسفه سنتی ارتباط دارد: زندگی همچون یک دایره در حال گردش است و آمدن و رفتن بارها و بارها اتفاق می‌افتد.

با چنین تصاویری، اشاره‌ای به نقاشی سنتی دارم. در ابتدا طرحی را با مداد می‌کشم، سپس تصاویر را تکه‌تکه به‌صورت دیجیتال وارد می‌کنم تا یک منظره جدید به وجود آید.

این را از مجموعه غنی از تصاویری کشیدم که طی 10 سال گرفته بودم. تکمیل این عکس نزدیک به شش ماه طول کشید.

من که در شانگهای بزرگ شدم، در اطرافم مجموعه‌ای از بناهای تاریخی و سنتی وجود داشت. متاسفانه بسیاری از آنها از بین رفت. چین بسیار تغییر کرده است و میراث باستانی خود را از دست داده است.

دوست دارم در مورد این مسائل، در رابطه با مصرف‌گرایی و این‌که چگونه زندگی می‌کنیم، سوال بپرسم.

میزان این تغییرات موضوع بسیار مهمی است. برای رسیدن به اقتصاد غربی، بسیاری از آداب و سنت‌ها از بین رفت؛ حتی چگونه غذا خوردن و چطور راه رفتن.

این اتفاق برای هنر معاصر نیز افتاد. به نظر می‌رسد ایده غربی‌ها مبنی بر ایجاد هنر برای فروش و بازار باعث شده بسیاری از سنت‌ها رها شود.

متاسفانه دولت نیز اقدام موثری در این زمینه انجام نداده است. ممکن است اصلا علاقه‌ای به این موضوع نداشته باشند. به‌خوبی می‌دانم که این فرآیند نه‌تنها در چین بلکه در تمام دنیا رخ می‌دهد.

بنابراین با کمک این تصاویر می‌خواهم آگاهی در این زمینه را افزایش دهم. من عصبانی نیستم، بلکه بیشتر ناامید و سرگردانم.

اگر عصبانی باشید، ممکن است دست به کاری بزنید، اما وقتی احساس ناامیدی می‌کنید مثل این است که شاهد جان دادن فردی هستید و نمی‌توانید به او کمک کنید.

درباره عکاس

متولد: سال 1980 در شانگهای

تحصیلات: آکادمی هنر در هانگ ژو

الگوها: هیروشی سوگی موتو، بیل ویولا

فراز: تاکنون نداشته‌ام

فرود: زمانی‌که نمی‌دانم باید در مرحله بعد چه کاری انجام دهم.

پیشنهاد: هر کاری که می‌خواهید انجام دهید و آن فردی باشید که هستید.

راوی: کارین اندرسون - گاردین

مترجم: حسین خلیلی

چمدان