انتخاب «منصوریان» بودن

جام جم آنلاین ، گفته که این کلاه راپسرم انتخاب کرده است ، شاید این نشانه باشد ، خیلی چیزها هست که منصوریان خودش انتخاب نکرده است ، علی منصوریان در جایگاه سرمربی استقلال خیلی وقت است که از خودش فاصله گرفته و می گذارد انتخاب های دیگران او را تحت تاثیر قرار بدهد ، این را می شود دید، وقتی منصوریان حرف می زند، وقتی می خواهد از کلماتی استفاده کند که کلمات او نیست ، کلماتی است که برای دیگران است ، آن جاست که حرف هایش هیچ تاثیری روی مخاطب نمی گذارد. پردازش، فرشینگ، بیزینس و ....وقتی از زبان علی رضا منصوریان بیرون می آید ، خیلی تصنعی و نابهنگام به نظر می آید، علیرضا منصوریان باید مثل خودش حرف بزند، رفتارهای او در کنار زمین هم شاید دچار این معضل باشد ، انگشت های او به نشانه موفقیت ناهمخوان با فرهنگی است که آن را ناسزا می داند. منصوریان در داخل زمین هم این بار را با خود طی می کند ، او خیلی اصرار دارد بگوید که ما یک کپی برابر اصل تیم کارلوس کی روش هستیم .ببینید الگو داشتن خوب است ، عالی است به ویژه این که الگوبرداری از موفق ها باشد ، اما این الگوبرداری نباید به معنای از بین رفتن خلاقیت باشد ، کارلوس کی روش را تصمیم های کلیشه ای کارلوس کی روش نکرده است ، کی روش را خلاقیت در استفاده از ابزارها کی روش کرده است ، علی منصوریان هم باید با توجه به نفرات تیمش تاکتیک بچیند و قبل از آن تمرین را طراحی کند. منصوریان هر چقدر از خودش فاصله بگیرد، شانس موفقیت خود را کم می کند ، چه ایرادی دارد ، او همان بچه خیابان عباسی باشد و به غریزه اش ، به آن چیزی که هست ، بیشتر فرصت جولان بدهد ؟
افشین خماند